SHP’de sözde devrimcilik yapan unsurların esas ağırlığını, dü nün hızlı devrimcileriyken 12 Eylül sonrasında devrime ve müca deleye yüz çevirmiş bu tür unsurlar oluşturuyor. Kolay devrim ha yalleriyle mücadeleye katılan, ama ilk karşı-devrim döneminde nefesleri kesilen bu unsurların ne devrime inançları vardır, ne de bu yolda harcayacak enerjileri. Fakat yine de eski iddialarını sür dürmekten geri kalmazlar. SHP’de çalışan devrimcilerdir onlar! Buna yalnızca utanç verici dönekliği, mücadele kaçkınlığını per delemek için ihtiyaç duymazlar. Bu kadarla kalsa, devrimcilik kavramını yozlaştırdıkları halde belli bir anlayış göstermek belki olanaklıdır. Fakat dahası onlar buna, devrim mücadelesinin birik tirdiği kitle potansiyelini SHP’ye çekmek ve parti içi çekişmelerde kendilerine dayanak yapmak için gerek duyarlar. Böyleleri kendi lerini burjuva reformist hareketin saflarında içten içe çalışan dev rim neferleri olarak sunarlar. Oysa gerçekte devrimci hareket içinde burjuva reformizminin uzantılarıdırlar.(368)
