Devrimci-demokrasi burjuva reformizmiyle araya kesin ve net bir çizgi çizememiştir, çizemez de. Halkçılığın bir çok ideolojik öğesi, devrimci-demokrasiyi burjuva reformizmine bağlamakta dır. 1975-80 döneminde bazı grupların, güçlü esen reformizm rüz garlarına rağmen CHP’ye karşı aldığı açık ve kesin tavır, bu çiz ginin çizildiği, burjuva reformizmiyle bütün ideolojik bağların koparıldığı izlenimi yaratmıştı. Fakat bunun yalnızca bir yanıl sama olduğu, bu aynı grupların 12 Eylül’ün hemen ertesinde, burjuva demokrasisini stratejik hedef ilan ederek Ecevit’i cephe saflarına çağırması (D. Sesi, sayı: 12, Mart 1981) ve bununla da yetinmeyip, daha sonraları DSP’nin şahsında burjuva reformist akımı “müttefik” ilan etmesiyle (TDKP-MK, Kasım 1984 ta rihli “DSP broşürü”), açıkça anlaşıldı.
