Medenî”; “şehirli, şehre ait, şehre özgü

a. Dünya hevesinde uzak durmalı,

b. İşlerini Allah rızası için yapmalı,

c. Padişaha karşı doğru ve sadık olmalı,

d. Rüşvete yanaşmamalı,

e. Ehil olmayana iş vermemeli,

f. Halka iyi davranmalı,

g. Fakir ve kimsesizleri koruyup gözetmelidir.
3. Şeyhülislamlık:

İslam Tarihi’nde ihtilaflı konuları çözüme kavuşturan yüksek din bilginine şeyhülislam denilmiştir. Bu kurum Osmanlılar tarafından oluşturulmuştur. Osmanlı Devletinde ilmiye sınıfının başındaki kişiye şeyhülislam, teşkilatına da şeyhülislamlık denmiştir.

Osmanlılar 1362’de kadıaskerlik kurumunu oluşturarak din hizmetleri ile eğitim ve yargının idaresini ona vermişlerdir. II. Murat 1425’te Molla Şemsettin Fenari’yi ilk şeyhülislam olarak atamıştır. Fatih şeyhülislamlık kurumunu daha da düzene koyarak kanunnamesinde şeyhülislamlığı ilmiye sınıfının başı olara belirlemiştir.