İL Özel idaresi ve belediye gelirleri kanunu tasarisi



Yüklə 418,58 Kb.
səhifə2/6
tarix08.01.2019
ölçüsü418,58 Kb.
#92884
1   2   3   4   5   6

Matrah ve tarifeler

Madde 24- İlan ve Reklam Vergisi aşağıdaki matrah ve tarifelere göre alınır:



Tarifeler:

Verginin miktarı

(YTL)

a) Dükkan, ticari ve sınai müesseseler ile serbest meslek erbabı tarafından levha, yazı, resim ve benzeri vasıtalarla yapılan sabit ilan ve reklamların beher metrekaresinden yıllık olarak

100


b) İlan ve reklamların;

1- Karada ve suda sefer yapan her türlü taşıt aracının içine veya dışına konulanların metrekaresinden yıllık olarak

2- Gökyüzünde uçak, helikopter, balon, zeplin ve benzeri araçlar kullanılarak yapılanların metrekaresinden günlük olarak


40

10



c) Cadde, sokak ve kaldırımlarda, binaların üzerinde, cephe ve yanlarında belli bir süre için yapılan ilan ve reklamların metrekaresinden haftalık olarak

10


d) Işıklı veya projeksiyonlu ilan ve reklamlarda;

1- Metrekare başına yıllık olarak

2- Direk veya bir kaide üzerinde yükseltilen ve alanı 10 metrekareye kadar olanlardan metrekare başına yıllık olarak

3- Direk veya bir kaide üzerinde yükseltilen ve alanı 10 metrekare ve daha fazla olanlardan metrekare başına yıllık olarak


100


150

200


e) Mahiyeti ne olursa olsun belli bir süre için asılan veya yapıştırılan diğer afiş ve benzerlerinin her birinin metrekaresinden haftalık olarak

2

Vergi tarifesinin uygulanmasında aşağıdaki esaslara uyulur:

a) Metrekare üzerinden yapılan hesaplamalarda, yarım metrekareye kadar olan kesirler yarım metrekareye, yarım metrekareyi aşanlar ise tam metrekareye tamamlanır.

b) Herhangi bir yüzeye yazılmak, takılmak veya çizilmek suretiyle yapılan ilan ve reklamlarda, yazı, logo, resim ve benzerlerinin kapladığı alanın yüzölçümü esas alınır.

c) Çok cepheli ilan ve reklamlarda, vergilendirilecek toplam alan her cephe ayrı ayrı ölçülerek bulunur.

d) Birinci fıkrada yer alan tarife cetvelinin (a) bendinde, (b) bendinin (1) numaralı alt bendinde ve (d) bendinde belirtilen ilan ve reklamların süresinin bir yıldan az olması halinde, ay kesirleri tam sayılarak vergi miktarı ay üzerinden; (c) ve (e) bentlerinde belirtilen ilan ve reklamların süresinin bir haftadan az olması halinde vergi miktarı gün üzerinden hesap edilir.

e) İlan ve Reklam Vergisi ödenmeden yapılan ilan ve reklamlarda, vergi yüzde 50 fazlasıyla alınır.


Verginin tahakkuku ve ödenmesi

Madde 25- Vergi, ilan ve reklam işinin mükellef tarafından yapılması halinde mükellef; meslek olarak ifa edenler tarafından yapılması halinde ise bunlar tarafından ilan veya reklamın yapıldığı ayı izleyen ayın yirminci günü mesai saati sonuna kadar verilecek beyannameye göre tahakkuk ettirilir. Beyannameler, 24 üncü maddenin birinci fıkrasında yer alan tarife cetvelinin (b) bendinde belirtilen ilan ve reklamlar için motorlu taşıtın kayıtlı olduğu yerin, diğer bentlerde belirtilenler için ise reklamın yapıldığı yerin yetkili idaresine verilir.
İlan ve Reklam Vergisi, beyanname verme süresi içinde ödenir. Yetkili idareler, 24 üncü maddenin birinci fıkrasında yer alan tarife cetvelinin (a) bendi, (b) bendinin (1) numaralı alt bendi ile (d) bendinde yazılı ilan ve reklamlara ait vergileri, meclislerinin kararıyla yılı içinde iki eşit taksitte alabilirler.
5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanununun uygulandığı yerlerde toplanan İlan ve Reklam Vergisinin yüzde 75’i büyükşehir belediyesi payı olarak ayrılır ve tahsilatı izleyen ayın yirminci günü mesai saati sonuna kadar ilgili ilçe ve ilk kademe belediyesi tarafından büyükşehir belediyesine aktarılır.
İKİNCİ BÖLÜM

Eğlence Vergisi
Verginin konusu ve mükellefi

Madde 26- 28 inci maddenin ikinci fıkrasının (a) bendinde belirtilen faaliyetler ile (b) bendinde belirtilen işyerleri Eğlence Vergisine tabidir.
Eğlence Vergisinin mükellefi, eğlence yerlerini işleten veya vergiye konu faaliyetleri düzenleyen gerçek veya tüzel kişilerdir.
İstisna ve muafiyetler

Madde 27- Genel ve özel bütçeli idareler, mahalli idareler ile bunların kurdukları birlikler tarafından düzenlenen ve kâr amacı gütmeyen fuar, kongre, konferans, festival, gösteri, sergi, tören, temsil, müsabaka, eğlence, konser ve benzeri faaliyetler ile köylerde bulunan kahvehane, kıraathane ve kafeden Eğlence Vergisi alınmaz.
Matrah, oran ve tarifeler

Madde 28- Eğlence Vergisinin matrahı;

a) Bilet, jeton, marka veya manyetik kartla girilen veya eğlenilen yerler için, bağış veya başka adlar altında alınan paralar da dahil, giriş bedeli,

b) Bilet, jeton, marka veya manyetik kartla girilmesi zorunlu olmayan eğlence yerleri için günlük olarak belirlenen bedel,

c) Bar, pavyon, gazino, gece kulübü, taverna, diskotek, kabare ve dansing gibi eğlence yerleri için günlük olarak belirlenen bedeldir.


Eğlence Vergisi aşağıdaki oran ve tarifelere göre alınır:

a) Bilet, jeton, marka veya manyetik kartla girilen hipodrom, araba yarışı, sinema, konser, lunapark, sirk, spor müsabakaları ve benzeri eğlencelerden yüzde 10,

b) Bilet, jeton, marka veya manyetik kartla girilmesi zorunlu olmayan;

1) Bar, pavyon, gazino, gece kulübü, taverna, diskotek, kabare ve dansing gibi eğlence yerlerinden günlük 80 YTL,

2) Internet salonları ve her türlü makine ile oyun oynanan yerlerden günlük 5 YTL,

3) Kahvehane, kıraathane ve kafe gibi eğlence yerlerinden günlük 4 YTL.


Verginin tahakkuku ve ödenmesi

Madde 29- Bilet, jeton, marka veya manyetik kartla girilen yerlerde, bunların bedellerine eklenmek suretiyle hesaplanan vergi, takip eden ayın yirminci günü mesai saati sonuna kadar bir beyanname ile yetkili idareye bildirilerek aynı sürede yatırılır. Bunlarla girilmesi zorunlu olmayan eğlence yerlerine ait vergide de aynı usul ve süre geçerlidir.
5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanununun uygulandığı yerlerde toplanan Eğlence Vergisinin yüzde 25’i büyükşehir belediyesi payı olarak ayrılır ve tahsilatı izleyen ayın yirminci günü mesai saati sonuna kadar büyükşehir belediyesine aktarılır.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Şans Oyunları Vergisi
Verginin konusu ve mükellefi

Madde 30- 31 inci maddenin ikinci fıkrasında belirtilen faaliyetler, Şans Oyunları Vergisine tabidir.
Şans Oyunları Vergisinin mükellefi, vergiye konu faaliyetleri düzenleyen gerçek veya tüzel kişilerdir.
31 inci maddenin birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen oyunlarda ise mükellef;

a) Lisansın peşin bedelle verilmesi halinde lisans sahibi kuruluş,

b) Lisansın hasılat paylaşımı suretiyle verilmesi veya Milli Piyango İdaresi Genel Müdürlüğünce tertip edilmesi halinde ise Milli Piyango İdaresi Genel Müdürlüğüdür.
Matrah, oran ve tarifeler

Madde 31- Şans Oyunları Vergisinin matrahı;

a) Spor-Toto, Skor-Toto, Süper-Toto, Spor-Loto, Gol 7, İddaa ve benzeri oyunlarda oynanan kolon bedeli,

b) Tertip ve çekiliş düzenleme hakkı münhasıran Milli Piyango İdaresi Genel Müdürlüğüne ait olan şans oyunlarının;

1) Lisansının peşin bedelle verilmesi halinde; Sayısal Loto, Şans Topu, On Numara ve benzeri oyunlarda oynanan kolon bedeli, Piyango, Hemen Kazan ve benzeri oyunlarda satılan her bir biletin bedeli,

2) Lisansın hasılat paylaşımı suretiyle devredilmesi halinde şans oyunları ile ilgili olarak her ne ad altında olursa olsun tahsil edilen paralardan, ödenecek ikramiye, işletici payı, idare payı ve Savunma Sanayii Destekleme Fonu payı düşüldükten sonra kalan tutar,

3) Milli Piyango İdaresi Genel Müdürlüğünce düzenlenmesi halinde şans oyunları ile ilgili olarak her ne ad altında olursa olsun tahsil edilen paralardan, oyun bedeli ile birlikte tahsil edilen Katma Değer Vergisi, İdare tarafından ödenecek ikramiye, Savunma Sanayii Destekleme Fonu payı için ayrılan karşılıklar, dönem giderleri ve yatırım harcamaları düşüldükten sonra kalan tutar,

c) At yarışlarında oynanan müşterek bahisler ile diğer her türlü müşterek bahislerde katılma bedelidir.
Şans Oyunları Vergisi aşağıdaki oran ve tarifelere göre alınır:
a) Spor-Toto, Skor-Toto, Süper-Toto, Spor-Loto, Gol 7, İddaa ve benzeri oyunlarda her bir kolondan 2 YKr,

b) Birinci fıkranın (b) bendinin;

1) (1) numaralı alt bendinde yer alan Sayısal Loto, Şans Topu, On Numara ve benzeri oyunlardan her bir kolon için 2 YKr, Piyango, Hemen Kazan ve benzeri oyunlarda ise her bir bilet için 10 YKr den az olmamak üzere bilet bedelinin yüzde 20’si,

2) (2) ve (3) numaralı alt bentlerinde belirtilen tutarın yüzde 100’ü,

c) Milli Piyango İdaresi Genel Müdürlüğünün şans oyunlarına ilişkin lisansı devrettiği kuruluşun sözleşmede belirlenen şans oyunlarını fiilen oynatmaya başladığı tarihe kadar, Sayısal- Loto, Şans Topu, On Numara ve benzeri oyunlarda her bir kolon için 2 YKr,

d) At yarışlarında oynanan müşterek bahisler ile diğer her türlü müşterek bahislerde 10 YKr’den az olmamak üzere her bir katılma bedelinin yüzde 25’i.


Verginin tahakkuku ve ödenmesi

Madde 32- 31 inci maddenin ikinci fıkrasının (a), (b) ve (c) bentlerinde belirtilen şans oyunlarının oynanmasından elde edilen Şans Oyunları Vergisi, bu oyunları oynatan kurum ve kuruluşlar tarafından, tahsilatı takip eden ayın yirminci günü mesai saati sonuna kadar bir beyanname ile ilgili vergi dairesine yatırılır. Tahsil edilen vergi, izleyen ayın yirminci günü mesai saati sonuna kadar İller Bankası hesabına aktarılır. Bu miktarın yüzde 70’i belediyelere, yüzde 30’u il özel idarelerine bu Kanunun 76 ve 77 nci maddelerinde belirtilen usule göre dağıtılır.
31 inci maddenin ikinci fıkrasının (d) bendinde belirtilen oyunlarda, Şans Oyunları Vergisi, katılma bedeliyle birlikte ödenir. Bu müşterek bahisleri düzenleyenler tarafından bir ay içinde tahsil edilen vergi, büyükşehir belediyesi dışındaki yerlerde, izleyen ayın yirminci günü mesai saati sonuna kadar, müşterek bahsin oynandığı yer yetkili idaresine bir beyanname ile bildirilir ve aynı süre içinde ödenir. 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanununun uygulandığı yerlerde ise, (d) bendinde belirtilen Şans Oyunları Vergisi hasılatının yüzde 20’si müşterek bahse konu yarış veya faaliyetin yapıldığı yer belediyesine; yüzde 10’u diğer ilçe ve ilk kademe belediyelerine eşit şekilde; yüzde 20’si o ilçe veya ilk kademe belediyesi sınırları içerisinde oynanan müşterek bahis tahsilatı toplamının, büyükşehir belediye sınırları içinde oynanan toplam müşterek bahis tahsilatı oranına göre diğer ilçe ve ilk kademe belediyelerine; kalan yüzde 50’si ise büyükşehir belediyesine, bir beyanname ile bildirilerek aynı süre içinde ödenir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Elektrik ve Gaz Tüketim Vergisi
Verginin konusu, mükellefi ve sorumlusu

Madde 33- Elektrik, hava gazı, doğal gaz ve likit petrol gazı tüketimi, Elektrik ve Gaz Tüketim Vergisine tabidir.
Elektrik ve Gaz Tüketim Vergisinin mükellefi, elektrik, hava gazı, doğal gaz ve likit petrol gazı tüketenlerdir.
Elektrik, hava gazı, doğal gaz ve likit petrol gazını tüketiciye satan kuruluşlar, satış bedeli ile birlikte verginin tahsilinden ve yetkili idareye yatırılmasından sorumludur.
İstisnalar

Madde 34- Doğrudan doğruya elektrik, hava gazı ve doğal gaz üreten ve dağıtan müesseselerinin, üretim ve dağıtım amaçlı olarak kullandıkları elektrik, hava gazı ve doğal gazdan Elektrik ve Gaz Tüketim Vergisi alınmaz.
Matrah ve oran

Madde 35- Elektrik ve Gaz Tüketim Vergisinin matrahı, tüketilen elektrik, hava gazı, doğal gaz ve likit petrol gazının satış bedelidir.
Elektrik ve Gaz Tüketim Vergisinin oranı; hava gazı, doğal gaz ve likit petrol gazı ile imalat ve üretimde kullanılan elektrikte yüzde 1, diğer elektrik tüketimlerinde yüzde 5’tir.
Beyan ve ödeme

Madde 36- Elektrik, hava gazı, doğal gaz ve likit petrol gazı satan kuruluşlar, satış bedeli ile birlikte vergiyi de tahsil eder ve tahsil tarihini takip eden ayın yirminci günü mesai saati sonuna kadar yetkili idareye, bir beyanname ile bildirerek aynı sürede öder.
Büyükşehir belediyesi olan yerlerde toplanan vergilerin yüzde 35’i büyükşehir belediyesine, yüzde 65’i ise verginin toplandığı ilçe ve ilk kademe belediyelerine ödenir.
BEŞİNCİ BÖLÜM

Konaklama Vergisi
Verginin konusu, mükellefi ve sorumlusu

Madde 37- Otel, motel, tatil köyü, pansiyon gibi tesis ve yerlerde konaklama, Konaklama Vergisine tabidir.
Konaklama Vergisinin mükellefi, konaklama tesislerinde konaklayanlardır.
Konaklama tesislerini işletenler, Konaklama Vergisini tahsil ederek mükellefler adına yetkili idareye ödemekten sorumludur.
İstisnalar

Madde 38- Öğrenci yurt ve pansiyonları, huzurevleri ile koruma evlerinde yapılan konaklamalardan Konaklama Vergisi alınmaz.
Matrah ve oran

Madde 39- Konaklama Vergisinin matrahı, günlük yeme, içme ve yatak ücretleri dahil olmak üzere, mükelleflerce ödenen toplam konaklama bedelidir.
Konaklama Vergisinin oranı, günlük toplam konaklama bedelinin yüzde 3’üdür.
Beyan ve ödeme

Madde 40- Vergi, konaklama ücretine eklenerek fatura veya ödeme belgelerinde gösterilmek suretiyle tahsil edilir. Tahsil edilen vergi, takip eden ayın yirminci günü mesai saati sonuna kadar konaklama yerinin bulunduğu yer yetkili idaresine bir beyanname ile ödenir.
Büyükşehir belediyesi olan yerlerde toplanan vergilerin yüzde 25’i, tahsilatı izleyen ayın yirminci günü mesai saati sonuna kadar büyükşehir belediyesine aktarılır.
ALTINCI BÖLÜM

Çevre Temizlik Vergisi
Verginin konusu ve mükellefi

Madde 41- Belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde bulunan ve çevre temizlik hizmetlerinden yararlanan konut, işyeri ve diğer şekillerde kullanılan binalar, Çevre Temizlik Vergisine tabidir.
Çevre Temizlik Vergisinin mükellefi, binaları kullananlardır. Mükellefiyet binanın kullanımı ile başlar.
İstisnalar

Madde 42- Belediye park, bahçe ve yeşil alanları; Darülaceze ve Kızılay ile bunların şubeleri, kampları ve sağlık tesisleri; öğrenci yurtları; umuma açık ibadet yerleri ile bunların müştemilatından Çevre Temizlik Vergisi alınmaz.
Matrah ve tarife

Madde 43- Konutlara ait Çevre Temizlik Vergisi, su tüketim miktarı esas alınmak suretiyle metreküp başına büyükşehir belediyelerinde 20 YKr, diğer belediyelerde 15 YKr olarak hesaplanır.
İşyerleri ve diğer şekillerde kullanılan binalara ait Çevre Temizlik Vergisi aşağıdaki tarifeye göre alınır ve büyükşehirlerde yüzde 25 artırımlı uygulanır.
Yıllık vergi tutarı (YTL)

Bina Grupları

1. Derece

2. Derece

3. Derece

4. Derece

5. Derece

1. Grup

1.400

1.120

840

700

560

2. Grup

850

670

500

420

340

3. Grup

560

450

340

280

225

4. Grup

280

225

170

140

115

5. Grup

170

140

100

85

70

6. Grup

85

70

50

40

30

7. Grup

30

25

18

15

12

Belediyenin çevre temizlik hizmetlerinden yararlanan, ancak su ihtiyacını belediye su şebekesi haricindeki kaynaklardan karşılayan konutlara ilişkin Çevre Temizlik Vergisi, yukarıdaki tarifenin altıncı grubunun dördüncü derecesi üzerinden hesaplanır.


İkinci fıkradaki tarifede yer alan bina grupları, mahallin sosyal ve ekonomik farklılıkları, binanın kullanım şekli ve büyüklüğü de dikkate alınarak Bakanlar Kurulu tarafından belirlenir.
Belediye meclisi, bulundukları mahallin sosyal ve ekonomik farklılıkları ile büyüklüklerini de dikkate alarak binaların hangi dereceye gireceğini tespit etmeye yetkilidir.
Verginin tahakkuku ve ödenmesi

Madde 44- Konutlarda su tüketim miktarı esas alınarak hesaplanan Çevre Temizlik Vergisi, su faturasında ayrıca gösterilmek suretiyle tahakkuk etmiş sayılır. Bu suretle tahakkuk eden vergi, su tüketim bedeli ile birlikte tahsil edilir. Su ve kanalizasyon hizmetleri ayrı bir kanunla düzenlenmiş bulunan büyükşehir belediye sınırları içindeki ve mücavir alanlardaki Çevre Temizlik Vergisi, 20/11/1981 tarihli ve 2560 sayılı Kanun hükümlerine göre kurulan su ve kanalizasyon idarelerince tahsil edilir. Su ve kanalizasyon idareleri, büyükşehir dahilindeki her ilçe ve ilk kademe belediyesinin yetki alanında bulunan konutlara ilişkin olarak tahsil ettiği verginin yüzde 75’ini, tahsilatı takip eden ayın yirminci günü mesai saati sonuna kadar bir beyanname ile ilgili ilçe veya ilk kademe belediyesine bildirir ve aynı süre içinde öder. Tahsil edilen verginin yüzde 25’i ise münhasıran çöp imha tesislerinin kuruluş ve işletmesinde kullanılmak üzere, büyükşehir belediyesi hesabına aynı süre içinde aktarılır.
İşyeri veya diğer şekillerde kullanılan binalara ait Çevre Temizlik Vergisi, belediyelerce binaların tarifedeki derecelere intibak ettirilmesi üzerine, her yılın ocak ayında yıllık olarak tahakkuk etmiş sayılır. Tahakkuk eden vergi, bir defaya mahsus olmak üzere, belediyelerin ilan yerlerinde bir ay süreyle topluca ilan edilir. İşyeri ve diğer şekillerde kullanılan binalarla ilgili olarak tahakkuk eden vergi, her yıl Emlak Vergisinin taksit ödeme sürelerinde ödenir. Büyükşehir belediye sınırları içinde bulunan ilçe veya ilk kademe belediyeleri, işyeri veya diğer şekillerde kullanılan binalara ilişkin olarak tahsil ettiği Çevre Temizlik Vergisinin yüzde 25’ini, birinci fıkradaki esaslar çerçevesinde büyükşehir belediyesine aktarır.
Su ve kanalizasyon hizmetlerinin imtiyaz sözleşmesi veya yap-işlet-devret modeliyle yürütüldüğü idarelerde, konutlara ilişkin Çevre Temizlik Vergisi, işletici tarafından su bedeliyle birlikte tahsil edilerek, tahsilatı izleyen ayın yirminci günü mesai saati sonuna kadar yetkili idareye aktarılır.
YEDİNCİ BÖLÜM

Kaynak Suyu ve İşlenmiş Su Vergisi
Verginin konusu ve mükellefi

Madde 45- İşlenmiş sular ile kaynak sularının özel kaplara doldurularak satışa sunulması, Kaynak Suyu ve İşlenmiş Su Vergisine tabidir.
Kaynak Suyu ve İşlenmiş Su Vergisinin mükellefi, suyu özel işaretli kaplara doldurup satanlardır.
Tarife

Madde 46- Kaynak Suyu ve İşlenmiş Su Vergisi aşağıdaki tarifeye göre alınır:




Özel kap cinsi

Verginin miktarı

Kap başına

(YTL)

a) 1 litreye kadar olan şişe ve benzeri kaplardan

0,01

b) 1-5 litreye kadar olan kaplardan

0,03

c) 5-25 litreye kadar olan kaplardan

0,05

d) 25 litreden büyük kaplardan

0,10


Verginin ödenmesi

Madde 47- Kaynak Suyu ve İşlenmiş Su Vergisi, 46 ncı maddede belirtilen suların kaplara doldurulduğu yerden sevkini takip eden ayın yirminci günü mesai saati sonuna kadar mükelleflerin vereceği bildirim üzerine aynı süre içinde yetkili idareye ödenir.
DÖRDÜNCÜ KISIM

Harçlar
BİRİNCİ BÖLÜM

Geçici Kullanım Harcı
Harcın konusu ve mükellefi

Madde 48- Yetkili idare meclisleri tarafından belirlenmiş alanların geçici olarak kullanımı, Geçici Kullanım Harcına tabidir.
Geçici Kullanım Harcının mükellefi, birinci fıkra uyarınca belirlenen yerleri geçici olarak kullananlardır.
İstisnalar

Madde 49- Harca tabi yerlerin genel ve özel bütçeli idarelere, mahalli idareler ile bunların kurdukları birliklere ait taşıtlar tarafından kullanımı ile kara ticari taşıtlarının beklemelerine tahsis edilen yerlerin bu taşıtlarca kullanımından Geçici Kullanım Harcı alınmaz.
Tarife

Madde 50- Geçici Kullanım Harcı aşağıdaki tarifeye göre alınır:



Geçici kullanım şekli

Harcın miktarı

(YTL)

a) 48 inci madde uyarınca belirlenen yerlerin geçici kullanımı metrekare başına günlük

2

b) Hayvan sahiplerinin geçici kullanımında:




1) Küçükbaş hayvan başına, günlük

0,5

2) Büyükbaş hayvan başına, günlük

2

c) Taşıtların geçici olarak park edilmesi durumunda:




1) Her taşıt için saatte

2

2) Her taşıt için günlük

7

d) Taksi duraklarından taksi başına, yıllık

30

Bu maddedeki harçların hesabında, metrekare kesirleri tam sayılır ve taşıtların üç saati aşan kullanımlarında günlük harç miktarı alınır. Taşıtlar için hangi alanlarda aylık, günlük ve saatlik tarife uygulanacağı yetkili idare meclisleri tarafından belirlenir.


Yüklə 418,58 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin