İmam Əli ibn Əbu Talib (ə) “Nəhcül-bəlağə”də buyurduğuna əsasən Osmanın hökumətini adil hökumət hesab etmir və onu Peyğəmbərin (s) sünnəsinin icraçısı bilmirdi. Osman, Ömər ibn Xəttabın göstərişinə əsasən xilafətə çatdıqdan sonra, İmam (ə) belə buyurdu: “Xilafət (əvvəllərdə) bizim haqqımız olub, indi də bizim haqqımızdır.” Bu kəlam Osmanın hökumətinin qəsbkar olduğunu tanıtdırırdı. İmam Əli (ə) Osmana beyət etmədi. Qədir hədisini və özünün digər fəzilətlərini onların yadına salıb buyururdu: “İnsanlar kimə tabe olmaqlarını bilməyənə qədər onları məcbur etməyəcəyəm.” Müsəlmanların işləri onların istədikləri kimi olarsa, mən də hamı kimi hökumətə tabe olacağam.”
Bununla belə, müsəlmanlar Osmanın əleyhinə qalxdıqda, bu hökumətə qarşı çıxmayıb, inqilabçıları sakitliyə dəvət edən yalnız Əli ibn Əbu Talib (ə) idi. İmam buyurur: “Osmanı o qədər müdafiə etdim ki, qorxdum bundan artıq müdafiə etsəm, günahkar hesab edilərəm”2 İmamın bu hökuməti müdafiə etməsi müxtəlif cəhətlərdən araşdırılarsa , bu haqda fikir söyləmək məqsədə uyğun olmaz. Imam nəyi qoruyurdu, inqilabçıları nədən uzaqlaşdırırdı və bu hərəkatın arasında nə görürdü? Bu haqda aşağıda qeyd olunan məsələlər araşdırılmalıdır:
1. İmam (ə)-ın siyasi baxışı;
2. İmam (ə)-ın rəftarına təsir edən amillər;
3. İmam (ə)-ın öz rəftarı haqqında fikiri;
4. Digərlərinin bu haqda olan fikirləri.
Dostları ilə paylaş: |
