GöNÜlden esiNTİler bir hiKÂye biRÇok yorum (4) Bİr ressam hiKÂyesi necdet ardiç

*************

 

(42) A….. B…..

Ressamlar resim yaptıklarında sergi açarlar...

RESSAM resim yapan, boyayan, çizen..Ressamın önündedir renkler tüm renkler elinin altındadır. Resim yaparken kullanılan kağıt, boyalar, fırça, palet ve arada fırçayı içine daldırdığı SU... Evet arada fırçayı temizlemek için suya daldırır, boyayan..Çizgilerin çizilenin içini boyarken arada fırçayı temizler yoksa hep kırmızı yapmak zorunda kalır tüm çizilenleri. Oysa evin damı kırmızı iken evin camlarınıda kırmızıya boyayamaz. O zaman işte fırça suya gire, temizlenir ve yeni bir rengin üzerinde hareket eder eğer ağaç ise boyamak istediği yeşille buluşur, buluşmalıdır ve yeşilin tonları ile..

Yaşam resminde kalıcıdır çizgiler. Çizgiler o en belirgin olan çizgiler kalıcıdır. Silgi yoktur yaşam resminde silemeyiz. Ancak içini nasıl boya-dığımız, hangi renkleri seçtiğimiz önemlidir.

Bize çizilmiş olan, ressamın bize çizmiş olduğu Güneşin içini beyaza boyarsak eğer o güneş bizim bulutumuz olur. Ressamın bize çizmiş olduğu resmimizi hangi renklere boyamaktayız? Hikâyede ki ressamın hep hayvân resimleri çizmesi nefsi emmâreye işarettir. Nefsimizin hayvân yanını bize gösterir.

Ressam var hayvân çizer, ressam var doğa çizer , ressam var İNSAN çizer. Yaşamında ne ile besleniyorsa ne ile yaşıyorsa herkes ancak onu çizer. Ne görüyorsa etrafına baktığında sadece onu çizer. Kimi bakar hayvân görür, kimi bakar çiçek görür. Herkes gördüğünü çizer.
Sürekli hayvân resmi çizen ve onu boyayan o enerji ile beslenmektedir, dünya malı dünya zevki ile resmetmektedir verilen yaşamını. Başka bir şey yoktur onun için varsa yoksa hayvân resimleri vardır.
Doğa resmi çizen nefsini mutmain etmiştir. Yaşamında şelâleler akıyordur gürül gürül, güneş parıl parıl aydınlatmaktadır yolunu, önünde kuzular ve Çoban vardır.. Nefistir artık onu resimleri. Misk kokusu gelir resimlerinden.

İNSÂN resmi çizen ve  boyayan İnsân-ı Kâmil’dir. Çobandır. Resminde kuzular arkasından gelmektedir. Her renk olması gerektiğince sade ve canlıdır. Boyanın kağıda sürüldüğü fırça tertemizdir. Hiç bulaşmaz dağılmaz saf bir Beyazlık vardır resimde.. Aslında her renk vardır lâkin BEMBEYAZ dır.

Hepimiz yaşamlarımızı boyamaktayız. Çizgilerimizin içini.. Acaba çizgiler çizilirken mi boyanır? AN-DA mı olmaktadır bu zuhura geliş?
Çizen ayrı boyayan ayrımıdır ki.. Mevlânâ Hazretlerinin bir sözü ne güzel anlatmaktadır 'Yazı yazan eli görmeyen, hareket etmekte olan kâlem yazdı sanır' Boyayan ve çizen TEK tir. Hepsi Hakk’tan hakka akmaktadır.
Yoksa Ressam ressam olabilir mi? Ressam gerçek ressam hepsini aynı AN da oluşturur.. Aynı an da çizilir aynı an da boyanır ve fırça aynı anda suya girer ve çıkar.. Silgisiz. Ancak arada fırçayı temizlemek için SU.. Böyle bir mucizeyi, böyle bir muhteşemliği kim izlemek istemez.. ve o yüzdendir Dünya da oluşumuz;

Ressamlar resim yaptıklarında sergi açarlar...