qqİBN-İ HACER-İ ASKALANÎ z9ŸTK2 hD& ¬w"~ : “Kadı-yul Kudat, Ebu-l Fazl Şihabüddin Ahmed ibn-i Ali, Şafiî fukahasından büyük bir muhaddistir. Hadis ilmini Hâfız-ı İrakî’den, fıkhı Bulkinîden, İbn-i Mülkin’den, lügatı Feyruz Abadî’den ahzetmiş, yirmi bir sene kadar Mısır’da kadı olarak bulunmuştur. Asrında kendisinden başka hâfız-ul hadis yok gibi idi. Yüz elliden ziyade müellefatı vardır. (Hi. 773) tarihinde Mısırda doğmuş. (Hi. 852) senesinde yine Mısır’da vefat etmiştir.” (H. İ.ci.l,435)
1458- qqİBN-İ KAYYIM-I CEVZÎ zˆY% ¬v¬[5 ¯w"~ : “Ebu Abdullah Şemsüddin Muhammed İbn-i Ebibekir, Hanbelî fukahasından Dımışk’lı meşhur bir bir âlimdir. İbn-i Teymiye Takiyüddin’in tilmizlerinden idi; ona çok müncezib bulunuyordu. Onun fetvalarını, eserlerini tehzibe, tervice çalışmış, onunla beraber amme-i ülemaya muhalif bazı içtihadlarda bulunmuş, onunla beraber Dımışk kalesinde mahbus kalmış. Onun vefatından sonra hapisten kutulmuştur. İbn-i Kayyım, tefsire, hadise, usule, fıkha, tasavvufa muttali idi. Maatteessüf teşbihi ve tecsimi andırır bir takım yazıları vardır. (El-Kasidet-ün Nuriye)si bu cümledendir. Nitekim Takiyüddin-i Sübkî’nin “Esseyf-üs Sakil Fi-r Reddi Alâ İbn-i Zefil” adındaki kitabı bu kasideyi red için yazılmıştır.” (H.i. ci.l, sh. 438)
