New Year's Day has become a tradition in many parts of the world. According to some estimates, the ancient New Year was celebrated by the ancient Chinese. Other sources refer to the name of ancient Germans and Romans

New Year

New Year's Day has become a tradition in many parts of the world. According to some estimates, the ancient New Year was celebrated by the ancient Chinese. Other sources refer to the name of ancient Germans and Romans. Another source attempts to prove that the tradition originated in Mesopotamia.

The origin of this holiday is at least 25 years old. The tradition of celebrating the change of the year was first introduced in ancient Mesopotamia. At the end of the 4th millennium BC, cultural centers that still amaze us with the cultural heritage that has survived to this day, such as Sumer, Babylon, and Assyria, are here. According to historians, this is the first time the New Year has been celebrated here. At the end of March, when the water level in the Tigris and Euphrates rivers increased, planting began. People also celebrated the New Year at that time. Solemn ceremonies continued for 12 days. The Good God began to rule Marduk over evil forces and death. All court cases and penalties were postponed. According to a text written on one of the clay books of that time, "the servant became a master" at this feast. By the way, the word "carnival" in the Babylonian translation means "ship-sea." This is also an expression of rituals related to Marduk sailing in the Tigris. On one of the holidays, Marduk's goddess of horror revived the scene of the Battle of the Snake. As a result, Marduk certainly won. The Jews in captivity in Babylon learned the New Year's tradition from the babies and later passed it on to the Greeks. Through the Greeks, this tradition has spread to Western Europe.

According to another source, the Iranian people already had calendars in the ancient East when the Iranian state was just beginning to emerge. They knew that there was a day of the year that alternated with the longest night in the shortest day. And since that day, the living Sun is increasingly gaining ground in the sky, nature begins to wake up, and life wins over the boring winter - death. Ancient Indians and Persians use the modern calendar as December 22, the so-called "Sun Door". Then the same day begins to be celebrated as the birthday of the sun god Mitra. The Romans, who kneel down in the splendid Iranian state, also embody Mitra. In ancient Rome the number of days in the calendar was different. It would even be possible to bribe and change them. But one day it did not change. New Year always comes January 1, and Mitran's birthday coincides with the day of the victory of Light over the Dark.

Centuries passed. Rome was officially recognized as a Christian state. And it turned out that Jesus' birth also coincided with the last days of December. Thus, this holiday incorporated both the coming of the New Year, the victory of life over death, and the Christmas.

While everyone around the world looks forward to the New Year with the same expectations - good wishes, new successes and happiness, everyone is celebrating New Year. In the European country of France, Santa Claus is called No Noel - that is, Noel's father. She arrives on New Year's Eve and presents gifts to the little residents of the house. Adults like to eat and drink on holidays. Given the fact that France is a wine country, one can imagine the situation. The most interesting part of the holiday in this country is gifts. But here's a little careful. Every gift cannot be given to everyone. For example, it is not a good time for a woman to accept a gift as a gift from someone other than her husband.

In New Year in Switzerland people give each other a candle, which is a symbol of friendship and joy. On the eve of the holiday, the head of the family - the father comes out of the house with the pretext of throwing garbage, returns to the image of Jules Tomten (Santa Claus) and distributes gifts to the children.

In Italy, in the New Year, children are not Grandparents, but Grandmothers. His name is Befan. It is in this country to celebrate the New Year with a loud cry. Although it is common for Italians to speak aloud, they give their voices full freedom on New Year's Eve. So they say goodbye to the old. If you accidentally cross the streets on the eve of the New Year, be careful. Because you can target the old household items thrown out of the windows. The Italians believe that on the threshold of the New Year it is necessary to get rid of all bad thoughts and old things.

Yeni il

Yeni il Bayramı — dünyanın müxtəlif xalqları üçün ənənəvi bayrama çevrildiyi kimi, Azərbaycanda da insanların məişətinə daxil olub. Bəzi fərziyyələrə görə Yeni ili ilk dəfə qədim çinlilər qeyd ediblər. Digər mənbələrdə bu, qədim germanlar və romalıların adı ilə bağlanır. Başqa bir mənbə isə ənənənin Mesopotamiyada yarandığını sübut etməyə cəhd edir.

Bu bayramın yaranmasının azı 25 əsrlik tarixi var. İlin dəyişməsini bayram etmək adəti ilk dəfə qədim Mesopotamiyada yaranıb. Eramızdan əvvəl IV minilliyin sonunda Şumer, Babilistan, Assuriya kimi bu günümüzə qədər gəlib çatan mədəni irsiylə hələ də bizi heyrətləndirən mədəniyyət mərkəzləri burada təşəkkül tapıb. Tarixçi alimlərin fikrincə, məhz həmin dövrdə burada Yeni ilin gəlişi ilk dəfə bayram edilib. Martın axırında Dəclə və Fərat çaylarında suyun səviyyəsi artanda əkin-biçin işləri başlayarmış. İnsanlar yeni ilin gəlişini də elə o zaman qeyd etmişlər. 12 gün ərzində təntənəli mərasimlər davam edərmiş. Xeyir tanrısı Mərdükün şər qüvvələr və ölüm üzərində hakimiyyəti başlayarmış. Bütün məhkəmə işləri, cəzalar təxirə salınarmış. Həmin dövrə aid gil kitabələrdən biri üzərində yazılmış mətnə görə, bu bayramda "qul ağaya çevrilərmiş". Yeri gəlmişkən, "Karnaval" sözü babil dilindən tərcümədə "gəmi-dəniz" deməkdir. Bu da Mərdükün Dəclədə üzməsilə bağlı ayinlərdən gələn ifadədir. Bayram günlərindən birində Mərdükün dəhşət ilahəsi, ilanbaşlı Tiamatla döyüşü səhnəsi canlandırılarmış. Nəticədə, əlbəttə ki, Mərdükün qalib gələrmiş. Babilistan əsirliyində olan yəhudilər Yeni il bayramı ənənəsini babillərdən öyrənərək sonradan onu yunanlara ötürüblər. Yunanlar vasitəsilə isə bu ənənə Qərbi Avropaya yayılıb.

Başqa bir mənbəyə görə, Qədim Şərqdə hələ İran dövlətinin yenicə yaranmağa başladığı dövrdə iranlıların artıq təqvimləri var imiş. Onlar bilirmişlər ki, ilin bir günü var ki, həmin gün ən qısa gündüz ən uzun gecəylə növbələşir. Və bu gündən sonra həyatverici Günəş səmada get-gedə daha çox bərq vurur, təbiət oyanmağa başlayır və həyat cansıxıcı qış – yəni ölüm üzərində qələbə çalır. Qədim hindlilər və farslar müasir təqvimlə dekabrın 22-nə təsadüf edən həmin günü "Günəş qapısı" adlandırarmışlar. Sonralar həmin gün Günəş Tanrısı Mitranın doğum günü kimi qeyd edilməyə başlayır. Möhtəşəm İran dövlətini diz çökdürən romalılar Mitranı da özününküləşdirirlər. Qədim Romada təqvim aylarındakı günlərin sayı müxtəlif idi. Hətta rüşvət verib onları dəyişdirmək də olardı. Lakin bir gün dəyişməz idi. Yeni il həmişə yanvarın 1-i gəlirdi və Mitranın doğum günü – İşığın Qaranlıq üzərində qələbəsi günü də bununla üst-üstə düşürdü.

Əsrlər keçdi. Roma dövləti rəsmi olaraq xristian dövləti kimi tanındı. Və məlum oldu ki, İsa peyğəmbərin doğum günü də elə dekabrın son günlərinə təsadüf edir. Beləcə bu bayram həm yeni ilin gəlişini, həm həyatın ölüm üzərində qələbəsini, həm də Milad gününü özündə birləşdirmiş oldu.

Dünyanın hər yerində bütün insanlar Yeni ili eyni ümidlərlə — xoş möcüzələr, yeni uğurlar, xoşbəxtlik arzusuyla gözləsələr də bayramı hərə öz adət-ənənəsinə uyğun qarşılayır. Avropa ölkəsi olan Fransada Şaxta baba Per Noel — yəni Noel ata adlanır. O, Yeni il gecəsi gəlir və evin balaca sakinlərinin başmağına hədiyyələr qoyur. Böyüklərsə bayram günü daha çox yeyib-içməyi sevirlər. Fransanın şərab ölkəsi olduğunu nəzərə alsaq, vəziyyəti təsəvvür etmək olar. Bu ölkədə bayramın ən maraqlı tərəfi hədiyyələrdir. Amma burada bir qədər diqqətli olmaq lazımdır. Hər hədiyyəni hər adama vermək olmaz. Məsələn, bu bayramda qadının öz ərindən başqa kimdənsə hədiyyə olaraq ətir qəbul etməsi yaxşı hal hesab olunmur.

Yeni ildə İsveçrədə insanlar bir-birinə şam hədiyyə edirlər ki, bu da dostluğun və sevincin rəmzidir. Bayram axşamı isə ailə başçısı — ata zibil atmaq bəhanəsilə evdən çıxır və Yul Tomten (Şaxta baba) obrazında qayıdır və uşaqlara hədiyyələr paylayır.

İtaliyada yeni ildə uşaqların isə Şaxta babaları yox, Şaxta nənələri var. Onun adı Befan nənədir. Bu ölkədə Yeni ili bərkdən qışqıraraq qarşılamaq adəti var. Ucadan danışmaq italyanlar üçün adi hal olsa da Yeni il gecəsi onlar öz səslərinə tam sərbəstlik verirlər. Beləcə onlar həm də köhnə ilə vidalaşırlar. Əgər Yeni il bayramı ərəfəsində təsadüfən Roma küçələrindən keçsəniz ehtiyatlı olun. Çünki pəncərələrdən atılan köhnə ev əşyalarına hədəf ola bilərsiniz. İtalyanlar hesab edirlər ki, Yeni ilin astanasında bütün pis fikirlərdən və köhnə əşyalardan xilas olmaq lazımdır.

Ədəbiyyat

https://en.wikipedia.org/wiki/New_Year