MehmednasûHÎ

D) Tashih ve Ta'likleri.

Sahîh-i Buhârî ²⁸⁸ Sahîh-i Müslim ²⁸⁹ Sâgânî. Meşâriku'l-envâri'n-nebeviy-ye (İstanbul 1311); İbn Melek, Şerhu Me-ndri-envdr (İstanbul 1292); Radîel-Es-terâbâdî, Şerhii'ş-Şâ/iye(İstanbul 1290); Seyyid Abdullah el-Hüseynî, Şerhu'ş-Şâ-/iye(İstanbul 1293). Kaynaklarda adı ge­çen diğer eserleri de şunlardır: Sarf-ı Arabî, Teshîlü't-tahsîl, Şerhu ebyâti'l-İsfehendî, Mekteb-i Sultanî, Kavâid-i TürkiyyeRisalesi, İktibâsü'l-envârfî tercemeti'l-Menâr, Düstûrü'l-muvah-hidîn, Terceme-i Tuhfetü'l-mülûk. Mehmed Zihni Efendi'ye dair şu çalış­malar yapılmıştır: Mevlüt Kuyucu, Meh­med Zihni Efendi'nin Hayatı ve Eser­leri ²⁹⁰ Ömer Güzel. eî-Kavlü'l-ceyyid'in Mahiyeti ve İndek­si ²⁹¹ Candemir Doğan, Hacı Mehmed Zihni Efendi ve Yeni Arapça Öğretim Metodu ²⁹² Ahmet Turan Arslan. Son Devir Osmanlı Âlimlerinden Mehmed Zihni Efendi (İstanbul 1999); Cansel Kılıç, el-Kavlü'1-ceyyid: Ebyat Şerhi ²⁹³ Osman Güman, XIX. Yüzyılda Nimet-i İslâm Kitabı Çerçevesinde İlmihal Fıkhı.²⁹⁴