(2) Hangi mertebedendir?
Allah’ın yarattığı varlıklar arasında Allah’ı en çok tesbîh ve senâ edenlerin mâdenler olduğunu bir sohbette dinlemiştim. Çünkü mâdenlerin rızık arama gibi bir dertleri ve ihtiyaçları yoktur. Daha sonra bitkiler gelir, onları takiben de hayvânlar ve insânlar… Her ikisinin de hayatta kalabilmek için rızık aramaya ihtiyacı vardır. Kalan zamanda ise hamd ve tesbihat yapabilir. İnsânlarda bulunan kuvvetli nefsi de hesaba katarsak bütün bu varlıklar içinde hamd ve tesbih konusunda insân’ın diğer canlılardan geride kaldığı söylenebilir… Ressamın da yaptığı kendindeki bu hayvânlık vasıflarından kurtulmaya çalışmasıdır…Allah ona resimleri çizdiriyor, o içindeki hayvânlık vasıflarını boşaltarak sınırların içini dolduruyor. Küp içindekini dışarı sızdırıyor bir nevi temizlenme gerçekleşiyor. Bu hareketleri ona yaptıran Allah-kendi öyle söylüyor-bunda bir abeslik yok belki hikmet var.
(3) eğer başka türlü resimler yapmış olsaydı “insân ve doğa’’ gibi bir mertebe üstten yapmış olurdu. Hayy olmakla birlikte irâde ve kudret sahibi olup tabiat resimleri çizebilirdi. Fakat onları çizerken de aslına uygun çizimler ve renkler kullanmak zorunda zâten başka seçeneği yok. Çünkü biz Allah’ın bize öğrettiği renk ve manzaralar dışında ne bilebiliyoruz? Beş duyumuzun algıladığı ne ise onlar var hayatımızda..
Bakanların bu resimlerde bir aykırılık görmemesi için şeriata uygun davranıyor denilebilir. Dışı şeriat-ı Muhammadi, içi hakikat-i Muhammedi’ye uydurmak, negatif ilginin odağı olmamak, Allah’ın rızasına uymaktır hedef belki. Ressam bu resimleri yaparken ister doğa, ister insân veya hayvân Hakkı razı edcek şekilde çizim-boya yaparsa mertebesi artacak İlâh-î inâyete mazhar olacaktır…
(4) Ressam boya ve çizim işini yaparken aslına uygun davranmalı, kahverengi bir at yerine mavi bir at resmetmemeli. Pembe bir koyun veya fil boyayamaz. Hevesine göre iş yapamaz, aslına uygun olmalı. Eğer kendi istediği renklere boyarsa kendini iyi bir iş yapıyormuşcasına kandırmış olur. Aslına muhalefet etmek, aykırı davranmak insân’a ilk anda mutluluk enâniyyetin güçlenmesi gibi hoş duygular kazandırabilir fakat sonrası nahoşluk olur, boşuna meşguliyettir.
Dostları ilə paylaş: |