I raporu hazirlayanlar


B. Kadınlara ve kız çocuklarına yönelik şiddeti önlemek amacıyla yapısal ve temel nedenlerin ve risk faktörlerinin ele alınması



Yüklə 376,42 Kb.
səhifə17/17
tarix18.05.2018
ölçüsü376,42 Kb.
#50681
1   ...   9   10   11   12   13   14   15   16   17

B. Kadınlara ve kız çocuklarına yönelik şiddeti önlemek amacıyla yapısal ve temel nedenlerin ve risk faktörlerinin ele alınması

  1. Kadınlara ve kız çocuklarına yönelik her türlü ayrımcılığın önlenmesi ve ortadan kaldırılmasına yönelik çabalara hız verilmesi ve kadınların ve kız çocuklarının eğitim hakkı, erişilebilir en yüksek fiziksel ve zihinsel sağlığa erişim hakkı dahil olmak üzere bütün insan hakları ve temel özgürlüklerden eşit faydalanmalarının sağlanması ve başta kız çocukları olmak üzere tüm çocukların kaliteli koşullarda ücretsiz ve zorunlu ilköğretime eşit düzeyde erişimlerinin ve ilköğretimlerini tamamlamalarının sağlanması, kız çocukları için orta ve üst düzeyler de dahil her düzeyde ve bütün akademik alanlarda eğitim imkanının geliştirilmesi ve genişletilmesi; ve kamu altyapı projelerine ve erişilebilir kaliteli kamu hizmetlerine yatırım yaparak ve güvenli bir ortam oluşturarak, kız çocuklarının okula devamlılığının ve müfredat dışı faaliyetlere katılımlarının artırılması;

  2. Kadınların, ekonomik karar alma mekanizmaları başta olmak üzere kayıtlı ekonomiye tam katılımlarının ve tam istihdama ve nitelikli işlere eşit erimlerinin teşvik edilmesi; kayıt dışı sektörlerdeki kadınların güçlendirilmesi ve kadın ile erkeğin eşit iş veya eşit değerdeki işe karşılık eşit ücret imkanlarının yanı sıra işyerinde eşit muameleye tabi tutulmasının ve yetki ve karar alma alanlarında eşit erişime sahip olmalarının sağlanması ve ücretli ve ücretsiz çalışma kapsamına giren işlerin paylaşılmasının teşvik edilmesi;

  3. Kadınlara ve kız çocuklarına yönelik şiddetin, toplumsal cinsiyete dayalı ayrımcılık, eşitsizlik, kadın ve erkek arasında eşitsiz güç ilişkileri, toplumsal cinsiyet klişeleri, yoksulluk ve yanı sıra, özellikle ekonomik ve finansal kriz bağlamında işsizliğin de dahil olduğu yapısal ve temel nedenlerinin ele alınması için politika geliştirme, revizyon ve takviye çalışmaları ile yeterli insani ve maddi kaynağın tahsis edilmesi çalışmalarına hız verilmesi; ve kadınların şiddete uğrama riskini azaltmak üzere kadınların ve kız çocuklarının ekonomik katılımlarının takviye edilmesi ve güçlendirme ve toplumsal içerme yollarına da başvurarak, yoksulluğun ve süregelen yasal, sosyal ve ekonomik eşitsizliklerin ortadan kaldırılmasına yönelik çalışmaların hızlandırılması;

  4. Uluslararası hukukla ve Sözleşmeyle bağdaşmayan, özellikle gelişmekte olan ülkelerde ekonomik ve sosyal kalkınmanın tam olarak gerçekleştirilmesine engel olabilecek herhangi bir tek taraflı ekonomik, finansal ya da ticari tedbir yayınlamaktan veya bunu uygulamaya koymaktan kaçınmaları yönünde Devletlere şiddetle çağrıda bulunulur;

  5. Özürlü kadınlar ve kız çocukları, işyerinde, eğitim kurumlarında, evlerinde ve diğer tüm mekânlarda her türlü sömürüye, şiddete ve istismara çok daha açık oldukları için; özürlü kadınların ve kız çocuklarının haklarının korunması ve desteklenmesine yönelik olarak gerekli bütün yasal, idari, sosyal, eğitimle ilgili ve diğer önlemlerin alınması;

  6. Uluslararası alanda işbirliği ilişkileri kurmak yoluyla, kadınların miras, gayrimenkul ve diğer varlıklarla ilgili mülkiyet, kredi, doğal kaynaklar, ilgili teknoloji kullanım hakları ve diğer haklara tam ve eşit erişimlerini sağlamak üzere, yasal, idari, finansal ve diğer önlemlerin alınması; kadınların tabandan başlayarak güçlenmesi için, statülerinin yükseltilmesi ve dolasıyla şiddete karşı korunmasızlıklarının azaltılmasının bir yöntemi olarak girişimcilik eğitimleri ve iş geliştirme merkezlerinin faaliyeti gibi girişimlere öncelik verilmesi ve bu türden girişimlerin yoğunlaştırılması;

  7. Kadınların kendilerine kanunlarla bahşedilen serbest hareket etme özgürlüğü, mülkiyet hakkı ve eşit korunma hakkından toplumsal gerekçelere sığınılarak mahrum edilmesinden kaçınılması;

  8. Kadınlara ver kız çocuklarına yönelik şiddete göz yuman toplumsal normların dönüşümüne yönelik ulusal politikalar geliştirilmesi ve uygulanması ve kadınları ve kız çocuklarını erkekler ve erkek çocuklarından daha aşağıda konumlandıran veya şiddet ya da baskı içeren uygulamaların devamlılığına neden olan klişe rolleri dayatan tutumlara karşı koymak için çaba harcanması;

  9. Cinsellik konusunda, kapsamlı, kanıta dayalı eğitim de dahil olmak üzere, ergenler ve gençlere yönelik tam ve doğru bilgiyle donatılmış eğitim program ve materyalleri ve yanı sıra, yaygın ve örgün eğitimde eğiticinin eğitimi programlarının, ergenlerin ve gençlerin gelişen kapasiteleriyle tutarlı bir yaklaşım temelinde, ebeveynlerinin ve yasal vasilerinin yerinde yönlendirmeleri ve rehberliğinde, çocuklar, ergenler, gençler ve toplulukların katkılarıyla ve kadın, gençlik ve özel sivil toplum kuruluşları ile koordineli bir şekilde; her yaştan kadın ve erkeğin sosyal ve kültürel davranış biçimlerini değiştirmek, önyargıları yıkmak, toplumsal cinsiyet ve insan hakları ekseninde saygı çerçevesinde ilişki geliştirmeye yönelik bilgiyle desteklenmiş karar alma, iletişim ve risk azaltma becerilerini teşvik etmek ve geliştirmek amacıyla geliştirilmesi ve uygulanması;

  10. Başta kadın kuruluşları olmak üzere sivil toplum örgütleri ile işbirliği içinde ve çeşitli iletişim yöntemleri kullanarak kamuoyuna, gençlere, erkeklere ve erkek çocuklarına yönelik olarak; kadınlara ve kız çocuklarına yönelik şiddet ve tacizin yapısal ve temel nedenlerini ele almak, toplumsal cinsiyet klişelerini yıkmak ve bundan doğan şiddete sıfır toleransı teşvik etmek, şiddet kurbanı ve mağduru damgasını kaldırmak ve kadınların ve kız çocuklarının şiddet vakalarını kolaylıkla rapor edeceği ve sunulan hizmetler ile koruma ve destek programlarından faydalanabileceği bir fırsat ortamı yaratmak üzere bilinçlendirme ve eğitim kampanyaları yürütülmesi;

  11. Toplumsal cinsiyet klişelerini ve kadınlara ve kız çocuklarına yönelik her türlü şiddet ve ayrımcılığı kronikleştiren ve hoş gören tavır, tutum ve uygulamaları ele almak ve değiştirmek üzere; kadın ve gençlik kuruluşlarıyla, kadının geliştirilmesi için çalışan ulusal mekanizmalarla, söz konusu mahaldeki ulusal insan hakları kurumlarıyla; okullar, eğitim ve medya kuruluşlarıyla; kadınlar ve kız çocukları ile erkekler ve erkek çocuklarıyla birebir çalışan diğerleriyle, toplumun her kesiminden ve her yerden bireylerle, din ve toplum liderleri ve büyükleriyle, öğretmenler ve ebeveynlerle yakın ilişkiler kurarak toplulukların ve kurumların seferber edilmesi;

  12. Kadınların cinsel sağlık ve üreme sağlığının da dahil olduğu cinsellikleriyle ilgili konularda kontrolü ele alma, özgürce ve kendi hassasiyetlerine göre karar alma hakkı dahil olmak üzere tüm kadınların insan haklarının baskılardan, ayrımcılıktan ve şiddetten ari olarak korunması ve desteklenmesi; Uluslararası Nüfus ve Kalkınma Konferansı Eylem Programı, Pekin Eylem Platformu ve bunların sonuç derlemelerine uygun olarak, kadınların üremeyle ilgili hakları dahil tüm insan hakları ve temel özgürlüklerden faydalanmalarını sağlayan ve gözeten kanun, politika ve programların kabul edilmesi ve uygulamaya hız verilmesi;

  13. Bakım hizmetinin kritik bir toplumsal işlevi olduğu algı ve anlayışının daha da gelişmesini sağlayacak toplumsal cinsiyete duyarlı politika, strateji, program ve önlemlerin geliştirilmesi ve uygulanması ve çocuk büyütme, ebeveynlik ve ev işlerinin yanı sıra engelli, yaşlı, AIDS hastalarının bakımıyla ilgili sorumluluk ve işlerin kadın ve erkek arasında eşit paylaşımının teşvik edilmesi; ev işleriyle ilgili sorumluluğun aile içinde paylaşımını desteklemek ve kadınların ve kız çocuklarının üzerindeki ev işi yükünü azaltmak amacıyla, toplumsal cinsiyete dayalı işbölümünü kemikleştiren tutumlarını değiştirme yönünde çaba gösterilmesi;

  14. Erkekler ve erkek çocuklarının davranışlarının sorumluluğunu almalarını, ergen ve yetişkin erkeklerin cinsellik ve üreme sağlığıyla ilgili davranışlarının sorumluluğunu üstlenmelerini ve kadınlara ve kız çocuklarına karşı her türlü ayrımcılık ve şiddetten kaçınmalarını sağlamak üzere katkılarının alınması, eğitilmesi, teşvik edilmesi ve desteklenmesi; şiddetin zararlı etkilerine ve toplumsal cinsiyet eşitliğini ve insan onurunu nasıl zedelediğine dair anlayış geliştirmek, ilişkilerde saygıyı teşvik etmek, toplumsal cinsiyet eşitliğini sağlamak için pozitif rol modeller sağlamak ve kadınlara ve kız çocuklarına yönelik şiddetin önlenmesi ve ortadan kaldırılmasında erkekleri ve erkek çocuklarının aktif katılımını ve bu çabanın stratejik partnerleri ve müttefikler olmalarını teşvik etmek üzere kapsamlı eğitim programları dâhil olmak üzere politika, strateji ve programların geliştirilmesi, uygulanması ve bunlara yatırım yapılması;

  15. Asgari yasal reşitlik yaşı ve minimum evlenme yaşına ilişkin kanun ve yönetmeliklerin, gerektiği yerde evlenme yaşını da yükseltecek şekilde gözden geçirilmesi, yürürlüğe konması ve sıkı sıkıya uygulanması ve bu yasaların çocuk yaşta, erken ve zorla evliliklerin sona erdirmek üzere uygulanmasına toplumsal destek verilmesi;

  16. Evlenmiş ve/ya hamile kız çocuklarına da yönelik olmak üzere uygulanabilir alternatifler ve kurumsal destek, bilhassa da kız çocuklarının ilköğretim sonrasında okula devamlılığına; eğitim kalitesinin yükseltilmesiyle kız çocuklarının güçlendirilmesi ve de okullarda güvenli ve hijyenik bir ortam, güvenli barınma tesisleri ve çocuk bakımı imkanı sunulmasıyla eğitime fiziksel erişim sağlanması ve kadınlar ile gerektiğinde ailelerine sunulan maddi teşviklerin artırılması yoluyla kız çocuklarının güçlendirilmesine vurgu yapan eğitim olanaklarının sağlanması;

  17. Ergenlerin, erken yaşta hamileliklerin, cinsel yolla bulaşan hastalıkların ve AIDS’in önlenmesine yönelik hizmet ve programlara erişimlerinin sağlanması, kişisel güvenliğin sağlanması, alkol ve diğer zararlı maddelerin kullanımının ve kötüye kullanımının önlenmesi;

  18. Kız çocuklarını destekleyen, onların bilgiye ulaşmalarını, özsaygılarını geliştirmelerini, sürdürülebilir bir geçim kaynağına erişim dahil kendi hayatlarının sorumluluğunu almalarını sağlayan yaygın ve örgün eğitim programlarına öncelik tanıyarak politika ve program geliştirilmesi; kadınların ve erkeklerin, özellikle de ebeveynlerin ve bakım hizmeti verenlerin, çocuk yaşta, erken ve zorla evliliklerin, kadınlara ve kız çocuklarına yönelik şiddetin, kadın sünnetinin, çocukların ticari amaçlarla cinsel sömürü, cinsel istismar, tecavüz, ensest ve kaçırma dahil yollarla cinsel yönden sömürüsünün ve yiyecek paylaşımında da görüldüğü gibi kız çocuklarına karşı ayrımcılığın ortadan kaldırılması dahil olmak üzere kız çocuklarının fiziksel ve zihinsel sağlığı ve esenliğinin önemi hususunda eğitilmesine yönelik programlara özel önem verilmesi;

  19. Başta aile içi şiddete veya cinsel istismara maruz kalmış ya da tanıklık etmiş kadınlar olmak üzere ve adalet sisteminde çocukların korunması konusunu da dahil ederek çocuklara ve gençlere yönelik olarak tasarlanmış mevcut politika ve programların, onların yeniden şiddete uğrama ve şiddete başvurma riskini azaltmak ve sağlıklarına kavuşmalarını sağlamak amacıyla geliştirilmesi ve desteklenmesi; ve bu programların gençlerin, sivil toplumun ve kadın ve gençlik kuruluşlarının anlamlı katılımlarıyla toplumsal cinsiyete duyarlı bir yaklaşımla uygulanması;

  20. Ticari reklamlarla kemikleştirilen klişelerin de dahil olduğu toplumsal cinsiyet stereotiplerinin yıkılmasında ve gerektiği yerde kurbanların ve mağdurların kimliklerinin gizli tutulmasını da gözeterek ayrımcılıktan ari ve toplumsal cinsiyete duyarlı raporlamanın teşvik edilmesinde medyanın üstlenebileceği önemli rolün tanınması ve medyanın kadınlara ve kız çocuklarına yönelik şiddet konusunda kamu bilinci geliştirme, çalışanlarını eğitme ve kadınların ve kız çocuklarının ayrımcılıktan ve sömürüden kurtarılması ve ikincil konumlandırılmasından, seks objesi veya bir meta olarak görülüp sömürülmesinden kaçınılması ve bunun yerine yaratıcı bireyler, kalkınma sürecinin iştirakçisi ve faydalanıcısı olarak sunulması amacıyla daha dengeli ve klişelerden temizlenmiş kadın portreleri geliştirmesine olanak tanıyan özdenetim mekanizmaları kurma hususunda düşünce özgürlüğü ile tutarlı ölçüde teşvik edilmesi;

  21. Kadınların ve kız çocuklarının güçlendirilmesinde bir kaynak olarak, bunlara yönelik şiddetin önlenmesi ve müdahaleye ilişkin bilgiye erişim dahil olmak üzere, bilgi ve iletişim teknolojileri ile sosyal medyanın geliştirilmesi ve kullanılmasına destek verilmesi; bilgi ve iletişim teknolojileri ile sosyal medyanın, teknolojinin cinsel taciz, cinsel sömürü, çocuk pornosu, kadın ve kız çocuğu ticareti güdüsüyle suç niteliğinde kötüye kullanımı dahil yollarla kadına ve kız çocuklarına yönelik şiddet uygulamak amacıyla kullanımıyla ve siber takipçi tacizcilik, sanal zorbalık ve gizlilik ihlali gibi kadınların ve kız çocuklarının güvenliğini tehlikeye atan diğer şiddet türleriyle mücadele edecek mekanizmaların geliştirilmesi;

  22. Ulaşım, yeterli sağlık tesisi, daha iyi aydınlatma, oyun sahaları ve güvenli ortamlar gibi olanaklarla altyapıyı geliştirerek güvenli ve şiddetten arındırılmış bir ortam oluşturma ve benzeri yollarla kız çocuklarının okulda ve okul gidiş geliş yollarında güvenliğin artırılması; başta kız çocukları olmak üzere çocuklara yönelik cinsel taciz ve zorbalık ile diğer şiddet türleri dahil şiddet olaylarının okullara ve topluma yönelik şiddet önleme faaliyetleri yürütme, kız çocuklarına yönelik şiddete verilecek cezaları belirleme ve uygulama gibi yollarla yasaklanması, önlenmesi ve bu olaylara müdahaleye yönelik ulusal politikaların kabul edilmesi;

  23. Tüm işyerlerinin ayrımcılık, sömürü, şiddet, cinsel taciz ve zorbalık olaylarından arındırılması ve işyerlerinde kadınlara ve yeri geldiğinde kız çocuklarına yönelik ayrımcılık ve şiddetle; düzenleme ve gözetim çerçeveleri, toplu anlaşmalar, uygun disiplin tedbirleri, protokol ve prosedürleri de kapsayan iş ahlakı tüzükleri, şiddet vakalarının tedavi için sağlık hizmetlerine ve tahkiki için polise yönlendirilmesi gibi önlemlerle; bunun yanı sıra amirler, sendikalar ve işçilerle birlikte farkındalık oluşturma ve kapasite geliştirme ve de mağdurlar ve kurbanlar için işyeri hizmetleri ve esnek çalışma imkânları tanıma yollarıyla mücadele etmelerini sağlamaya yönelik önlemler alınması;

  24. Kadınları ve kız çocuklarını kamuya açık ve özel alanlarda cinsel taciz ve zorbalık dahil olmak üzere şiddetten koruyacak; farkındalık yaratma, yerel toplulukların katkılarını alma, BM Güvenli Şehirler girişimi gibi suç önleyici kanun, politika ve programlar, daha iyi şehir planlaması, altyapı, toplu taşıma ve cadde aydınlatma imkanları ile sosyal ve interaktif medya gibi yollarla asayiş ve güvenliği sağlayacak önlemlerin alınması;

  25. Sağlık hizmeti verilen ortamlarda cinsel taciz, küçük düşürme, rıza veya bilgisi dışında yapılan ve geri dönüşü mümkün olmayan cebri rahim ameliyatı, zorla sezaryen, zorla sterilizasyon işlemi, cebri kürtaj ve doğum kontrol yöntemleri kullanımına zorlama gibi tıbbi muameleleri de içeren, kadınları ve kız çocuklarını, bilhassa da HIV virüsü taşıyan kadınlar ve kızları, engelli, yerli ve Afrika kökenli kadınlar ve kızları, ergen gebeleri ve çocuk/genç anneleri, yaşlı kadınları ve azınlık millet veya etnik azınlık mensubu kadınları ve kızları hedef alan şiddetin kınanması ve bunu önlemek amacıyla tedbirler alınması;

  26. Göçmen kadın işçilerin kendi ülkelerinde, gittikleri ülkelerde ve geçiş yolundaki ülkelerde de dahil olmak üzere korunmalarının, topluma dahil olmalarının, yasalarda yer bulmalarının sağlanmasına, insan haklarının tam olarak tanınması ve korunmasına ve şiddet ve sömürüye karşı korunmalarına yönelik daha fazla önlem alınması ve bunların uygulanması; göçmen kadın işçilere yönelik olarak toplumsal cinsiyete duyarlı politika ve programların uygulanması ve bu kadınların yeteneklerini ve eğitim görme hakkını tanıyan ve mümkün kılan güvenli ve yasal kanalların oluşturulması, adil çalışma koşulları sağlanması ve bunların işgücüne katılımlarının yanı sıra gerektiği yerde üretken ve nitelikli işlere erişimlerinin kolaylaştırılması;

  27. Sınır ötesi istihdam edilen serbest meslek çalışanlarının ve mevsimlik kadın işçilerin korunmasını sağlayacak önlemlerin alınması;

C. Kadınlara ve kız çocuklarına yönelik şiddet konusunda çok sektörlü hizmet, program ve müdahalelerin güçlendirilmesi

  1. Kadınlara ve kız çocuklarına yönelik her türlü şiddetin kurban ve mağdurları için, mevcut tüm teknoloji olanaklarından faydalanarak ihtiyaçlar temelinde şekillendirilmiş, yeterli kaynaklarla donatılmış ve polis ve yargı işlemleri dâhil etkin ve koordineli olarak yürütülecek eylemleri, yasal destek hizmetlerini, cinsel sağlık ve üreme sağlığı dahil sağlık-bakım hizmetleri ile yeri geldiğinde uzmanlık hizmetleri dahil tıbbi, psikolojik ve danışmayla ilgili diğer hizmetleri, devlete ait ve bağımsız kadın konukevleri ve danışma merkezlerini, 24 saat hizmet veren acil yardım hatlarını, sosyal yardım hizmetlerini, hizmet sürecinin tümüyle aynı merkezce verileceği tek kapı kriz merkezlerini, göçmen hizmetlerini, çocuk hizmetlerini; uzun süreli konaklama, eğitim iş ve ekonomi fırsatlarına erişim kanalıyla destek, koruma ve yardımın yanı sıra, kadınlara ve çocuklarına yönelik şartsız, kolay erişilebilir ve güvenli yardım olanağı sunan, şiddet mağdurlarına ve kurbanlarına yardımcı olan ve destek veren sağlık çalışanları ile hizmet sağlayıcılarının güvenliğini ve emniyetini sağlama yönünde çaba harcayan ve mağdur kız çocuklarına hizmet verirken çocuğun çıkarlarını en iyi şekilde gözeten barınma hizmetlerini kapsayan, kapsamlı, koordine, disiplinler arası, erişilebilir ve devamlılık esaslı çok sektörlü hizmetlerin, program ve müdahale araçlarının her düzeyde oluşturulması

  2. Şiddete maruz kalan veya risk altındaki kadınlar ve kız çocuklarına yönelik eşgüdümlü çok sektörlü hizmet, program ve müdahalelere erişim sağlanmasının yanı sıra, kurban ve mağdurların hizmetler arası nakillerini güvenli bir şekilde ve kimliklerini ifşa etmeden sağlayacak süreçlerin oluşturulması, ulusal hizmet kıstaslarının ve cetvellerin belirlenmesi ve kaydedilen ilerleme ile uygulamanın izlenmesi yoluyla hizmetlerin eşgüdümüne yönelik daha fazla önlem alınması;

  3. Kurbanlar ve mağdurlar ile çocuklarının tamamen iyileşerek yeniden topluma uyum sağlayabilmeleri için oluşturulan hizmetlere, program ve fırsatlara erişimlerinin ve bunları kullanabilmelerinin; ayrıca aile içi şiddet ve diğer şiddet mağdurlarını da kapsayacak şekilde önlemler alarak ve bu önlemler zaten alınmışsa kapsamlarını genişleterek adalete tam erişimlerinin sağlanması; mevcut destek hizmetleri ve yasal önlemler ile ilgili bilgilendirmenin yeterli ve zamanında, mümkünse anladıkları ve iletişim kurabildikleri bir dilde yapılmasının sağlanması;

  4. Kadınlara ve kız çocuklarına yönelik şiddetin faillerinin tutum ve davranışlarının değişmesini sağlayacak ve teşvik edecek, aile içi şiddet, taciz ve tecavüz dahil durumlarda yeniden suç işleme ihtimalini azaltacak bir dizi politikanın üretilmesi, geliştirilmesi ve uygulanması ve rehabilitasyon hizmetlerinin kurulmasının desteklenmesi ve bu politika ve hizmetlerin etki ve tesirlerinin izlenmesi ve değerlendirilmesi;

  5. Kapsamlı, ekonomik, ihtiyaçlara daha iyi odaklanan ve tasarımında ve uygulamasında kadınların aktif katılımını destekleyen toplumsal cinsiyete duyarlı ulusal stratejiler ile kamu-sağlık politikaları ve programlarından da faydalanarak, kadınların ve kız çocuklarının ekonomik ve kaliteli sağlık hizmetine zamanında erişiminin sağlanması; ayrıca, nüfusun fakir, hassas ve toplum dışına itilmiş kesiminin daha çok üzerinde durarak, kadınların ekonomik, güvenli, etkin ve kaliteli tedaviye ve ilaçlara erişimin artırılması;

  6. Kadınlara ve kız çocuklarına yönelik şiddetin fiziksel, zihinsel, cinsel ve üreme sağlığıyla ilgili sonuçları dahil olmak bütün sağlık sorunlarının; travmaya yanıt veren ve ekonomik, güvenli, etkili ve kaliteli ilaçların kullanıldığı erişilebilir sağlık hizmetleri, yara tedavisi ve psiko-sosyal ve ruh sağlığı desteği sağlanarak; acil doğum kontrol yöntemleri ve bunların ulusal kanunlarla yasaklanması halinde gebeliğin güvenli bir şekilde sonlandırılması, HIV enfeksiyonu için temas sonrası profilaksi, cinsel yolla bulaşan hastalıkların teşhis ve tedavisi ve gerekli eğitime tabi tutulmuş çalışanlarca yapılacak adli muayenelerin yanı sıra şiddete maruz kalmış kadınların etkin bir şekilde tespiti ve tedavisi için sağlık çalışanlarının eğitimi yoluyla ele alınması;

  7. Başta ortak risk faktörleri olmak üzere, HIV ve AIDS ile kadınlara ve kız çocuklarına yönelik şiddettin kesişme noktalarının; aile içi ve cinsel şiddete, HIV ile kadınlara ve kız çocuklarına yönelik şiddetin kesişme noktalarına hitap eden ve politika, program ve hizmetlerin koordinasyon ve entegrasyonunun güçlendirilmesine yönelik stratejiler aracılığıyla ele alınmasına yönelik çabalara hız verilmesi ve HIV ve AIDS ile ilgili müdahalelerin, bir yandan HIV ve AIDS’in teşhis edilmesi, kadın ve erkek kondomları gibi güvenli ve etkili önleme araçlarının tedarik ve temin edilmesi dâhil ekonomik ve erişilebilir tedavi ve önleme amaçlarını gerçekleştirmenin yanı sıra kadınların ve kız çocuklarının cinsel sağlık ve üreme sağlığına ilişkin özel bakım hizmeti ihtiyaçlarını karşılarken; diğer yandan bunlara yönelik şiddettin önlenmesi için kullanımının sağlanması;

  8. HIV virüsü taşıyan kadınlar ve kız çocukları ile bu hastaların bakıcılarına yönelik ayrımcılığın ve şiddetin sonlandırılması ve bakım sorumluluğunun eşit paylaşımını teşvik eden program ve tedbirler uygulanırken bu kişilerin etiketlenmeye, ayrımcılığa, yoksulluğa ve aileleri ve toplum tarafından dışlanmaya açık olduklarının dikkate alınması;

  9. Sağlık-bakım hizmetlerinden faydalanma imkânının genişletilmesi ve bilhassa; ailelere, şiddete ve özellikle cinsel şiddete uğrama riski taşıyan kadınlara ve kız çocuklarına destek ve koruma sağlayan, ilgili hizmetlere yönlendiren, ergenleri erken ve istenmeyen gebelikler ile cinsel yolla bulaşan hastalıklara karşı eğiterek, bilgilendirerek ve cinsel sağlık ile üreme sağlığı hizmetlerine erişim sağlayarak destekleyen önemli hizmet noktaları olan Anne ve Üreme Sağlığı Merkezlerinin güçlendirilmesi;

D. Delil dayanağının geliştirilmesi

  1. Kanunların, politikaların ve stratejilerin oluşturulması ve revizyonu ile uygulanması süreçlerinde bilgi akışı sağlamak ve bu bilgileri farkındalık yaratma çalışmalarını desteklemek için açıklamak üzere; kadınlara ve kız çocuklarına yönelik şiddetin yapısal ve temel nedenleri, maliyeti ve risk faktörleri ile şiddetin türleri ve yaygınlığına ilişkin çok disiplinli araştırma ve analizlerin devamlılık esasıyla yürütülmesi;

  2. Kadınlara ve kız çocuklarına yönelik şiddet ve ayrımcılığın farklı türleri, nedenleri ve sonuçları ve de bu ayrımcılık ve şiddetin topluma ekonomik ve sıhhi maliyetine ilişkin güvenilir, karşılaştırılabilir ve isimsizleştirilmiş veri ve istatistiklerin düzenli bir şekilde, yaşa ve cinsiyete göre ayrılarak, ulusal ve yerel düzeyde toplanması, harmanlanması, analiz edilmesi ve yaygınlaştırılması ve ayrıca; kanun, politika ve programların oluşturulması, izlenmesi ve değerlendirilmesi için bilgi akışı sağlanırken, erişilebilirlik gibi ilgili tüm diğer faktörlerin dikkate alınması;

  3. Gerektiğinde polis, sağlık sektörü ve yargı kayaklarından da alınabilecek, kadınlara ve kız çocuklarına yönelik şiddet olaylarını da kapsayan idari bilgilerin ve de fail, mağdur ve coğrafi konum arasındaki ilişkiye ilişkin verilerin; derleme sürecinde gizlilik, ahlak ve güvenlik hususlarına dikkat edilmesini sağlayarak ve sunulan hizmet ve programların etkinliğini artırarak ve mağdurun güvenlik ve emniyetini gözeterek derlenmesi, uyumlaştırılması ve kullanımı süreçlerinin iyileştirilmesi;

  4. Kamuya açık ve özel alanlarda kadınlara ve kız çocuklarına yönelik şiddetle mücadele amaçlı önleyici stratejiler ve müdahale stratejileri dahil politika ve programların değerlendirilmesi için ulusal izleme ve değerlendirme mekanizmalarının geliştirilmesi;

  5. Uygulanabilir, pratik ve başarılı politika ve program uygulamalarının yanı sıra, deneyimlerin ve iyi uygulamaların paylaşımının teşvik edilmesi ve bu uygulama ve deneyimlerdeki başarının diğer alanlara taşınmasının desteklenmesi.

  1. Komisyon, kadınlara ve kız çocuklarına yönelik şiddete bir son verilmesinin, uluslararası alanda kabul edilen Binyıl Kalkınma Hedeflerinin de aralarında bulunduğu kalkınma hedeflerinin gerçekleştirilmesi amacı bakımından da zaruri olduğunu ve yoksulluğun yeryüzünden silinmesi, her kesimi kapsayan sürdürülebilir kalkınmanın, barış ve güvenliğin, kadınların insan haklarının, sağlık ve esenliğinin, toplumsal cinsiyet eşitliğinin sağlanması, kadının güçlendirilmesi, sürdürülebilir ve kapsamlı ekonomik büyümenin ve toplumsal uyumun öncelikli koşulu olması gerektiğini vurgular. Komisyon, toplumsal cinsiyet eşitliğinin sağlanması ve kadının güçlendirilmesi konusunun, 2015 sonrası kalkınma gündeminin belirlenmesinde bir öncelik olarak ele alınmasını şiddetle tavsiye eder.


Yüklə 376,42 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   9   10   11   12   13   14   15   16   17




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin