Modern revizyonizm, II. Enternasyonal revizyonizminin yüzyılın ikinci yarısını belirleyen yeni tarihsel koşullarda ortaya çıkmış biçimiydi. İdeolojik özü, temel tezleri aynıydı. Adı üzerinde, klasik revizyonizmin "modern" biçimiydi. Kruşçev ve Togliatti, Bernstein ve Kautsky'nin çağdaş sürdürücüleri oldular. II. Enternasyonal oportünizmi, dünya komünist ve işçi hareketinin bünyesinde “İşçi sınıfının küçük-burjuva 'üst tabakası'nın, ya da aristokrasisinin (ve bürokrasisinin) ayrıcalıklı durumunun" (Lenin) ifadesi ola rak, bu ekonomik temele dayalı olarak doğmuş; Birinci Emperyalist Savaş esnasında sosyal-şoven bir kimliğe bürünmüş; savaş sonrası devrimler döneminde açıkça karşı-devrim saflarında yer almış, elini Karl Liebknecht ve Rosa Lüxemburg'un kanına bulamış; giderek, Marksizm ve devrimci sosyalizm adına iddialarını bir yana bırakarak bütünüyle kapitalist düzenle bütünleşmiş, burjuvazi adına burjuva toplumları yönetir hale gelmiştir.
