| Embriyo, Fetüs ve Kadavraların Kullanılması
Döllenmenin insan bedeni dışında ve laboratuar koşullarında gerçekleşmesi halinde embriyo ve benzeri insan kaynaklı ürüne erişim ve kullanım da kolay hale gelmektedir. Örneğin in vitro dönemde embriyo dondurulabilir, tedavi edilebilir, implante edilebilir, deneylerde kullanılabilir, imha edilebilir veya bağışlanabilir. Teorik olarak, dondurulmuş embriyo yıllar sonra bir kadına genetik akrabasının çocuğunu doğurma imkânı verebilir. Ayrıca abortus ile elde edilen fetal materyal ve kadın kadavrasından alınan oositler de benzer amaçla kullanılabilirler. İster çekirdeğin döllenmemiş hücreye transplantasyonuyla olsun, isterse de embriyonun hücreleri henüz farklılaşmadan erken evrede parçalanmasıyla yapılsın, klonlama tekniği ile insanın genetik eşinin kopyalanması bugünkü tıbbın ve bilimin imkânları ile mümkündür.
Bu yöntemin savunucuları çocuk sahibi olamayan kısır çiftler için kopyalamanın büyük bir umut ışığı olduğunu ileri sürerler. Karşıtları ise kopyalama yönteminin insanı insan yapan teklik, benzersizlik, kendine özgülük, farklılık değerlerini yıktığını savunurlar. Ayrıca klonlama yönteminin organ nakli için büyük bir kaynak sağlayabileceğine de dikkat çekilmektedir. Ancak tüm bu yöntemlere yapılan eleştiriler ağırlıkla söz konusu tekniklerin yasa dışı amaçlara hizmet edebileceği noktasında odaklanmaktadır. İnsan bedenini, insan organlarının ve insan kaynaklı ürünlerin ticari meta haline getirilmesi, ticari amaçla kullanılması insan ahlakına ve tıp etiğine aykırıdır.
Dostları ilə paylaş: |
