Ijtimoiy me’yorlarning barcha turlariga tartibga solishning uchta usullari: ruxsat berish, ko’rsatma va ta’qiq xos bo’lib, bular huquqda yaqqolroq ko’zga tashlanadi.
Ruxsat berish – ta’qiqlanmagan, jamiyat tomonidan ko’pincha ma’qullanadigan, biroq majburiy bo’lmagan xulq-atvor muqobillariga ko’rsatma. Ruxsat berilgan harakatlar me’yoriy tizimga mos ravishda ijobiy yoki o’rtacha baholanishi, taqdirlanishi yoki yo’l qo’yilishi mumkin.
Ko’rsatma – sub’ektdan bajarilishi talab qilinadigan xatti-harakatlar. Ruxsat berishdan farq qilib, ko’rsatma sub’ektning imkoniyatlarini cheklaydi.
Ta’qiq – qilish mumkin bo’lmagan xatti-harakatlar. Me’yorlarda ushbu xatti-harakatlar tavsifi zararli, yomon, adolatsiz, noto’g’ri va shu kabilar tarzida tavsiflanadi.