Bu iki akım son “ulusal güvenlik” tartışmalarında birbirlerine karşıt konumda yer aldılar. İP “Cumhuriyet” savunuculuğu üze rinden ordunun arkasında saf tutarken, teslimiyetçi Kürt cephesi “demokrasi” savunuculuğu üzerinden TÜSİAD’ın arkasında saf tuttu. Çürüme içindeki reformist solda özellikle 28 Şubat’tan beri kendini daha belirgin bir biçimde gösteren bu sahte Cumhuriyet ve demokrasi kutuplaşması, bu konumdaki akımları; düzenin tüm te mel iktisadi ve siyasi tercihlerde anlaşan, fakat yalnızca izlenen po litikanın biçiminde ya da tonunda farklılaşan işbirlikçi düzen cep hesinin uzantıları konumuna düşürmüştür. Burada artık tarafların kendilerine göre önemser göründüğü “bağımsızlık” ya da “de mokrasi” mücadelesinden eser yoktur. Yapılan şey, düzen cephe sinin gerici iç çelişki ve çatışmalarında taraf olmaktan ibarettir.
