6- Şerhu'l-Mu'allakâti's-seb.131
7- eJ-Cev-herü'l-iend ü ""ilmi't-tevhîd.132
8- ed-Dîbâce (Şerhu Süneni İbn Mâce). Beş cilt kadar olduğu kaydedilen eser tamamlanamamıştır.133
9- Göyerü-ereb fî kelâmı hüke-mâi'l-cAmb. Müellif bu eserine bir de şerh yazmıştır134.
10- et-Tez-kire.135
Bibliyografya:
İbn Kâdî Şühbe. Tabakâtü'ş-Şâfi'iyye, IV. 61-62; İbn Hacer, İnbâ*ü'i-ğumr, V, 347-348; Sehâvî, ed-Dau*ü'l-lâmi\ X, 59-62; Taşköpri-zâde, Mihâhu's-sa'âde, Haydarâbâd 1328, I, 186; Kâtib Çelebi. Süllemü'i-uüsût ilâ Taba-kâti'i-fühûl, Süleymaniye Ktp., Şehid Ali Paşa, rır. 1887, vr. 231b; Keşfuz-zunûn, I, 386, 619, 696-697; II, 1004, 1190, 1537, 1538, 1741, 1875; Şevkânî, el-Bedrü't-tâlic, II, 272; Lekne-vî. el-Feoâ1 idü'l'behiyye, s. 203; Ali Paşa Mübarek. el-Hıtatut-Teufîkıyye, Bulak 1306, XI, 59; P. VUüstenfeld, Ceschichte der arabisehen Aerzte und riaturforseher, Göttingen 1840, nr. 265; L Leclerc, Histoire de la medicine arabe, Paris 1876, II, 278; Brockelmann. GAL, II, 172-173; Suppl., II, 170-171; Sarton. introduetion, İÜ/2, s. 1639-1641; Adıvar, Osmanlı Türklerinde İlim (Kazancıgil), s. 30; Joseph de So-mogy, "Index des sources de la Hayât al-Ha-yawân de ad-Damîrî", JA, sy. 213 (1928). s. 5-128; a.mlf.. "ad-Damîri's Hayât al-Haya-wân An Arabic Zoological lexicon", ösiris, IX, Bruges 1950, s. 33 vd.; a.mlf., "al-Jâhiz and ad-Damîri", Annual of the Leeds üniuersity, Oriental society, Leiden 1958-59, I, 55-60; a.mlf., "Die Stellung ad-Damiri's in der arabisehen Literatür", WZKM {\960), s. 192-206; Azîz Ali el-İzzî, "ed-Demîrî ve Kitâbühû Hay-âtul-Hayevâr", el-Mevrid, XIV/4, Bağdad 1985. s. 139-152; Muhammed Reşâd et-Tübâ, "Ha-yâtü'l-Hayevâni'l-kübrâ", Tİ, III, 776-783; D. B. Macdonald. "Demîrî", İA, III, 521-522; L. Kopf. "al-Damiri", E/2(Fr), II, 109-110.
Dostları ilə paylaş: |