Mühazirə mətnləri 15 movzu üzrə-30 saat Hazırladı: Qida məhsulları mühəndisliyi və ekspertiza kafedrasının

Prebiotiklər insan orqanizminə böyümənin selektiv stimulyasiya və ya bağırsağın faydalı mikroflora nümayəndələrinin aktivliyi vasitəsilə səmərəli effetkli təsir göstərir. Ən əsas prebiotiklərdən-laktulozanı, ksiliti, rafinozanı, pektini, inulini, amin turşularını, üzvi turşuları, doymamış yağ turşularını və digər maddələri göstərmək olar.

Simbiotiklər - probiotik və prebiotiklərin müştərək kombinasiyasıdır.

Funksional inqredientlərə həmçinin üzvi turşular, bioflavonoidlər, dabbaq maddələri, qlükozidlər və digər birləşmələr aiddir.

Üzvi turşular (alma, limon, şərab, süd və s.) qida lifləri ilə birgə bağırsaqda çürümə və qıcqırma proseslərinin qarşısını alır. Onlar həzm sisteminə qıcıqlandırıcı təsir göstərir. Limfanın sirkulyasiyanı yaxşılaşdırır, qan dövranını stimullaşdırır, zərərli maddələrin (ağır metallar, radioaktiv elementlər) kənarlaşmasına köməklik edir.

Üzvi turşular maddələr mübadiləsində iştirak edir, bağırsağın hərəkət aktivliyini yaxşılaşdırır. Onlar adətən əlavə turşu yükü yaratmır, ferenlə (üzvi reaqent) oksidləşir, mikrofloranın müəyyən tərkibdə formalaşmasına, mühitin pH-nı aşağı salmaqla təsir edir, mədə şirəsinin orqanizmdə ifraz olunmasını stimullaşdırır.

Sübut olunmuşdur ki üzvi turşular orqanizmdə nitrozaminlərin əmələ gəlməsinə mane olur ki, bu da onkoloji xəstəliklərin yaranması riskinin azalmasına səbəb olur.

Limon turşusu orqanizm tərəfindən kalsiumun yaxşı mənimsənilməsinə, ayrı-ayrı fermentlərin aktivləşməsinə səbəb olur. Limon və alma turşuları qanda və toxuma mayesində mübadilənin turş məhsullarının toplanmasına maneçilik törədir. Bu məhsullar beyində cəmləşərək yorğunluq əmələ gətirir. Benroy, salisil və sorbin turşuları antiseptik təsirə malik olurlar. Kəhrəba turşusu hüceyrə daxili tənəffüs prosesini aktivləşdirir, etanolun toksiki təsirini azaldır, askorbin turşusunun mənimsənilməsini artırır.

Bioflavonoidlər– (kversetin, rutin, piknoqenol və s.) antioksidant aktivliyinə malikdir ki, bu da fenolların ağır metalların ionlarının davamlı komplekslərə çevirməsinə, onların katalitik təsirlərinin ləğv olunmasına əsaslanır. Bioflavonoidlər həmçinin antibakterisid, antivirus, immunstimullaşdırıcı, damar genişləndirici təsirlərə malikdir.

P vitamini aktivliyinə malik olan flavonoid birləşmələr xüsusilə, katexinlər, qan damarlarının divarlarını möhkəmlədir, kapilyarların kövrəkliyinin qarşısını alır.

Dabbaq maddələri toxuma hüceyrələrinin zülallarını əlaqələndirərək yerli toxucu təsirə malik olub, bağırsağın hərəkət aktivliyini ləngidir və bununla da məhsulların sorulmasını gücləndirir və iltihab prosesinə qarşı təsirə malik olur. Dabbaq maddələri həmçinin dezinfeksiyaedici və həzm boşluğunun selikli qişasında damarquruducu təsirə malik olur.

Tanin orqanizmdə radioaktiv stronsium 90-nı udur, kənarlaşdırır və şüa xəstəliyinin qarşısını alır. O, həmçinin orqanizmdən ağır metallardan kadmium, civə, qurğuşun və sinkin kənarlaşmasına imkan yaradır.

Qlikozidlər ürək-damar sisteminə (ürək qlikozidləri) müsbət təsir edir, iştahanı artırır, mədə keçiriciliyini gücləndirir.

Saponinlər ödqovucu xüsusiyyətə, bəziləri isə tərqovucu təsirə malikdir və təzyiqi aşağı salır. Bəzi qlükozidlərin antioksidant xüsusiyyəti də müəyyən olunmuşdur.

Mövzu 4. Qida məhsullarının mikronutrientlərlə zənginləşdirilməsinin elmi

prinsipləri

PLAN :

Giriş

2. Zənginləşdirmənin meyarı

3. Zənginləşdirmənin üsulları

4. Qida məhsullarının vitaminləşdirilməsi

5. Qida məhsullarının vitaminləşdirilməsi

6.Qida məhsullarını zənginləşdirilməsi üçün B qrupu vitaminləri

7.C vitamini qida məhsulları istehsalında.

8. Askorbin turşusu və onun törəmələrinin qida sənayesində istifadəsi

9. Qida məhsulları istehsalında A qrupu vitaminləri .

10.Bəzi vitaminlərin saxlanmasına təsir edən şərait

ƏDƏBİYYAT

1. 
   Кацерикова Н.В. Технология продуктов функционального питания. Кемерово.2004.-146 с.
   
2. 
   Касьянов Г.И., Шаззо Р.И. Функциональные продукты питания. – М:Просвещение, 2000. – 115 с.
   
3. 
   Теплов В.И., Белецкая Н.М. и др. Функциональные продукты питания. – М:А-Приор, 2008. – 234 с.
   
4. 
   Функциональные продукты питания. – Коллектив авторов М:Кнорус, 2012. – 303 с.
   
5. 
   Устинова А.В., Тимошенко Н.В Продукты для детского питания на основе мясного сырья".- М.: ВНИИМП, 2003. - 438 с.
   
6. 
   Смоляр В.И. Рациональное питание. Киев: Наукова думка, 1995 г. - 268 с.
   
7. 
   Гудков А.В., Гудков С.А., Козловская М.А. и др. Бифидобактерии: биологическая роль в жизнедеятельности человека и животных. Производство бифидосодержащих продуктов. – Углич: ВНитс, 1999 г. – 85 с.
   
8. 
   Гумовская И. Питание людей пожилого возраста. - Варшава: Ватра. - 1984. - 93 с.
   
9. 
   Доценко В.А., Бондарев Г.И., Мартинчик А.Н. Организация лечебно-про-филактического питания. - М.: Медицина, 1987. - 215 с.
   

Giriş

Qida məhsullarının çatışmayan mikronutrientlərlə zənginləşdirilməsi insanın ənənəvi qidalanma strukturuna müdaxilə edilməsidir. Belə müdaxilənin vacibliyini həyat tərzinin obyektiv dəyişməsi, qida məhsullarının qidalılıq dəyərindən və dəstindən asılıdır. Buna görə də onu elmi əsaslandırılmış və təcrübələrdə sınaqdan keçirilmiş prinsiplərlə həyata keçirmək lazımdır.

“Zənginləşdirmə” sözü geniş məna kəsb edir. Zənginləşdirmə dedikdə qida məhsullarına istənilən essensial nutrientlərin – vitaminlərin, makro və mikro elementlərin, qida liflərinin, yarımdoymamış yağ turşularının, fosfolipidlərin və digər təbii mənşəli bioloji aktiv maddələrin əlavə edilməsi nəzərdə tutulur.

Zənginləşdirməyə digər yaxın olan məfhum nutifikasiyadır. Bu söz əlavə edilmənin məqsədini - yəni qida məhsulunun qida dəyərinin artırılmasını göstərir. “Bərpaetmə” daha məhdud mənanı əks etdirir. Yəni, qida məhsullarına istehsal, saxlanma və istifadə zamanı əmələ gələn itkini aradan qaldırmaq üçün essensial nutrientlərin əlavə olunması deməkdir.

İnsanlar tərəfindən qəbul edilən qidanın ümumi miqdarının azalması və baş verən itkilərin yerini doldurmaq üçün essensial məhsullarla yeni üsulla – zənginləşdirmə üsuluna keçirilməsi zərurəti meydana çıxır. Bu prosesi xaricdə “fortifikasiya” termini və ya “gücləndirmə” ilə adlandırırlar.

Qeyd edilən terminlərlə yanaşı “standartlaşdırma” termini də mövcuddur. Onun əsasında eyni tipli məhsullarda essensial nutrientlər əlavə edilməklə, vahid standart səviyyədə miqdar tərkibi yaradılmasıdır.

Qeyd olunan terminlər essensial qida maddələrinin zənginləşdirilən qida məhsullarının tərkibinə yeridilməsinə aiddir. Bunlardan fərqli olaraq, xarici ədəbiyyatda “saplementasiya” termini də geniş istifadə edilir. Bu termin mikronutrientlərin əczaçılıq prepatları formasında (həblər, kapsulalar, şərbətlər və s.) əlavə qəbul edilməsini nəzərdə tutur.

Zənginləşdirmənin meyarı:

Qida məhsullarının zənginləşdirilməsindən maksimum səmərə əldə etmək üçün aşağıdakı meyarlar təklif olunmuşdur:

• 
  əhalinin bir və ya daha çox qruplarının qida maddələrinə məlum olan təlabatı olmalıdır;
  
• 
  qida maddələrinin daşıyıcısı rolunu oynayan qida məhsulları müvafiq risk qrupu üçün əlçatan olmalıdır;
  
• 
  qida məhsuluna əlavə edilən qida maddəsinin miqdarı, onun risk qrupunun adi qaydada qəbulu zamanı, təlabatı ödəmək üçün kifayət qədər olmalıdır;
  
• 
  əlavə olunan qida maddəsinin miqdarı zənginləşdirilmiş məhsul böyük miqdarda qəbul edildikdə toksiki və digər zərərli təsirə malik olmamalıdır;
  
• 
  qida maddəsi məhsulda bioloji cəhətdən əlverişli və stabil olmalıdır;
  
• 
  seçilmiş məhsul, qida maddəsinin utilizasiyasına mane olmamalıdır;
  
• 
  qida maddəsinin əlavə ediməsi dada, saxlanmaya, rəngə, konsistensiyaya və qida məhsulunun hazırlanmasına mənfi təsir etməməlidir;
  
• 
  müəyyən qida məhsulunun zənginləşdirilməsi texniki cəhətdən mümkün olmalıdır;
  
• 
  zənginləşdirilməyə çəkilən xərc, zənginləşdirilmiş məhsulun maya dəyərini yüksəltməməlidir;
  
• 
  zənginləşdirmə səviyyəsini müəyyən etmək üçün nəzarət üsulları işlənib hazırlanmalıdır.
  

Zənginləşdirmənin üsulları:

1. 
   Qida məhsullarının zənginləşdirilməsi üçün real çatışmazlığı mövcud olan, geniş yayılan və insan sağlamlığı üçün təhlükəli olan mikronutrientlər istifadə olunmalıdır.
   
2. 
   Hər şeydən əvvəl bütün uşaq qrupları və yaşlı əhalinin gündəlik qidalanmada istifadə etdikləri və əlçatan olan kütləvi istifadə məhsulları olan vitamin və mineral maddələrlə zənginləşdirilməlidir.
   
3. 
   Qida məhsullarının mikronutrietlərlə zənginləşdirilməsi bu məhsulların əmtəəlik xüsusiyyətlərini pisləşdirməməlidir: onların tərkibinə daxil olan qida maddələrinin miqdarını, mənimsənilməsini, dadı, ətri, məhsulun təravətini, saxlanma müddətini azaltmamalıdır.
   
4. 
   Qida məhsullarını vitaminlərlə və mineral maddələrlə zənginləşdirən zaman zənginləşdirici maddələrin öz aralarında və zənginləşdirilən məhsul ilə qarşılıqlı kimyəvi təsirləri, nəzərə alınmalı və elə uyğun forma, üsul və yeridilmə mərhələsi seçilməlidir ki, istehsal və saxlanma prosesində maksimum saxlanması təmin edilsin.
   
5. 
   Zənginləşdirilmiş məhsulda vitamin və mineral maddələrin reqlamentləşmiş miqdarı, həmin məhsulla mikronutrientlərə olan gündəlik təlabatın 30-50%-ni ödəyə bilsin.
   
6. 
   Vitaminlərin və mineral maddələrin məhsula əlavə yeridilməsi zamanı, onun miqdarının hesablanması zamanı ilkin xammalda olan vitamin və mineral maddələrin ilkin təbii miqdarı nəzərə alınmalıdır. Həmçinin istehsal və saxlanma prosesləri zamanı yaranan itkilər də nəzərə alınmalıdır ki, bu vitamin və mineral maddələr zənginləşdirilmiş məhsulun tərkibində reqlament səviyyəsində olsun.
   
7. 
   Vitamin və mineral maddələrin zənginləşdirilmiş məhsullarda reqlamentləşmiş miqdarı bu məhsulun fərdi qablaşdırılmasında göstərilməli, istehsalçı və dövlət nəzarət orqanları tərəfindən ciddi nəzarətdə saxlanılmalıdır.
   
8. 
   Zənginləşdirilmiş məhsulların səmərəliliyi bu məhsulun yalnız təhlükəsizliyini deyil, həm də dad keyfiyyətini, yaxşı mənimsənilməsini, orqanizmi vitamin və mineral maddələrlə təmin etməyə qadirliyini nümayiş etdirən təmsilçi insan qruplarının aprobasiyası ilə təkidlə təsdiq edilmədir.
   

Qida məhsullarının vitaminləşdirilməsi

Hal-hazırda əhalinin vitaminlə təminatının yaxşılaşdırılması xüsusi aktuallıq kəsb edir. Orqanizmin vitaminlərlə qeyri adekvat (qeyri-bərabər) təminatı, iş qabiliyyətini və xəstəliklərə davamlığı aşağı salır, zərərli xarici mühitin orqanizmə mənfi təsirini şiddətləndirir. Bütövlükdə böyük iqtisadi itkilərə səbəb olur.

Insan orqanizminin vitaminə olan ehtiyacını yalnız vitaminlərlə zəngin olan qida məhsullarının istifadə olunan miqdarını artırmaqla ödəmək mümkün olmur. Qidalanma haqqında dünya təcrübəsi və elmi nailiyyətlər sübut edir ki, bunun üçün keyfiyyətcə yeni yanaşmalar və texniki qərarların tətbiqi vacibdir.

Bu iqtisadi cəhətdən inkişasf etmiş bütün ölkələrdə rasionun strukturuna təsir edən aşağıdakı obyektiv qanunauyğunluqlarla diktə edilir:

• 
  istifadə edilən qidanın və onun tərkibində olan əvəzolunmaz qida maddələlərinin, o cümlədən vitaminlərin miqdarının azalması son nəticədə enerji sərfiyyatının xeyli artması ilə əlaqəlidir.
  
• 
  texnoloji emala, konservləşməyə, saxlanmaya məruz qalmış, həmçinin rafinləşmiş yüksək kalorili məhsulların, praktiki olaraq vitaminlərdən məhrum olan məhsulların istifadə payının artırılması;
  
• 
  elmi-texniki inqilab şəraitində əsəb-emosional gərginliyin yüksəlməsi insanın vacib müdafiə amili kimi vitaminə olan təlabatını artırır;
  

Tədqiqatlarla müəyyən edilmişdir ki, orqanizmin vitaminlərə və züllalara təlabatı bir-birindən qarşılıqlı asılı olduğundan rasionda bu komponentlərə malik olan məhsullar olmalıdır. Bundan başqa vitaminlərin effektiv təsiri o zaman biruzə çıxır ki, onlar məhsullarda optimal nisbətdə olsun.

Əhalinin vitamin çatışmazlığının mümkün olan profilaktiki tədbirlərindən biri kütləvi istifadə edilən gündəlik qida məhsullarını vitaminlərlə zənginləşdirilməsidir.

Vitaminləşdirilməyə ilk növbədə qidalanmada geniş istifadə edilən məhsullar məruz qoyulur və məhsula yeridilən vitaminlər onun üçün təbii olmalı, uyğun gəlməli, xoşagəlməz nəticələrə gətirib çıxarmamalı və onların istehsal texnologiyasını mürəkkəbləşdirməməlidir.

Vitamin preparatları ilə zənginləşdirilməsi lazım olan məhsullara ət-qiymə məmulatları, quru konsentratlar, uşaq qidası (bütün vitaminlərə malik olan); marqarin, mayonez (A, D, E vitaminli) və meyvə şirələri (A, D vitaminlərindən başqa bütün vitaminlər) aiddir.

Qida məhsullarını zənginləşdirilməsi üçün B qrupu vitaminləri

Funksional qida məhsulları istehsalında istifadə olunan B qrupu vitaminlərinə B₁, B₂, B₆, B₁₂, biotin, folasin, niasin və pantoten turşusunu aid etmək olar.

B₁ vitamini (tiamin) qida sənayesində 2 formada (tiamin hidroxlorid, tiamin mononitrat) istifadə edilir. Tiamin karbohidratların mübadiləsində, əsəb sistemi və əzələ toxumasında baş verən enerji mübadiləsi reaksiyalarında iştirak edir.

B₁ vitamini. B₁ vitamini unun, düyünün, uşaq qidası məhsullarının, içkilərin və onların konsentratlarının, dənli səhər yeməklərinin, şəkərli məmulatların, ət məhsullarının ətrinin imitasiyasında tətbiq edilir.

B₂ vitamini (riboflavin) aşağıdakı əmtəə formasında qida maddələrini zənginləşdirmək üçün istifadə edilir: riboflavin, universal riboflavin, riboflavin-5^’- natrium fosfat.

B₂ vitamini. B₂ vitamini karbohidratların, züllaların yağların metobolizm reaksiyalarında həmçinin tənəffüs prosesində iştirak edir. Riboflavin kofermentləri piridoksinin (B₆ vitamini) və foli turşusunun çevrilmələrində aktiv koferment formasına çevrilməsində və triptofanın niasinə çevrilməsində böyük rol oynayır.

Qida texnologiyasında riboflavindən rəngləyici kimi (riboflavin və riboflavin -5^’-natrium fosfat) dondurulmuş, quru tez həll olan məhsullara, ədviyyatlara, tez hazırlanan suplara, şərbət, minalı şəkərə rəng vermək üçün işlədilir. Bu zaman rəng solğun-limon rəngindən parlaq-sarıya qədər ola bilər.

Riboflavindən həmçinin un, yarma makaron məmulatı, dənlilər, süd və süd məhsulları, uşaq və pəhriz qida məhsullarını zənginləşdirmək üçün də istifadə edilir. B₂ vitamini adətən premiks adlanan quru homogen vitamin qarışığının tərkibinə daxil olur.

B₆ vitamini (piridoksin). B₆ vitamini (piridoksin) aminturşuları metabolizmində iştirak edən bir çox fermentlər üçün koferment funksiyasını oynayır. B₆ vitamini zülallarda, yağlarda və karbohidratlarda vacib rol oynayır, adrenalinin, PP vitaminin əmələ gəlməsində, qlikogenin parçalanması prosesində iştirak edir. Əsəb sisteminin o cümlədən baş beyinin, dəri örtüyünün, saçın, dırnaqların, sümük toxumasının fəaliyyəti üçün vacibdir. Bu vitamin unun, çörək-kökə, dən məmulatlarının texnoloji işlənmələri zamanı yaranmış itkinin kompensasiyasında istifadə olunur. Ondan həmçinin süd, pəhriz məhsulları, uşaq və müalicə profilaktiki qida məhsullarının hazırlanmasında, eyni zamanda hamilə, uşaq əmizdirən qadın və idmançıların qida məhsullarının istehsalında istifadə edilir.

Piridoksin hidroxloridin çox komponentli vitamin kompleksinin tərkibində istifadəsi məsləhət görülür, çünki niasin, riboflavin və biotin piridoksinin sinerqistləri olub, onun aktivliyini artırır.

B₁₂ vitamini (sianokobalamin). B₁₂ vitamini qan törədicililərinin, əsəb hüceyrələrinin qılafının və müxtəlif zülalların formalaşmasında vacib amildir. O, yağların və karohidratların metabolizmində iştirak edir və normal böyümə üçün vacibdir. Eyni zamanda dənli məhsulların, bəzi içkilərin, qənnadı məmulatların, süd, pəhriz və uşaq qidalarının zənginləşdirilməsində iştirak edir.B₁₂ vitamini ilə zənginləşdirilən məhsulların ciddi vegetarianlar tərəfindən istifadəsi xüsusilə məsləhət görülür. B₁₂ vitamini sianokobalaminin sintetik forması olub, insan orqanizmində kofermentin aktiv formasına çevrilir.

H, B₈ vitamini və R kofermenti (biotin).Biotin karbohidratların, yağların və zülalların mübadilə proseslərində əsas rol oynayır. Biotindən asılı olan fermentlərdən biri yağ turşularının sintezində katalizator rolunu oynayır, digəri aminturşuların və qlükozanın sintezində və enerji mübadiləsində əsas rol oynayır. Bu vitamin uşaq qidasına (süd qarışığına) və pəhriz məhsullara əlavə edilir.

Çörək mayalarının inkişafı biotinin mövcudluğundan asılıdır. Məhsulun əmtəəlik forması – d-biotindir.

B_c, B₉ vitamini folasin (foli turşusu) hüceyrələrin bölünməsi, bütün orqan və toxumaların həmçinin rüşeym və meyvənin normal inkişafı üçün vacibdir. Foli turşusu həmçinin əsəb sisteminin və onurğa beyninin əmələ gəlməsi, optimal fəaliyyəti üçün zəruridir.

Foli turşusu çox komponentli qarışıq formasında müxtəlif qida məhsullarına, xüsusilə dənli səhər yeməklərinə, alkoqolsuz içkilərə, uşaq qidası, hamilə qadınlar üçün pəhriz və xüsusi məhsullara əlavə edilir. Məhsulun əmtəə forması – foli turşusudur.

B₃, B₄ vitamin və PP amili (niasin, nikotinamid, niasinamid). Niasin karbohidrat, yağ və zülalların bioloji əmələ gəlməsi ilə nəticələnən və toxumalarda enerji ayrılması ilə gedən reaksiyalarda iştirak edir. Əsəb, əzələ sistemləri, dəri örtüyünün vəziyyəti, mədə-bağırsaq sistemi və orqanizmin böyüməsi üçün zəruridir. Hormanların sintezində iştirak edir.

Bu vitamin buğda, çovdar ununun və dənli məhsulların (qarğıdalı və yulaf lopası) zənginləşdirilməsi üçün istifadə edilir. Niasinlə pəhriz və quru qida məhsulları ət və balıq konservləri zənginləşdirilir. Məhsulun əmtəə forması-nikotin turşusu, niasinamiddir.

Pantoten turşusu və pantotenatlar (vitamin 5). Pantoten turşusu karbohidratların zülal və yağların metobolizmində əsəs rol oynayır. O, hüceyrəni enerji ilə təmin edən reaksiyalarda, həmçinin sterolların, hormonların, fosfolipidlərin və s. sintezində iştirak edir.

B₅ vitamini dənli səhər yeməklərinə, içkilərə, pəhriz məhsulları və uşaq qidasına əlavə edilir. Məhsulun əmtəə forması- D-kalsium pantotenatdır.

C vitamini qida məhsulları istehsalında. C-vitamini (askorbin turşusu). Askorbin turşusu qan damarlarını, dərini və sümük toxumasını sağlam vəziyyədə saxlayır. Orqanizmin müdafiə gücünü stimullaşdırır, immun sistemini möhkəmlədir, yad maddələri və zəhərlərin zərərsizləşdirilməsinə və kənarlaşdırılmasına köməklik edir, dəmirin mənimsənilməsini yaxşılaşdırır.

Qida texnologiyasında askorbin turşusu və onun törəmələri aşağıdakı məqsədlər üçün istifadə edilir.

• 
  qida məhsullarının C vitamini ilə (meyvə şirələri, şirəli və suda həll olan içkilər, limonadlar, meyvə və tərəvəz püresi, quru səhər yeməkləri, nabatlar, marmelad) zənginləşdirilməsində;
  
• 
  c-vitamininin miqdarının standartlaşdırılmasında (meyvə-tərəvəz şirələri, püre, konservlər);
  
• 
  qida məhsullarının və içkilərin stabilləşdirilməsi (təbii antioksidant şəklində); askorbin turşusunun emal prosesində və ya qablamadan əvvəl əlavə edilməsi ətin, ət məhsullarının zəngin iyinin və qida dəyərinin saxlanmasına həmçinin əlavə edilən nitritin (NaNO₂ və KNO₂) kütlə payının azalmasına imkan verir. Nitrit isə insan üçün fiziloji cəhətdən zərərli və zəhərlidir;
  
• 
  un və xəmir üçün yaxşılaşdırıcı kimi. Aksorbin turşusunun təzə üyüdülmüş una əlavə edilməsi çörəyin bişmə xüsusiyyətini yaxşılaşdırır, üyünmədən sonra unun yetişməsini 4-8 həftə qısaltmağa imkan verir.
  

Məhsulun əmtəəlik formulu aşağıdakı kimidir:

• 
  Askorbin turşusu (E 300), kristal;Askorbin turşusu (E 300), xırda dənəvərlənmiş;Askorbin turşusu (E 300),xırda toz;askorbin turçusu qılaflı, tipi FC, yağlı qabıqlı; Natruim askorbat, kristal; Kalsium askorbat və Askorbil palmitat.
  

Qida sənayesində askorbin turşusu və onun törəmələrinin istifadəsi aşağıdakı cədvəldə verilmişdir:
Cədvəl 1

Askorbin turşusu və onun törəmələrinin qida sənayesində istifadəsi

Məhsulun adı	Askorbin turşusu				Kristal natrium-askorbat	Kalsium askorbat	Askorbil palmitat
	Kristal	Xırda toz	xırda dənəvərlənmiş	Yağlı qabıqlı
Quru məhsullar (içkilər, pəhriz məhsullar )	++	+	+	++	++	+	+
Meyvə şirələri, şərab, pivə, alkoqolsuz içkilər	++	+	++
ət məhsulları, hisə verilmiş	++	++	++		++
Un	++	++	+	+	++
Piy, yağ, yağlı məhsullar
Kartof yarımfabrikatları							++
Meyvə - tərəvəz konserləri, cemlər və s.	++	+	+	++	++		++
Desertlər	++	+	++		+	+