GöNÜlden esiNTİler bir hiKÂye biRÇok yorum (4) Bİr ressam hiKÂyesi necdet ardiç

***

Buradaki (talep, taliplik, talebelik) için bir açıklama getirmek isteriz.

Risaleti Gavsiye 10. Ayet te,

**. ve kaale lî “ya gavsü’l azam ni’me’t talibü ene

**. ve ni’me’l matlubü’l insanü

**. ve ni’me’r rakibü’l insanü

**. ve ni’me’l merkubü lehu sairü’l ekvani” Buyrulmuştur.

1. ve lî/bana kale/dedi ki,

“ey gavs el azam, ni’me/ne güzel talibü/isteci, talib/talebeyim ene/ben

(talep, taliplik, talebelik benden bana)

2. ve ni’me/ne güzel matlubü/istenilendir “el insan”

(el insan ne hoş matlubdur) (efdal olan el insan muhabbeti)

3. ve ni’me/ne güzel rakib/binicidir “el insan”

(el insan ne güzel râkib/binici, binendir)

4. ve sairü’l ekvani/sair mükevvenat lehu/onun için

ni’me/ne güzel merkub/binilendir

(sair âlem ise, onun için ne güzel bir merkub/üzerine binilmiş, taşıyıcıdır

***

Bize belirtilen dönem içinde yapılması bildirilen bu beyan aynen Âdem’deki “Ağaca kurbiyet sağlamayın” emri gibidir. Hangi mertebe de, ne halde isek, o halin gereği olan bir kelime - bir kelime, bir cümle - bir cümle, bir satır - bir satır. O zevk üzere yapılsın ki (Âdem) e secde halimizi tespiten seyrullah devam etsin.