***
Bu durumda, “ente ve zevceke” (sen ve senin zevcin) den kastedilenin
kişinin mutlaka zâhirdeki eşinin olmadığının işaretidir. (Bakara 2/35) ‘Ayetinde “ente ve zevceke” (sen ve senin zevcin) ve yine (Bakara 2/187) Âyetinde “hünne libâsün leküm ve entüm libâsün lehünne”
(Onlar sizin için libas/elbisedir. Siz de onlar için libas/elbisesiniz)
olarak beyan edilen, hakikati itibariyle (mânâ ile madde) birlik halindeki vücûdiyyetidir. Yani ente/sen hitabı, mânâya işarettir, zevceke/senin zevcen hitabı da maddeye işarettir, diyebiliriz. Bu durumda mânâ’nın zevci olarak ifade edilen onun zâhir görünmesidir. Aksi takdirde, evli olmayan, bekâr olanlar, dul olanların maneviyattan nasibi olmaz. Ve bunu anlamış olmak el-cennet dediğimiz noktadır.
Dostları ilə paylaş: |