12.3. İş Hukuku İş hukuku, işçiyle işveren arasındaki iş ilişkisini düzenleyen hukuk dalıdır. İş Kanununa
göre işçi, bir iş sözleşmesine dayanarak çalışan gerçek kişiye denir. İşveren, işçi çalıştıran
gerçek veya tüzel kişilere ya da tüzel kişiliği olmayan kurum ve kuruluşlara denir. İşçiyle
işveren arasında kurulan ilişkiye iş ilişkisi denir (İş Kanunu, m. 2).
İş hukuku dinamik bir yapıya sahip bulunmakta, kapsadığı konular sürekli bir gelişme
ve değişme göstermektedir. Bununla birlikte, iş hukukunun alanına giren konuları başlıca iş
hukukunun genel esasları, bireysel iş hukuku ve toplu iş hukuku bölümleri altında toplamak
mümkündür.