* - Bu bölümdeki iddialar Mahmut USTAOSMANOĞLU (Mahmut Efendi) ve ekibi ile yaptığımız görüşmede ortaya atılmıştır.
137- Müridin şeyhi önünde cezbeye gelip baygın düşmesi böyle bir şartlanmadan dolayı olsa gerektir.
138- “Alâ hilâf’il-kıyâs vâki olan şey sâire mekîsun aleyh olamaz” Mecelle m.15.
139- Ruhu'l-Furkan, c. II, s. 79.
140- Bkz. Ruhu'l-Furkan, c. II, s. 79.
141- Bkz. KOTKU, Tasavvufî Ahlâk, c. II, s.184-185.
* - Bu bölümdeki iddialar Mahmut USTAOSMANOĞLU (Mahmut Efendi) ve ekibi ile yaptığımız görüşmede ortaya atılmıştır.
142- Mütevâtir hadis, yalan söylemek için bir araya gelmiş oldukları düşünülemeyecek topluluklar zinciri tarafından bize ulaştırılan hadistir. Bunun Peygamberimizin sözü olduğunda şüphe olmaz.
143- Ahmed Naim, Mukaddime, Sahih-i Buhârî Muhtasarı Tecrîd-i Sarih Tercemesi ve Şerhi, Ankara 1979, c. I, s. 103-105.
144- Ahmed b. Hacer el-Heytemî, Tuhfet'ül-Muhtâc bi şerh'il-Minhâc, (Şirvânî ve Kasım el-İbâdî haşiyeleriyle birlikte.) c.I, s. 311 vd.
146- Muvaffak'ud-din b. Kudâme, el-Muğnî (öl.630 h.)Beyrut 1404/1984, c. I, s.74 -75.
147- İcma , Peygamberimizle birlikte yaşamış Müslümanların, yani sahabinin bir konuda ortak görüş ve uygulama içinde olmaları, bunlardan birinin bir başka görüşü benimsememesi demektir.
149- Bkz. Abdullah b. Yusuf ez-Zeylaî, (öl. 762 h.) Nasb'ur-râye li ehâdîs'il-Hidâye, Kahire, c. I, s.132-133.
150- Malik b. Enes, el-Müdevvenet'ül-Kübrâ, Mısır, c. I, s. 5.
151Ebu Hanife, Nu’man b. Sabit, Hanefi mezhebinin kurucusu olan büyük İslam hukukçusudur. 80h./699m. tarihinde Kûfe’de doğmuş ve 150 h./767 m. tarihinde Bağdat’ta vefat etmiştir.
Ebu Yusuf, Ya’kub b. İbrahim, Ebu Hanife’nin birinci derecedeki öğrencilerinden ve Hanefi mezhebinin büyük fakihlerindendir. Abbasi halifelerinden Harun Reşid zamanında kadi’l-kudat (başkadı) olarak görev yapmıştır. Bu unvan ilk defa Ebu Yusuf tarafından kullanılmıştır. 113 h./731 m. tarihinde Kûfe’de doğmuş ve 183 h./799 m. tarihinde Bağdat’ta vefat etmiştir.
Muhammed b. el-Hasen eş-Şeybani, Ebu Hanife’nin birinci derecedeki öğrencilerinden ve Hanefi mezhebinin büyük fakihlerindendir. Mezhebin görüşlerini yazarak günümüze kadar ulaşmasını temin etmiştir. 132 h./749 m.de Vasit’te doğmuş ve 189 h./805 m. Rey’de vefat etmiştir. (BİLMEN Ömer Nasuhi, Hukukı İslamiyye Kamusu, I/370, 392, İstanbul, 1967).
152- Mecelle’nin 1716. maddesi bu görüşe göre düzenlenmiştir.
153- Buhari, İlim, 10; Ebû Davûd,İlim, 1; İbn-i Mâce, Mukaddime, 17; Ahmed b. Hanbel 5/196.
156- Buranın Arapça’sında kelimesi geçiyor. Lisan'ul-Arab'da bunun tek parça büyükçe bir kaya anlamında olduğu ifade ediliyor.
157- Tefsîr'ut-Taberi, c. XI, s. 561.
158- Buhari, İlim,10; Ebû Davûd, İlim,1; İbn-i Mâce, Mukaddime, 17; Ahmed b. Hanbel 5/196.
159- Buhârî, Cenâiz, 73.
160- el-Müfredât ve Lisân'ul-Arab, ZKR maddesi.
161- Örnek olarak bkz. Araf 7/63- 69, Hicr 15/6, Nahl 16/43, Enbiya 21/48-105, Kamer 56/24.
162- El-Müfredât, ZKR maddesi.
163- Eş-Şerîf Ali b. Muhammed el-Cürcânî, et-Tarifât, s.221.
164- Hayrettin KARAMAN, İslam Hukukunda İctihad, Diyanet Yayınları, Ankara, tarih yok. s. 184. Bu kitapta bunu destekleyen diğer görüşlere de yer verilmiş ve bir değerlendirme yapılmıştır.
165- İbnu'l-Kayyım el- Cevziyye, I'lâmu'l-Muvakkıîn, Beyrut 1407/1987 c. I, s. 54.
166- İbnu'l-Kayyım, a.g.e., c. I, s. 75.
167- İbnu'l-Kayyım, a.g.e., c. I, s. 76.
168- İbnu'l-Kayyım, a.g.e., c. I, s. 79.
169- Subhi Salih, Ulûmu'l- hadis ve mustalahuh Beyrut, 1969, s.39-41.
171- Kadîhan, Hasan b. Mansur el-Özcendi, (öl. 592/1196) Fetâvây-ı Kadîhân, tarih ve yer yok, s. 244,245.
172- Ebû Davûd, Büyû', 54; Ahmed b. Hanbel 2/84; Zeylâî, Nasbu’r-Râye Kahire, 1357, cilt 4, sh.16-17, Bu kitapta hadisin tahrici yapılmış, sahih olduğu ve ricalinin sikadan bulunduğu tespit edilmiştir.
173- Cumartesi yasağını çiğneyen Yahudilerle ilgili olarak "Müslümanları Batıran Şirk" başlığı altında bilgi verilmiştir.