103
Yasanın aradığı koşullar bulunsa ve belirtilen süreler geçse bile gaiplik kendiliğinden,
diğer bir anlatımla yasadan ötürü gerçekleşmez. Bunun için mahkemenin gaiplik kararı vermesi
gerekir. Bunun için de “hakları bu ölüme bağlı olanlar”ın talepte bulunmaları gerekir (TMK,
m. 32/2).
Gaiplik kararı, kişinin Türkiye'deki son yerleşim yeri; eğer Türkiye'de hiç
yerleşmemişse nüfus sicilinde kayıtlı olduğu yer; böyle bir kayıt da yoksa anasının veya
babasının kayıtlı bulunduğu yer mahkemesi tarafından verilir (TMK, s. 32/2).
Mahkeme gaipliğe karar verdiği takdirde ölüme bağlı haklar, aynen gaibin ölümü
ispatlanmış gibi hüküm ifade eder. Gaiplik kararı ölüm tehlikesinin gerçekleştiği veya son
haberin alındığı tarihten başlayarak hüküm ve sonuç doğurur (TMK, m. 35).
Yasa, gaibin mirasçılara geçmesini koşula bağlamıştır. Hakkında gaiplik kararı verilmiş
kişinin mirasçıları veya mirasında hak sahibi olanlar, tereke malları kendilerine teslim
edilmeden önce bu malları ileride ortaya çıkabilecek üstün hak sahiplerine veya gaibin
kendisine geri verecekleri konusunda teminat göstermek zorundadırlar. Bu teminat, ölüm
tehlikesi içinde kaybolma halinde beş yıl, uzun zamandır haber alınamama durumunda on beş
yıl ve nihayet en çok gaibin yüz yaşına varmasına kadar geçecek süre için gösterilir. Beş yıl,
tereke mallarının tesliminden, on beş yıl, son haber alma tarihinden başlayarak hesaplanır
(TMK, m. 584).
Eğer gaip ortaya çıkarsa veya üstün hak sahibi olduklarını ileri sürenler bunu
kanıtlarlarsa, tereke mallarını teslim alanlar, aldıkları malları zilyetlik kuralları gereğince geri
verme yükümlülüğü altındadırlar (TMK, m. 585).
Gaipliğine karar verilen kişinin evliliği, gaiplik kararıyla birlikte kendiliğinden sona
ermez. Bunun için kaybolanın eşi, evliliğin feshini ya gaiplik başvurusuyla birlikte veya ayrıca
açacağı bir davayla isteyebilir. Ancak mahkemenin evliliği feshetmesiyle birlikte evlilik sona
ermiş olur.(TMK, m. 131).
Dostları ilə paylaş: