| 1. ÖĞRENME GÜÇLÜĞÜNÜN GENEL KAVRAMI (NÖROLOJİK TEMELLERİ)
Bu metodolojik kılavuz bağlamında, öğrenme güçlüğü kavramını bir çift perspektiften analiz etmek uygundur. Öncelikle bu kavramı düzenleyen eğitim mevzuatından; ikinci olarak ise etiyolojisini tanımlayan nöropsikolojik temellerden ve bunlardan kaynaklanan değişimlerden yararlanılmıştır.
LOE, 3 Mayıs 2002 tarihli ve 71.2. Mdikkat eksikliğiesi 2/2006 Eğitim Hukuku'nda, "özel destek ihtiyacı olan öğrenciler" (İspanyolca'da ACNEAE) şeklinde geniş bir kavramı ifade etmekte olup bunlara aşağıdakiler dahil ederek tanımını tamamlamıştır: Özel eğitim gereksinimleri olan öğrenciler (NEE in Öğrenme zorlukları (DEA İspanyolca), yüksek entelektüel kapasitesi olan öğrenciler (AACC İspanyolca) ve diğer kişisel koşullara sahip olan öğrenciler.
Bu kılavuz, öğrenme güçlüğü çeşitlerine atıfta bulunmaktadır. Bu anlamda, burada sunulan materyaller ailelerin ve öğretmenlerin öğrenme güçlüğü ile ilgili yaşadıkları zorlukları anlamalarına ve en uygun eğitsel yöntemi kullanmalarına yardımcı olmayı amaçlamaktadır.
Öğrenme güçlüğünü anlamak için ortaya atılan önemli bir fikir, etiyolojinin kendisi ve altında yatan nörofizyolojik bozukluğu ifade etmektedir. "Öğrenme Güçlüğü" terimi 1962'de Kirk tarafından ortaya atılmıştır. Kirk, bilişsel becerilerdeki zorlanmanın beyin işlevlerindeki bozukluklardan kaynaklandığı düşünmekte ve öğrenme güçlüklerini gidermek için uygun eğitim kaynakları geliştirmeyi amaçlamıştır. Bunun sonucunda, öğretmenler ve destek uzmanları, özellikle rehberlik öğretmenleri, aileler ve eğitim yöneticileri ile iş birliği içerisinde çok önemli bir role sahiptir. Bu anlamda öğretmenler için uygun eğitim ve gerekli kaynaklara erişimin sağlanması durumunda öğrenme güçlüğü yaşayan öğrencilerin yaşadıkları sorunlara cevap verebilmek mümkün olacaktır.
-
Kirk SA. Educating exceptional children. Boston: Houghton Mifflin; 1978.
Dostları ilə paylaş: | 
