Microsoft Word al adab oqshom ziyouz com doc

435-bob. Kishi birodarining soniga urishi haqida 
 
985. Abul Oliya Baro aytdilar: "Oldimdan Abdulloh ibn Somit o'tib qoldi, men unga kursi 
berdim, o'tirdi. Undan: "Ibn Zayd namozni kechiktirdi, nima buyura-siz?" - deb so'radim. 
Shunda u tizzamga bir urib, so'ng: "Men ham Abu Zarrdan siz so'ragan savolni so'ragan-
dim, u kishi ham sonimga men siznikiga urganimdek urgandilar. Keyin: "Namozni o'z 
vaqgida o'qi, ular bilan (namoz vaqtiga) yetishsang birga o'qi, "Men o'qib bo'lganman, 
o'qimayman", demagin", degan edilar", dedi. 
 
986. Abdulloh ibn Umar (r.a.) aytdilar: "Umar ibn Xattob (r.a.) Rasululloh (s.a.v.) bilan 
bir guruh ashoblar o'rtasida Ibn Sayyod tomonga qarab yo'l oldilar. Uni Mag'ola qal'asi 

---

Al-adab al-mufrad. Imom Ismoil al-Buxoriy 
 
 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
153
yonida bolalar bilan o'ynayotganini ko'rdilar. O'sha payt Ibn Sayyod balog'at yoshiga 
yetay deb qolgandi. Rasululloh (s.a.v.) kelib qo'llari bilan orqasiga urmagunlaricha, u 
kelganlarni sezmadi. So'ng: "Men Allohning payg'ambari ekanligimga guvohlik 
berasanmi?" - deb so'radilar. Ibn Sayyod: "Guvohlik beramanki, siz ummiylarning 
payg'ambarisiz", dedi.Keyin Ibn Sayyod: "Siz ham mening Allohning rasuli ekanimga 
guvohlik berasizmi?" - dedi. Ul zot uning savolini javobsiz qoldirdilar, so'ngra: "Al-lohga 
va Uning Rasuliga imon keltirdim", dedilar. Keyin Ibn Sayyoddan "Nimani ko'rayapsan?" 
- deb so'radilar. Ibn Sayyod: "Menga rost va yolg'on (xabar-lar) aralashib kelayapti 
(ya'ni, ko'rgan tushlarim goho to'g'ri chiqmoqda, gohida yolg'on)", dedi. Ul zot: "Sening 
ishlaring chigallashib ketibdi", dedilar.Rasululloh: "Men sendan bir narsani yashirdim, u 
nima?" - dedilar. Ibn Sayyod: "Dux...", dedi. Ul zot: "Yo'qol, uni topishga qudrating 
yetmaydi!" - dedilar. Hz. Umar: "Ey, Rasulalloh, izn bering, uning kallasini olay!" - 
dedilar. Shunda Rasululloh (s.a.v.): "Agar bu o'sha (Dajjol) bo'lsa, qo'lingdan hech narsa 
kelmay-di, agar u bo'lmasa, unda uni o'ddirishdan senga hech bir xayr yo'qdir", dedilar". 
Ibn Umar (r.a.) dedilar: "Shundan keyin Payg'ambarimiz (s.a.v.) va hz. Umar va Ubay 
ibn Ka'b Ansoriylar bir kuni Ibn Sayyod o'tirgan xurmozorga borishdi. Hatto Rasululloh 
(s.a.v.) xur-mozorga kirib daraxtlar orqasiga yashirindilar, Ibn Sayyod ko'rmasidan oldin 
uvdan biron narsa eshitmoqchi edilar. Ibn Sayyod tukli (yoki patli) kiyimi bilan o'rnida 
chalqancha yotardi. Shu payt Ibn Sayyod-ning onasi Payg'ambar (s.a.v.)ning xurmo 
panasida yashirinib turganlarini ko'rib qoldi va Ibn Sayyod-ga: "Ey, Sof! (uning ismi 
shunday) Bu Muhammad-ku!" - dedi. Rasululloh (s.a.v.): "Onasi indamaganda edi, 
uning kimligi aniq bo'lardi", dedilar.Abdulloh (r.a.) aytdilar: "Rasululloh (s.a.v.) odamlar 
orasida turib Alloh taologa hamdu sano aytdilar. So'ng Dajjol haqida gapirib: "Men 
sizlarni undan ogoh etaman, shubhasiz (mendan oddingi) har bir payg'ambar qavmini 
undan ogohlantirgan. Nuh (a.s.) ham beshak, qavmini ogoh etgan. Lekin men sizga u 
haqda birorta payg'ambar o'z qavmiga aytmagan gapni aytaman: bilasizki, u Dajjol bir 
ko'zlidir, Alloh esa bir ko'zli emas". 
 
987. Jobir (r.a.) aytdilar: "Rasululloh (s.a.v.) agar junub bo'lib qolsalar, boshlaridan uch 
hovuch suv quyar edilar". Hasan ibn Muhammad Jobir (r.a.)ga: "Ey, Abu Abdulloh, 
mening sochim juda qalinda", dedi. Jobir Hasanning soniga urib: "Ey, birodarimning 
o'g'li, Rasululloh (s.a.v.)ning sochlari senikidan ham ko'p va chiroyliroq edi", dedilar.