Christianos non obligari legibus humanis, error
est. 301. a
à Christianis Saracenus in bello captus fit seruus
perpetuus capientis. 400. c
Christiani Æthiopes sese circuncidunt ad Chri-
stum imitandum. 609. a
Christianorum cordibus scripta est lex per gra-
tiam Spiritus Sancti. 623. b
Christiani non desinunt esse ciues politici.
109. b
Christianorum cor est carneum, molle, & ce-
reum. 623. d
Christianos non esse in bello capiendos quomo-
do intelligendum. 40. d
Christiani capti ab alijs Christianis serui non
fiunt. 40. b
Christiani capti à Christianis in bello iusto, man-
cipia non fiunt. 510. a
Christianis licet esse Reges.
109. d
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
Christiano licet gladio animaduertere in facino-
rosos homines. 109. c
Christianus qui non est, non potest à Christianis
in regem eligi. 140. c
Christianis licet publica iudicia exercere. 109. c
Christiani degentes in Asia tenentur iustis Turcæ
legibus. 227. c
Christiani Principis est Ecclesiam, & Religionem
tueri. 189. e
Christiano magistratui licet leges condere, &c.
108. e
Christiana Resp. legibus Romanorum tota ferè
soluta est. 271. e
Cibum qui possint ministrare dānato ad inediam.
398. c
Ciceronis libri de Rep. non extant, nisi fragmen-
tum quoddam sexti libri, quod somnum Sci-
pionis nuncupatur. 82. e
Cineres non sumere in die Cinerum non est pec-
catum. 498. a
Cilices olim rapto vixerunt. 69. a
Circumcisio cur instituta. 269. b
Circumcisio ad quid data. 578. b
Circumcisio soli Abraham demandata est, & po-
steritati eius. 576. d
Circumcisio tradita Abraham, & à Moyse scripta.
577. e
ad Circũcisionẽ tenebātur omnes Israelitici. 576. c
Circumcisio non ex Moyse, quia antiquior illo
fuit, sed ex Patribus. 33. d
Circumcisio erat in particulari pręcepta Hebræis,
ob diuersos fines. 599. b
Circumcisio significauit Resurrectionem. 598. a,
599. b
Circumcisio fuit inchoatio legis. 577. d
Circumcisio fuit quasi inchoatio, & pręambulum
legis veteris, & eius professio. 33. d
per Circumcisionem cùm sanctificabantur homi-
nes in lege veteri, non accipiebant gratiam in-
hærentem. 589. b
per Circumcisionem regenerabātur Iudæi, in qua
illis gratia dabatur. 589. a
Circumcisio debitorem totius legis faciẽdæ con-
stituebat. 594. c
Circumcisio sanctificabat ex opere operato. 579. b
Circumcisio quando cessare cœperit. 597. b, c
Circumcisionis vtilitas & obligatio quando verè
cessarit. 605. b, c
Circumcisionislex non cessauit vsque ad mortem
Christi. 599 b
Circumcisio non cessauit ante mortem Christi.
598. a, & c. d
Circumcisio fuit mortua post passionem. 600. a
Circumcisio quomodo cessarit in die Pentecostes.
602. a, b
Circumcisio iam interdicta est, ac omnia alia le-
galia. 608. e
Circumcisio reddita est penitus inutilis quando
Baptismus factus est omninò uecessarius neces-
sitate medij. 602. c
Circumcisio nō fuit euacuata. aut extincta quous-
que Euangelium promulgatum fuit. 601. c
Circumcisio quam vim habuerit à tempore mor-
tis Christi vsque ad sufficiẽtem Euangelij pro-
mulgationem. 602. d
Circumcisionis obligatio, & aliorũ legalium du-
rauit vsque ad Pentecostem. 600. d
Circumcisio in Christo, & Purificatio in Virgine<-P>@@
<-P>non idem significabant, quod in aliis. 614. d, e
Circumcisione vti nulla ratione licet. 609. c, d
Circumcisionem nunc licere cum Baptismo error
Lutheri. 608. d
Circũcisio & Baptismus sunt incōpatibiles. 594. b
Circumcisio & Baptismus non erant incompati-
biles ante mortem Christi. 599. a
Circumcisio applicata ab errante vincibiliter &
pertinaciter, an prosit. 605. e
Circumcisio ac Baptismus etiam extra necessita-
tem applicari debebant. 588. b
Circumcisos lex obligabat, non alios. 631. d
Circumuenire se in emptionibus & venditioni-
bus quomodo liceat hominibus. 45. b
Ciuitas est communitas perfecta, valdè grata Deo.
108. d
Ciuitas dicitur communitas perfecta, eò quòd sibi
sufficiens est. 17. c
Ciuitatis finis est bene viuere. 54. c
Ciuitas copiosa difficilè gubernatur. 114. e
Ciuitas quomodò optimè gubernetur. 103. c
in Ciuitate nihil præstantius quàm leges rectè po-
sitæ. 99. d
Ciuitas absq; legibꝰ incolumis esse non potest. 98.
Ciuitatis pax & conseruatio pendet ex solius iu-
stitiæ obseruatione. 211. b
Ciuitas potest obligare singulos ad ea, quæ toti
ciuitati vtilia sunt. 39. e
Ciuitas potest prohibere ciuibus suis, ne vadant
ad alteram terram. 340. d
Ciuitas potest lege lata prohibere, ne quis ei sub-
ditus extra ciuitatẽ mercaturā exerceat. 336. a
Ciuitas quælibet potest sibi statuta præscribere si-
ne voluntate Principis, & quibus cōditionibus.
160. e
Ciuitates non possunt imponere pœnam violan-
tibus earum statuta. 136. c
in Ciuitate cùm non fuerit consuetudo, siue lex de
re aliqua, attendenda erit consuetudo vicina-
rum ciuitatum. 500. d
Ciuitates destructæ quando perdant priuilegia,
vel non perdant. 445. d, e
Ciuitates in terris Imperij possunt sibi leges quas-
dā imponere, quę ius municipale vocātur. 136. d
in Ciuitatem, vel Ecclesiam non potest pręscriptio
minor, quàm centenaria currere. 558. a
Ciuis cum Principe contrahens obligatur iure na-
naturæ. 316. a
Ciuem quæ faciant. 326. c
Ciuis vt quis dicatur, satis est ex ea ciuitate patrẽ
ducere originem. 348. e
Ciuis non censetur bello captus. 339. a
Ciuis est magis Reip. quàm sui ipsius. 256. c
Ciuis tenetur legibus sui oppidi, etiam extra illud.
330. a
Ciuis bonus differt à bono viro, & quomodo. 56. c
Ciues absentes à prouincia cur sint adhuc subie-
cti Principi. 338. e
Ciues nō minus pugnare debẽt pro legibus, quàm
pro mœnibus ciuitatis. 98. c
Ciues debent ligati legibus legitimè, non Reges,
& Principes. 315. e
Ciuis & Præsidentis eadem virtus. 56. c
Ciuilis potestas non est immediatè à Deo. 234. d
Ciues bonos efficere intendir legislator. 56. b
Tiues cur simpliciter bonos efficere lex debeat.
56. d
Ciuilis & Ecclesiasticę potestatis fines diuersi. 188. e
@@0@
@@1@Index rerum, & materiarum.
Ciuilis & Ecclesiastica potestas vnde ortum ha-
beant. 188. e
Ciuilis potestas est subordinata Ecclesiasticæ, &
quomodo. 187. c
Ciuilis potestas est naturalis in substantia. 187. d
Ciuilis potestas quid præcipere possit. 195. a, b
Ciuilis potestas est subordinata Ecclesiasticę. 186. d
Ciuilis potestas in fœminis esse potest, Ecclesiasti-
ca non. 188. a
Ciuilis obligatio oritur ex lege ciuili: & cur dica-
tur ciuilis. 317. a. b
Ciuilis pars est ipsa ferendarum legum facultas.
195. c
Ciuilis Reip. constituimur membra per originem
naturalem. 304. c
S. Claræ regula in quinque votis tantùm obligat
ad culpam. 367. e
Claues ꝓmittere Petro quid significauerit. 144. a
Claues per Presbyterium conferuntur. 183. c
Clauium nomine quid intelligatur. 144. a
Claues regni cœlorum quid significent. 121. b
Claues quænam potestas sit in Ecclesia. 172. d
Clausulæ insertæ in dispensatione corruunt, ea
corruente per contrariam cōsuetudinem. 298. d
Clausula vltima generalis refertur ad omnia præ-
cedentia, nisi ratio sit diuersa. 552. e
Clausura monialium regulam non mutat. 169. c
Clausura cur sit præscripta Monialibus. 168. e
Clausuram potest præcipere Monialibus Pōtifex,
quam non erant professæ. 168. e
Clemens Alexandrinus magister Originis. 615. c
Clementiæ Iudex inuigilare debet. 103. b
Clerici qui sint. 343. d
Clerici non ligantur legibus laicorum. 346 c, nisi
Ecclesia velit leges illas seruari à clericis. ibid. e,
vel respiciant ordinẽ procedendi. ibid. a, vel nisi
disponāt in bonis clericorum immobilibus, &
actionibus realibus. ibid. c, vel nisi ordinatio es-
set rationabilis, & generaliter loquens, & fauo-
rabilis, & canonibus non contradicens. ibid. d,
vel ordinationes afficerent res. 347. a, vel nisi
ante clericatum ordinatio cœperit in clerico
habere vires. ibid. b, vel nisi Ecclesiastici vel-
lent illis vti. ibid. c. vel si non contineant pecca-
tum. ibid. d
Clerici tenentur obedire suis prælatis Ecclesiasti-
cis. 347. d
Clerici initio nascentis Ecclesiæ erant subiecti
principibus sæcularibus. 355. e
Clerici quomodo sint exempti à potestate sæcu-
lari. 348. a
Clerici vnde habeant immunitatem exactionem
sæcularium. 355. a, b, c, d
Clerici reipsa sunt exempti iure canonico & ci-
uili. 356. a
Clerici in causis merè Ecclesiasticis diuino iure
sunt exempti à ciuili, & laica potestate. 354. e
Clericorum exemptio non omnis est de iure diui-
no. 354. e
Clericorum exemptio quatenus sit de iure diuino.
356. d
Clerici iure diuino sunt immunes à tributis. 111. c
Clericis & Religiosis perpetuam securitatem ab
oneribus personalibus concesserunt. Constan-
tinus & Constans. 356. a
Clerici & Religiosi quo iure sint exempti. 218. a
Clerici coniugati qua exemptione gaudeāt. 357. e
in Clericos iurisdictionem non habet princeps<-P>@@
<-P>politicus. 347. c
Clerici nullo iure soluti sunt legibus Principum
sæcularium. 345. b, nec quoad forum, & tributa
sunt exempti. ibid. c.
Clerici tenentur ratione naturali seruare leges ci-
uiles. 353. a
Clericis violantibus leges ciuiles potest Iudex Ec-
clesiasticus eandem pœnam infligere, quæ lai-
cis statuta est. 345. a
Clerici quando puniri possint à potestate sæculari.
349. d, e
Clerici in quibus, & quomodo possint cogi, aut
puniri à potestate politica. 349. a, b, c, d.
Clericos etiā in causis Ecclesiasticis esse subiectos
legibus ciuilibus, qui hæretici dicant. 343. b
in Clericos iurisdictio ad eos puniendum spiri-
tualis est. 183. a
Clerici non debent contemnere leges Imperato-
rias. 344. c
Clerici non tenentur directè legibus sæcularibus,
sed ex ratione naturali dictante eas esse seruan-
das. 345. d
Clerici non tenentur ex obedientia leges ciuiles
seruare. 353. a
Clericos non potest punire princeps politicus.
347. c
Clerici non possunt pœna aliqua puniri à magi-
stratu politico, nisi sint sæculari curiæ traditi.
350. b
Clerici debent seruare leges imponentes pœnam
contumaciæ. 346. e
Clericos defendere ab hostibus princeps tenetur
ex iustitia. 345. b
Clerici debent obedire Regibus, & eis iuramen-
tum fidelitatis præstare. 344. d
Clerici non debẽt pœnis legum ciuilium puniri,
quia mitius cum eis agitur. 353. b, c
Clerici in Francia cōueniuntur in causis, & actio-
nibus realibus coram iudice sæculari. 357. d
Clerici in quibus prosint sæcularibus. 356. a
Clerici quibus legibus ciuilibus subiaceant. 343. c
Clerici si non subessent legibus principum sæcu-
larium quænam incommoda inde sequerentur.
345. d
Clericos quādo possint animaduertere Principes
sæculares contempta Ecclesiæ immunitate. 352. b
Clerici non possunt cogi à principe, vt arma tra-
ctent. 354. d
Clericorum bona distinguntur à bonis Ecclesiæ,
353. e
Clerici debent etiam seruare leges quæ cōtractus
irritant. 354. a, b
Clericis imponentes tributum quando & à quo
leges sint reuocatæ. 348. b
Clerici non sunt laicis subditi. 346. d
Clerici non obligantur directè legibus sæculariũ;
peccant tamen mortaliter, si pluris vendant tri-
ticum quàm lege taxatum sit. 309. a
à Clericis quando sit licitum petere vectigalia, &
quibus de rebus. 353. b, c
Clerici patrimonium non gaudet priuilegio bo-
norum Ecclesiæ. 353. a
Clericos quomodo, & quando liget laicorum
consuetudo. 501. a, b
Clericorum quomodo sit caput princeps politi-
cus. 348
Clericis quid possit Princeps politicus præcipere.
349. b
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
Clerici quomodo se habeant ad leges irritantes.
348. e, & seq. 349. c, d
Commutatio operis legis nulla est sine auctori-
tate legislatoris. 508. b, c
Clerici non sortiuntur forum sæculare. 349. b
Clericus nō potest renũciare priuilegio fori. 58. a
Clerici sunt fori Ecclesiæ. 347. b
Clerici si addictos supplicio ob crimen vindicent
per vim, possunt à iudice sæculari puniri. 349. e,
350. a, 352. a
Clericus conuictus, & confessus coram iudice sæ-
culari ab eo condẽnari nō potest, & cur. 350. b
Clerici vel Religiosi qui intersunt agitationibus
taurorum non sunt excommunicati, & quan-
tum peccent. 248. e. & seq.
Clerici & prælati ministri Regis in Castella visi-
tantur in tribuualibus in quibus ministrāt, sunt
subiecti iurisdictioni regiæ, &c. 357. e, 358. a
Clerici non tenentur ad reparationem pontium,
viarum, &c. & cur. 353. d
Clericorũ bona confiscantur in Hispania. 386. a, b
Clericus nutriens comam qua ratione excommu-
nicetur. 247. c, d, 248. d
Clericus vt absit septennio studiorum gratia, li-
berè potest Episcopus dispensare. 532. a, b
Clericus beneficiatus cui data est facultas, vt in
academia fruatur fructibus beneficij studij gra-
tia, perdit priuilegium si non studeat. 460. a
Clerici sunt ciues, & membra Reipub. 344. e
Clericorum consuetudines cur cōtra canones va-
leant, & non statuta. 476. e, & seq.
Clerici quando deprehenduntur arma noctu de-
ferentes, quando & quomodo possint eis arma
auferri à magistratu politico; & cur. 550. c, d, e,
& cui ea debeantur applicari. ibid. e, & seq.
Clerici possunt puniri à iudice Ecclesiastico pœ-
nis legum ciuilium. 352. e
Cleri prohibentur exercere officium tabellionis;
si tamen exerceant, instrumentum ab eis con-
fectum erit validum. 224. c
Clericum scholarem percutiens magister intui-
tu disciplinæ non excommumicatur. 60. c
Clerici tenentur vendere pretio currenti. 348. e
Clericis in sacris, & beneficiariis interdicitur ades-
se spectaculis agitationis taurotum. 248. c, sed
iam est permissum. ibid.
Clericus quilibet in Sabaudia citatus coram præ-
lato potest recurrere ad Senatũ ad citationem
reformandam. 357. e
Clerici testari possunt in Hispania. 386. a, b
Clerici Angliæ cum in ea florebat Religio, litiga-
bant coram iudice sæculari in quibuscunque
causis realibus. 357. e
Clerici in Aragonia, Nauarra, & Sicilia comitiis
adsunt, & in eis habẽt suffragiũ decisiuũ. 344. d
Clerici commam laxantes quantum peccent, &
quomodo excommunicentur. 249. d, e
Clericus nutriens comam quid peccet. 236. d
Clerici arma noctu portantes possunt in Gallia
puniri à iudice sæculari. 351. c
Clerici cur non debeant arma portare. 249. c, d
Clerico potest Episcopus præcipere etiam sub ex-
communicatione, ne extra diœcesin sacrum fa-
ciat. 342. e
Clericis interdicuntur iudicia sanguinis. 125. d
Clerici percussionem si quis ratam habuerit excō-
municatur. 193. d
Clerici arma portantes sunt excommunicati. 249.<-P>@@
<-P>a, & quatenus. ibid. b
Clerici dilapidātes bona Ecclesiæ sunt Regi denũ-
ciandi post Metropolitanum. 351. a, b, & seq.
Coactio est actus iurisdictionis. 308. b
Coactio & obligatio debet esse à maiori. 315. c
Codex à quibus Imperatoribus conditus. 47. e
Codicis leges quomodo conditæ. 50. d
Codicis primacōpilatio quādo facta, & à quo. 47. a
Codicis leges vbi contrariæ, præualent leges iu-
nioris Imperatoris. 47. e
de Codicillis testamento non confirmantis Plinij
sententia. 438. b, c
Cogitatio, & conscientia ad intellectum. 9. d
Cogitationis pœnam nemo meretur. 196. b, c
Cognitio & volitio obiecti est lex. 16. c
Collectæ impositæ tempore necessitatis, ea cessan-
te, cessare debent. 101. e
Collegium & communitas habent se instar vnius
personæ respectu Reip. 441. b
penes Collegium Pontificuminterpretatio actio-
num fuit. 46. e
Coloniæ quæ mittebantur in extraneas terras, li-
citè occupabant in eis possessiones, & dominiũ
acquirebant iure gentium. 42. e
Cœlũ est corpus simplex & incorruptibile. 78. b
Cœlorum regnum promissum in lege veteri. 580.
d, e, & seq.
Cœlorum regnum primò prædicatum in Euange-
lio. 580. a
Cœlorum regnum scopus nouæ legis. 581. a
Comæ relaxatio erat apostasia quædam à clerica-
tu. 249. a
Comites, Duces, & Marchiones cur non possint
leges condere. 159. e
Comitia cum populo partitus est Cæsar. 47. c
Comitia à campo Marcio ad Partes translata. 47. b
Commertia, contractus fundantur in rerum diui-
sione. 41. b
in Commitiis centuriatis suffragia Patriciorum
valebant apud Romanos. 46. c
Comminationes, & promissiones erant in lege
veteri. 579. d
Commodũ qui sentit, debet & onus sentire. 321. d
Commodum sentiẽs debet, & incommodum sen-
tire. 345. c
Communicatio cum excommunicato qualis pro-
hibita. 259. e, & seq.
ad Communionem tenetur quis circa duodeci-
mum annum. 360. d
Cōmunionis paschalis leges Ecclesiasticæ obligāt
cùm ad annos discretionis peruenerint. 360. b
Dostları ilə paylaş: | 
