| 6. Təşkilatda olan şəxslər üçün ülgü olmaq
O, (Peyğəmbər) sadə paltar geyinirdi. Qarşısına hansı yemək qoyulurdusa, onu yeyirdi. Hazır yemək istəmirdi. Hansısa yeməkdən, pisdir deyib, imtina etmirdi. Bütün bəşər tarixində bu əxlaq bənzərsizdir. O, camaatla münasibət qurmaqla yanaşı, zahiri və mənəvi təmizliyin, paklığın ən uca səviyyəsində idi. Abdullah ibn Ömər deyir: "ما رأيت أحدا أجود و لا أنجد و لا أشجع و لا أوضأ من رسول الله" “Peyğəmbərdən (s) çox bəxşiş edən, kömək edən, şücaətli və parlaq bir şəxs görmədim.”2 Bu peyğəmbərin insanlarla davranışı idi; insani və gözəl bir davranış! Camaatla onlardan biri kimi təkəbbürsüz, özünü dartmadan davranırdı. Peyğəmbərin (s) önündə duranlar özünü itirirdi. Çünki o, ilahi və təbii heybətə malik idi. Buna baxmayaraq, o, camaatla mülayim və xoş əxlaqla rəftar edirdi. Evin içində başqaları birlikdə oturanda qıraqdan gələn adam onu tanımırdı. Onun peyğəmbər olması və bu camaatın böyüyü olması bilinmirdi. Onun ictimai və hərbi idarəçiliyi ən yüksək səviyyədə idi. Bütün işlərə baş çəkirdi. Əlbəttə, cəmiyyət də kiçik idi. Mədinə və ətrafı idi. Sonra da Məkkə və başqa bir-iki şəhər. Amma camaatın işinə əhəmiyyət verirdi, nizam-intizamla işləyirdi. O, bədəvi cəmiyyətdə idarəçiliyi, təşkilatlanmağı, ictimai əlaqələri, mükafatlandırma və cəzalandırmanı xalqa qəbul etdirdi. Bu, Peyğəmbərin (s) həyatda davranışı idi. Bizim hamımız üçün, həm məsullar, həm də tək-tək insanlar üçün ülgü olmalıdır.1
7. Təşkilatda canlanma və ümid mənbəyi olmaq
Təşkilatda əlinizin altında işləyənlərə qol-qanad verin və ümid bəxş edin. Onları çox iş görməyə həvəsləndirin. Əlbəttə, bir az da işlərin ardınca getməkllə işlər düzəlir. Əgər hansısa iş görülməlidirsə, sizi o işin gedişatından xəbərsiz qoymağa imkan verməyin. Yəni işlə həmişə maraqlanmalı və ardınca düşməlisiniz. Bu özü rəğbətləndirici amildir.2
Dostları ilə paylaş: |
