MLKP bunalımlı bir sürecin ardından beş yıl sonra bir kongre yapıyor, ama ne tartıştığı belli değil. Pratiğine bakıyorsunuz, adım adım ama doludizgin reformizme kayıyor. İşte böyle bir dönemde, yapılan kongre “Devrimin zaferi için yaşasın MLKP!” sloganını or taya atıyor. Bu kulağa pek de hoş geliyor, ama dipten dibe yaşanan tasfiyeci çürümeyi örtmenin ve peş peşe yapılan tasfiyeci açılımları gizlemenin bir örtüsünden başka hiçbir anlam taşımıyor. Komü nistlerin somut düşünsel kanıtlara ve olgulara dayalı ideolojik eleş tirisini en bayağısından bir küfür ve hakaretle karşılayanların dur dukları yere dönüp bakın. Bana arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyleyim derler; DEHAP, EMEP, SDP ve ESP’ye bir arada bakın, kimin nereden nereye geldiğini ve artık nerede durduğunu sayfalar dolusu eleştiriden daha açık ve sahici biçimde görürsünüz. Konum lar bu denli netleşmiş, saflar bu denli açık bir biçimde oluşmuş bu lunuyor.
(H. Fırat, Dünya, Türkiye ve Sol Hareket, Eksen Yayıncılık, s. 141-158)(318)
