«Bərzəx səfəri»
Tanınmış alim mərhum Ayətullah Molla Məhəmməd Mehdi
Nəraqi (vəfatı 1209) fiqh, üsul, hikmət, riyaziyyat, əxlaq və
irfan elmlərində İslamın misilsiz alimlərindən biri olmuşdur.
Nəraqi Nəcəf sakini olub elə orada da, vəfat etmişdir. Onun
məqbərəsi İmam Əlinin (ə) hərəminin sahəsinə bitişikdir.
Nəcəfdə sakin olduğu müddətdə bir gün Ramazan ayında
onun mənzilində iftara heç nə yox idi. Əyalı ona dedi:
Evdə yeməyə heç nə yoxdur, get bir şey al gətir.
Mərhum Nəraqi evdən çölə çıxdı, amma onun bir qəpiyi də
yox idi. O, qəbir əhlini ziyarət etmək üçün birbaşa “Vadiüs-
səlam”a tərəf yollandı. Qəbirlərin arasında bir qədər
oturduqdan sonra fatihə oxudu. Artıq hava yavaş-yavaş
qaralırdı. Elə bu zaman qəbiristanlığa bir cənazə gətirdilər.
Qəbir qazıb, cənazəni qəbirin içinə qoyduqdan sonra ona
dedilər:
Biz tələsirik, işimiz var və evə qayıdırıq. Qalan işləri isə siz
görün. Onlar bunu deyib getdilər. Mərhum Nəraqi deyir:
Mən qəbirin içinə girdim. Kəfəni açıb meyyitin üzünü
torpağa qoyduqdan sonra üstünü torpaqla örtmək istədikdə,
birdən, qəbirin içində bir oyuq gördüm. Oradan keçib böyük
1
Mirzə Mahmud Əraqi, “Darus-səlam”, səh. 561
13
bir bağa daxil oldum. Bağda cürbəcür meyvələri olan çoxlu
yaşıl ağaclar vardı. Bu bağın ortasında böyük və çox gözəl bir
qəsr var idi. Buradan ora bahalı daş-qaşlarla örtülmüş bir yol
gedib çıxırdı. Mən ixtiyarsız olaraq birbaşa həmin qəsrə tərəf
yollandım.
Qəsr həddən artıq gözəl idi və qiymətli cəvahiratlardan olan
kərpiclərlə tikilmişdi. Pillərdən qalxıb böyük bir otağa daxil
oldum. Otağın yuxarı başında bir şəxs oturmuş və qalanları
onu dövrəyə almışdılar.
Mən, salam verib oturdum. Onun dövrəsində oturanlar
yuxarı başda əyləşən şəxsdən hələ sağ olan qohum-əqrəbaları
haqqında soruşur və o şəxs də, cavab verirdi.
Bir az keçəndən sonra gördüm ki, bir ilan otağın qapısından
girib birbaşa həmin şəxsə tərəf yaxınlaşdı və onu sancıb
otaqdan çıxdı. İlan həmin şəxsi sancdıqdan sonra onun
üzünün rəngi dəyişdi və ağrıdan qıvrılmağa başladı. Bir az
keçəndən sonra halı yaxşılaşdı. Yenidən bir-birlərilə danışıb,
hal-əhval tutmağa başladılar. Bir saatdan sonra həmin ilan
gəlib əvvəlki kimi onu sancıb getdi. Yenə əvvəlki halı
təkrarlandı və halı yaxşılaşandan sonra ondan soruşdum:
Siz kimsiniz? Bura haradır? Bu qəsr kimindir? Bu ilan nədir
və niyə sizi sancır? Dedi:
Mən sizin indi qəbirə qoyduğunuz şəxsəm. Bu bağ mənim
bərzəxdəki behiştimdir ki, Allah-taala mənə əta edib və
qəbrimin içindən bu aləmə qapı açıb. Bu qəsr də mənimkidir.
Gördüyünüz bu gözəl ağaclar, cəvahiratlar və bu yer mənim
bərzəxdəki behiştimdir və mənə bura nəsib olub. Otaqda
gördüyün adamlar mənim qohumlarımdır. Onlar məndən
qabaq dünyadan köçmüşlər, indi isə məni görməyə gəliblər və
sağ qalan yaxınları haqqında məndən soruşurlar. Mən də
cavab verirəm. Dedim:
Bəs bu ilan niyə sizi sancır? Dedi:
14
Mən oruc, namaz , xums və zəkat əhliyəm, mömin bir
adamam. Heç vaxt əyri bir iş görməmişəm. Bu bərzəx bağı da
mənim saleh əməllərimin nəticəsidir. Amma yayın isti
günlərinin birində küçədən keçirdim. Gördüm ki, bir dükan
sahibi öz müştərisiylə mübahisə edir. Mən məsələni
aydınlaşdırmaq üçün onlara yaxınlaşdım. Dükan sahibi
müştəriyə deyirdi ki, 300 dinar mənə verməlisən. Müştəri isə
deyirdi: Mən sənə 200 dinar borcluyam. Mən dükan sahibinə
dedim:
Gəl sən öz 50 dinarından keç və müştəriyə də dedim ki, sən
də öz 50 dinarından keçib 250 dinar dükan sahibinə ver.
Baxmayaraq ki, dükan sahibi sakitləşdi, amma haqq onun
olduğu üçün bu bölümlə razı deyildi və beləcə onun haqqını
kəsdim. Elə bu əməlimə görə də, Allah-taala həmin ilanı məni
sancmaq üçün məmur edib və bu iş qiyamət gününə qədər
belə davam edəcək. Ümidvaram Allah-taala Məhəmməd (s) və
Ali Məhəmməd xatirinə məni əfv edə.
Onu dinlədikdən sonra ayağa qalxıb dedim:
Əyalım evdə məni gözləyir. Gərək onlar üçün yeməyə bir şey
aparam. Yuxarı başda əyləşən şəxs qalxıb məni qapıyadək
ötürdü. Qapıdan çıxanda balaca bir kisədə mənə düyü verib
dedi:
Bu yaxşı düyüdür, əyalınız üçün aparın. Mən düyünü
götürüb sağollaşdım. Bağa girdiyim qapıdan çölə çıxdım. Elə
bu zaman gördüm ki, həmin qəbirin içindəyəm, qarşımda da
həmin cənazə və orada heç bir qapı da yoxdur.
Qəbirdən çölə çıxdım. Torpaq töküb qəbirin üstünü
düzəltdim. Düyü kisəsini götürüb evə tərəf yollandım.
Bu əhvalatın üstündən bir xeyli keçmişdi. Amma həmin
düyüdən nə qədər bişirirdiksə qurtarmaq bilmirdi. Hər dəfə o
düyüdən bişirəndə bütün məhəlləni onun gözəl ətri
bürüyərdü. Qonşular hər dəfə bizdən o düyünün haradan
aldığımızı soruşurdular.
15
Nəhayət bir gün mən evdə olmayanda mənzilimizə bir nəfər
qonaq gəlir. Əyalım yenə həmin düyüdən bişirir. Ətri bütün
evi bürüyərkən qonaq soruşur:
Bu düyünü haradan almısınız? Bütün ənbər düyülərdən
ətirlidir! Evdəkilər düyünün əhvalatını qonağa danışırlar.
Beləliklə evdə qalan bir miqdar düyünü bişirdikdən sonra
düyü daha qurtardı.
Bəli, bunlar behişt ruziləridir ki, Allah-taala onları öz
dərgahına yaxın olan bəndələrinə əta edər.
1
Dostları ilə paylaş: |