110
verir. Bu baxımdan poliakrilamid və aqaroza gellərinin əhəmiyyəti daha
böyükdür. Poliakrilamidin əsas üstünlüklərindən biri də bundan ibarətdir ki,
onun qatılığını dəyişməklə, istənilən ölçülü məsamələrə malik olan gel
hazırlamaq mümkün olur və bu gellə aparılan elektroforez zamanı adsorbsiya
və elektroosmos qüvvələrinin tədqiqata təsiri olmur.
Elektroforez məqsədilə istifadə edilən poliakrilamid geli hazırlamaq üçün
diametri 1 sm
2
-na qədər olan şüşə boruya tərkibində monomer (akrilamid), az
miqdarda birləşdirici maddə (bis-N-metilenmetakrilamid) və polimerləşmə
reaksiyasının təşəbbüsçüsü (katalizatoru) funksiyasını
yerinə yetirən bufer
məhlulu doldurulur. Katalizator kimi ammonium-persulfatdan və ya
riboflavindən istifadə etmək olar.
H
2
C
=
CH
−
CONH
2
H
2
C
=
CH
−
CONH
–
CH
2
−
NHCO
−
CH
=
CH
2
Akrilamid bis-N-metilenmetakrilamid
Ammonium-persulfatın katalizatorluğu ilə polimerləşmə reaksiyası adi
şəraitdə keçir və otaq temperaturunda saxlanılan qarışıq qısa müddətdən sonra
akrilamid gelinə çevrilir. Katalizator kimi riboflavindən istifadə edildikdə, poli-
merləşmə reaksiyasının baş verməsi üçün məhlulu lüminessent lampası vasi-
təsilə şüalandırmaq lazımdır. Təsvir edilən üsulda pH-ı müxtəlif olan bufer
məhlullarından istifadə edilir və akrilamidin müxtəlif qatılıqları vasitəsilə
məsamələrinin ölçüləri bir-birindən fərqlənən gellər hazırlanır (bu üsulun
müxtəlif variantları haqqında spesifik ədəbiyyatdan məlumat almaq olar). Bu
üsul disk-elektroforez adlanır (ingiliscə
discontinius
–
fasiləli).
Gel vasitəsilə
aparılan elektroforez yüksək effektivliyi ilə fərqlənir. İnsanın qan serumu
zülallarının sərbəst maye mühitində elektroforezi zamanı 5, xromatoqrafiya
kağızı üzərində aparılan elektroforezi zamanı 6 zülal fraksiyası ayrıldığı halda,
nişasta gelində elekroforez edildikdə qan serumunda 10, poliakrilamid gelində
isə 18-25 zülal fraksiyası aşkar edilir.
Elektroforez prosesinin gedişini müşahidə etmək üçün tədqiq edilən
maddələrin qarışığına kimyəvi cəhətdən inert olan (yəni fraksiyalaşdırılan
maddələrə kimyəvi təsir göstərməyən) xırdamolekullu boyaq maddələri qatılır.
Bu boyaq maddələrinin molekulları fraksiyalaşdırılan maddə molekulları kimi
ion yükünə malik olmalı və elektroforez prosesində ən sürətlə hərəkət edən və
ilkin olaraq ayrılan zülala nisbətən bir qədər artıq mütəhərriklik göstərməlidir.
Bu məqsədlə neytral və qələvi xassəli bufer məhlullarında çox vaxt bromfenol
abısından, turş mühitdə isə
–
yaşıl metil boyağından və ya pironindən istifadə
edilir. Boyanmış zona gelin sonuna çatdıqda elektroforezi dayandırırlar.
Bundan sonra geli fiksasiya edib, müəyyən müddət
ərzində spesifik boyaq
məhlulunda saxlayırlar. Zülalla zəngin olan zonalar boyandıqdan sonra boya-
ğın artıq hissəsini yuyurlar. Bu zaman geldə müxtəlif ölçülü zolaqlar nəzərə
çarpır (şəkil 4.1). Bunlar elektroforez zamanı ayrılan zülal fraksiyalarının
yerləşdiyi sahələrə müvafiq gəlir.
Disk-elektroforez vasitəsilə ayrılan müxtəlif zülal fraksiyalarının nisbi
miqdarı densitometr adlanan cihaz vasitəsilə müəyyənləşdirilir. Bu cihazın iş
prinsipi gel üzərində olan zolaqlarda boyanma intensivliyinin müəyyənləşdiril-
111
məsinə əsaslanır.
Bəzən yuxarıda göstərilən üsul-
lardan heç biri ayrılıqda mürəkkəb
tərkibli zülal qarışıqlarının
tam frak-
siyalaşdırılmasına nail olmağa imkan
vermir. Belə hallarda təkrarlanan
elektrofezdən istifadə edilir, yəni zü-
lal qarışığını ilk dəfə elektroforez
etdikdən sonra alınan
hər bir zülal
zolağını yenidən elektroforez etməklə
fraksiyalara ayırırlar. Bu zaman ikinci
elektroforez sütuncuğunda müxtəlif
zülal növləri ayırd edilir. Bəzən bu
yolla bioloji materialın tərkibindən
2000-ə qədər zülal növü ayrılır. Lakin
hətta bu üsul da qarışıqda olan bütün zülalların bir-birindən ayrılması üçün
kifayət etməyə bilər. Buna görə hazırda elektroforezlə xromatoqrafiyanın əsas
prinsiplərini özündə birləşdirən fraksiyalaşdırma üsulları kombinasiyasından
geniş istifadə edilir.
Dostları ilə paylaş: