Ruhsal Armağanlarım: Nasıl Geliştirilebilir, Tanımlanabilir ve Kullanılabilirler

Seminer

“Ruhsal Armağanlarım: Nasıl Geliştirilebilir, Tanımlanabilir ve Kullanılabilirler”

Yazar: Birthe Kendel
GİRİŞ

Uzun yıllar boyunca görmediğiniz bir arkadaşınızı ziyaret ettiğinizi düşünün. Mektuplar, küçük hediyeler vesilesiyle onunla temasta kaldınız, ancak bu sefer nihayetinde kendi evinde onu ziyaret etme şansına sahipsiniz. İkiniz havaalanında buluştunuz ve birbirinize uzun uzun sarıldınız. Arabayla eve doğru giderken konuşup en son haberleri paylaşmaya çalışırsınız ve nihayet araç evinin önünde durur. Ön kapıdan geçerken etrafına bakarsın. Evinin nasıl süslendiğini hayal etmeye çalıştınız, ancak şimdi ilk kez görüyorsunuz. Salona ve mutfağa gidersiniz, yatak odalarına bakarsınız ve güzel zevkine hayran kalırsınız. Etrafınıza baktıkça, gönderdiğiniz küçük hediyelerden hiçbirinin herhangi bir yerde görülmediğini fark etmeye başlarsınız: düğününde gönderdiğiniz gümüş çerçeve; doğum günü için nakış yaptığınız yastık - dikkatle seçtiğiniz ve yıllar boyunca gönderdiğiniz hiçbir hediye ortalıkta gözükmez ve siz de sormaya çekiniyorsunuz.

Sonunda valizlerinizi boşaltmak için yatak odasına girdiğinizde, giysilerinizi asacak gardırobunuzun yanında, cam kapıları olan, bir dolabı fark edersiniz. Raflarda, göndermiş olduğunuz, hala kahverengi kağıda sarılmış olan tüm paketler var. Adres doğrudur. Hepsi güvenli bir şekilde gelmişlerdi, ancak arkadaşınız armağanlarınızı ne açmayı ne de kullanmayı önemsemedi. Nasıl hissederdiniz? Yaralanmış, hayal kırıklığına uğratılmış, sevilmemiş mi? Arkadaşınız bu durumda sevgisine ve arkadaşlığınıza verdiği yüksek değer konusunda sizi ikna etmek için ne yapabilir?

Tanrı birçok armağan verendir. Bazıları günlük ihtiyaçlarımızı karşılamak ve hayatımızı daha mutlu ve daha tatmin edici hale getirmek için tasarlanmıştır. Sadece aile, dostluk, özgürlük, besinler ve kıyafetlerle ilgili hediyelerini düşün. Her armağan derin sevgisini ve mutluluğumuz için olan ilgisini yansıtıyor. Bunlar, aldığımız, açtığınız, keyif aldığımız ve O'na teşekkür ettiğimiz hediyeler. Ancak Tanrı bize hediyeler verse de bizim onları umursamamız mümkün müdür? Dikkatsizce hayatımızın rafında yığınlanıp hiç açılmayan hediyeler? Hiç açmadığımız, hatta hiç geliştirmediğimiz Ruhsal Hediyeler aldık mı? Ya da belki de onları açtık fakat onlarla ne yapacağımızı bilmiyorduk ve erzak odasındaki bir rafta tozlanıyorlar mı?

Ruhsal Hediyeler, hala alıcıları olmamıza rağmen artık hayırsever olmayacağımız için Tanrı'nın diğer hediyelerinden farklıdır. Onlar başkalarına hizmet etme amacıyla bize verilir. Elçi Pavlus, Korint'teki kiliseye ilk mektubunu yazıp Ruhsal Hediyeler'den bahsettiğinde, bir vücutla bağlantılı olarak onlardan bahsetti.

Eddie Gibbs bu düşünceyi genişletip şöyle yazıyor:

Kilise bir organizasyondan daha fazla bir şeydir; bir organizmadır. Pavlus, kiliseyi "Mesih'in bedeni" olarak tanımlamaktan hoşlanır. Rab onun başıdır ve biz birbirimiz aracılığıyla O'na bağlanan organlarız ve uzuvlarız. Vücut, yani kilise (siz ve ben) aracılığıyla, Mesih arayışlarına, hizmete ve kurtarma çalışmalarına devam ediyor.ⁱ

Armağanlar ilk Hıristiyanlara, kişisel kullanımlar için değil, kiliseyi kurmak ve geliştirmek için verildi. Bunlar kilisenin güçlü olması ve sağlıklı bir şekilde büyümesi için verildi. Hediyeleri incelemeden önce Kutsal Ruh'un geniş hizmetini anlamamız önemlidir.

Roy Naden şöyle diyor:

Sadece üstün yetenekliliğe odaklanmak, bir elmasın bir yüzüne bakmak ve mücevherin güzelliğini kaçırmak gibidir."ⁱⁱ

Kutsal Ruh'un Dört Katlı (Mİslİ) hİzmetİ

Kutsal Ruh'un dörtlü hizmetine bakalım:

1. 
   Kutsal Ruh, kişisel kurtuluşumuza dair güvence verir.
   
2. 
   Her birimizin özel olduğuna dair güvence sağlar ve sağlıklı özsaygıyı geliştirmemize izin verir.
   
3. 
   Meyve verebileceğimiz konusunda bize güvence sağlar ve kişisel büyümeyi motive eder.
   
4. 
   Kişisel hizmetimizde kullanılacak özel armağanlar verir.
   

1. 
   Kutsal Ruh kişisel kurtuluşumuza dair güvence verir.
   

Bu, O’nun hizmetinin çok önemli bir parçasıdır. Yalnızca, günahlarımızın bağışladığını bildiğimizde, "bütünlüğü" tecrübe etmeye başlayabiliriz. Şeytan, bu güvenceyi bizden almaya çalışmak için elinden gelen her şeyi yapacaktır. Ben bunu buldum ve eminim ki siz de aynı şekilde bulacaksınız, günahlarımı aklımdan sildiğimde – bir yere gömdüğümde Şeytan kazıyor ve onları tekrar bana getiriyor. Benim unutmamı istemiyor. Benim bağışlanma güvencesine sahip olmamı istemiyor. Bir süre önce kocamla beraber bir Hıristiyan sergisini ziyaret ettik ve unutmadığım bir sloganı olan bazı tişörtler gördüm. "Şeytan sana geçmişini hatırlattığında, sen de ona kendi geleceğini hatırlat" diye yazıyordu. Tanrı, kurtuluş güvencesine sahip olmamızı ister, geçmişte ne olduğu önemli değil. Bu nedenle, Kutsal Ruh'un ilk hizmeti, bu güvene tutunmaya yardımcı olmasıdır ve bunu dikkatimizi her zaman İsa üzerinde yoğunlaştırmamıza yardım ederek yapar.

2. 
   Her birimizin özel olduğuna dair güvence sağlar ve sağlıklı özsaygıyı geliştirmemize izin verir.
   

Hristiyanların kendilerini ve diğer insanları solucanlarla veya daha az çekici şeylerle kıyaslamasını hiç duydunuz mu? Ben duydum. Sanki bazı Hıristiyanlar, aynı zamanda kendi değersizliklerini hatırlatmazlarsa, Tanrı sevgisini anlayamazlar ve takdir edemezlermiş gibi. Bu bir yanlış anlama. Kendimizi "mütevazı" ve "kutsal" hissetmek için kendi özdeğerimizi yok etmek zorunda olursak, insan yapımı bir doğruluk sendromundan dolayı acı çekeriz. Thesba Johnson, kendimizi değersiz veya az değerli olarak görmemizi, "İncil’in psikotik bükülmesi" olarak değerlendirmektedir. Günahkârlığımızı anlama ve kendi öz-değerimizi yok etme arasında büyük bir farklılığın olduğunu anlamamız önemlidir. Ne kadar düştüğümüze göre Allah'a olan değerimiz azalmıyor. Çünkü O’nun insan ailesinin bir parçası olduğumuzdan O'na her zaman çok özel oluyoruz. Tanrı'nın gözündeki değerimiz geçmişimize dayanmaz, potansiyelimize dayanır. Olduğumuz kişiye değil, olabileceğimiz kişiye dayanır.

Bir intihar önleme kliniğinin bir müdürü bir keresinde intiharı gerçekleştiren tüm kişilerin "çaresizlik, umutsuzluk ve değersizlik" duygularına sahip olduklarını söyledi. Başka bir deyişle, özsaygıları düşüktür. Bir an bunun Tanrı'nın kendimizi görmemizi istediği yol olduğuna nasıl inanabiliriz? Tam tersi olması gerekiyor. Tanrı için değerli olduğumuzdan dolayı güven ile, çaresizlik ile değil; iyimserlik ile, ümitsizlik ile değil, değersizlik ile değil, değer duygusuyla yaşamalıyız. Tüm bu olumlu faktörler sağlıklı bir özsaygının unsurudur ve Kutsal Ruh hayatımızda bunları üretmek ister.

3. 
   Kutsal Ruh, meyve verebileceğimiz konusunda bize güvence sağlar ve kişisel büyümeyi motive eder.
   

Ruh'un etkisine duyarlı olup olmadığımıza ilişkin sınama, hayatımızda Ruh’un meyvesinin günlük büyümesidir. "Meyve ile kök arasındaki bağ, sadece doğada değil, aynı zamanda manevi şeylerde de bellidir. Pavlus tarafından listelenen Ruh'un meyvesinin yönleri, kolayca Tanrı'nın niteliğinin karakteristikleri olarak listelenebilirdi. Tanrı Kendini Musa’ya tanımlamak için Ruh'un meyvesinin birçok yönünü kullandı. Mısırdan Çıkış 34,6+7.ⁱⁱⁱ Musa'nın önünden geçerek, "Ben Yahve'yim" dedi, "Yahve, acıyan, lütfeden, tez öfkelenmeyen, sevgisi engin ve sadık Tanrı. Binlercesine sevgi gösterir, suçlarını, başkaldırılarını, günahlarını bağışlarım. Hiçbir suçu cezasız bırakmam. Babaların işlediği günahın hesabını oğullarından, torunlarından, üçüncü, dördüncü kuşaklardan sorarım." Ruh tarafından istenen Hıristiyan davranış ilahi davranışa benzer ve Hıristiyan karakteri Tanrı'nın karakteriyle benzerlik taşır."^iv

Ruh’un meyvesini Ruh'un Armağanları ile karıştırmamalıyız. İkisini birbirinden ayırmanın kolay bir yolu, Ruh’un meyvesinin bir Hıristiyan olanı tanımlamasına yardımcı olduğunu hatırlamaktır. Ruh’un Armağanları, bir Hıristiyan'ın ne yaptığını tanımlamaya yardımcı olur. 1. Korintliler 13: 8’i okuduğumuzda, ikisi arasındaki diğer farklılıkları görürüz. Ruh'un Armağanları geçicidirler. Bir gün yok olacaklar, fakat Ruh'un Meyvesi sonsuzdur. Meyve Tanrı’ya yöneliktir, Armağanlar ise görev odaklıdır.

Ruh’un Meyvesi'ne daha derin incelemek bu seminer için fazla zaman alacaktır. Fakat meyve konusunu tamamen terk etmeden önce, bir şeyi fark etmenizi isterim. 1. Korintlilerin 12., 13. ve 14. bölümlerini okursanız, Korintlilerin Ruhsal Armağanlarını ve özellikle dillerde konuşma hediyesine sahip olmaya o kadar istekli olduklarını göreceksiniz ki hediyenin önemi orantısız büyüdü ve Ruh’un Meyvesini tamamen gölgeledi. Bu onların bir yanlış anlamasıydı ve 13’ü bölümü okuduğumuzda Pavlus'un onların önceliklerini doğru sıralamaya çalıştığını görüyoruz. Yani tüm Ruhsal Armağanlara sahip olsalar bile yaşamlarında Ruh’un meyvesine – diğer bir deyiş ile sevgiye - sahip olmadıklarından aslında Tanrı’nın gözünde hiç bir değeri olmadıklarını onlara hatırlattı. Meyveli olmayan Armağanlar, havasız araba lastikleri gibidirler – malzemelerin hepsi mevcuttur, ama değersizdirler.

Bu yüzden Kutsal Ruh'un üçüncü hizmeti bizlere meyve verebileceğimizi garanti etmektir. Yaşamımızda Kutsal Ruh'un sesine olumlu cevap verdiğimizde, karakterimizin Tanrı'nın karakterini yansıtacak olması kaçınılmaz olur. Bu bizi Kutsal Ruh'un dördüncü hizmetine getiriyor.

4. 
   Kutsal Ruh kişisel hizmetimizde kullanılacak özel armağanlar verir.
   

Bir öğleden sonra, kitap okurken en büyük kızım oturma odasına girdi. Bir kitap kurdu olarak, elimdeki kitabın başlığına bakıp şöyle dedi: "Ruhsal Armağanlar - Hımm ... Bunlardan sende herhangi biri var mı?" Aslında çok geçerli bir soruydu, çünkü bilmeyerek önemli bir konuya değindi. Ruhsal bir armağana sahip olduğumuzdan ve yalnızca doğal bir yeteneğimiz olmadığından nasıl emin olabiliriz? Bizlere yalnızca Hıristiyanların ruhsal armağanlara sahip oldukları söylenir (Romalılar 8:9; 1. Korintliler 12:4-11), bunun nedeni de sadece yaşamlarında Kutsal Ruh’a sahip olanların Ruh’un armağanlarını alabilecekleri içindir. Ayrıca her Hristiyan’ın en az bir Ruhsal hediye aldığı ve bazı imanlıların birden fazla hediye aldığı söylenir. Peki Ruhsal bir Armağanı nasıl belirleyebilir ve onu doğal bir yetenekten ayırt edebiliriz?

Doğal yetenek ile doğarız, mesela şarkı söyleme yeteneği gibi veya müzik aleti çalmak gibi yıllarca geliştirdiğimiz bir şey olabilir. Doğal yeteneklerimiz faydalıdır, ancak öncelikle yaşamın yüzeyiyle ilgilenirler. Tanrı ile olan ilişkimizin önemli meselesine dokunmazlar. Ruhsal olarak büyümeksizin doğal bir yetenek geliştirebiliriz.

Ruhsal armağanlar iki önemli konuda doğal yeteneklerden farklıdır. Birincisi: motivasyonda. Ruhsal armağanlar için motivasyon, Tanrı'ya olan sevgimize ve başkalarına olan sevgimize dayanır. İkincisi: Farklı hedefleri vardır. Ruhsal armağan sahibi bir kişinin amacı, başkalarını Mesih'e götürmek ve Mesih'in bedenini oluşturmaktır. Ruhsal olarak büyümeksizin Ruhsal bir armağan geliştiremeyiz.

Bir örnek vereyim. Öğretmek için doğal bir yeteneğe sahip bir kişi, öğrencilerine bilgi aktarabilir ve enteresan bir şekilde bunu yapabilir, bu nedenle bilgi anlaşılır ve uygulanır. Çocukların tercih ettikleri öğrenme stilleri ve kişilikleri, öğrenme biçimlerini nasıl etkilediğini, öğretim yöntemlerini nasıl çeşitlendireceğini ve bilginin her bir çocuğun entelektüel olarak gelişmesine yardımcı olmak için nasıl kullanıldığını anlayacaktır. Öğretmek için doğal bir yeteneğe sahip olduğunu söylüyoruz. Ruhsal Öğretmenlik Armağanına sahip olup, bunun yanında doğal bir öğretim yeteneği olan öğretmen de aynı şeyi yapacaktır, ancak Kutsal Ruh'un yardımı ve etkisiyle öğrencisini bir adım ileriye götürecektir. Çocuğa, bilgiyi yaşamına uygulatmak ve manevi olarak büyümesi için yardımcı olacaktır. Sadece ruhsal bir öğretme armağanı olan kişi, bir öğrencinin ruhsal olarak büyümesine yardımcı olabilir.

Rick Yohn, doğal bir yeteneği ve manevi bir armağanı şu şekilde ayırır:

"Doğal yetenekler, doğumdan aldığımız yeteneklerdir ve doğal adam (ya da kadın), yeteneklerini keşfetmek, geliştirmek ve kullanmak için kendisine bağımlıdır. Mesih'i kabul ettiğimiz anda ruhsal armağan verilir ve Hıristiyan, sahip olduğu armağanı ortaya çıkarmak, hediyeyi geliştirmekte onu disiplin altına almak ve hediye kullanmada onu güçlendirmek için Kutsal Ruh’tan yardım dileyebilir."^v (1. Korintliler 2: 4, 5; Filipililer 4: 13; 2 Timoteos 1: 7).

"Doğal yeteneği potansiyel olarak manevi bir armağan olarak görebiliriz. Aynı zamanda, Kutsal Ruh'un bize verdiği armağanların belki doğal yeteneklerimizle ilgisi olmadığını da bilmeliyiz. Kutsal Ruh sadece doğumumuzda aktif değil, aynı zamanda yeni yollarla yeni doğumumuzda ve Hıristiyan hizmetimizde yıllar boyunca çalışır."^vi

Yapabilmemiz gereken başka bir şey de, Ruhsal armağanlarımız ile Hıristiyan rolü arasında ayrım yapmaktır. Ruhsal armağanları araştırmaya başladığımızda, hediyelerden birçoğunun tüm Hıristiyanlardan beklenen etkinlikleri açıkladığı belli olur. Size manevi bir hediye ile bir Hıristiyan rolü arasındaki farkın bir örneğini vereyim. Tanrı hepimizin dua etmesini istiyor. Bu bir ayrıcalıktır ama aynı zamanda Hıristiyan rolümüzün bir parçasıdır. Bu, duanın manevi hediyesinin hepimiz tarafından alındığını göstermez. Dua armağanı ile bir kadının, başkalarının özel ihtiyaçlarına yönelik düzenli olarak uzun süre dua etmek için özel bir yeteneği vardır ve çoğunlukla aracılık eden dualarına belirli cevapların da diğer insanların dualarına verilen cevaplar olduğunu görecektir.

Hıristiyanlar olarak konukseverlik göstermemiz istenmiştir. Yine, bu, misafirperverliğin manevi hediyesinin hepimiz tarafından alındığına işaret etmiyor. Misafirleri akşam yemeği için ya da evimizde konaklatmaya davet etmek, Hıristiyan rolümüze dahildir. Konukseverliğin manevi hediyesine sahip bir kadına, kendine has bir şekilde başkalarına ulaşmak ve arkadaş edinmek, yiyecek sunmak ve kalacak sıcak bir yer sağlamak için özel bir hediye verilmiştir. Ayrıca kilisesinin de konuksever bir yer olduğunu göstermektedir. Onun motivasyonu, Tanrı’ya ve başkalarına karşı sevgi üzerine kuruludur. Ruhsal armağanları kullanır ve geliştirirken, bir ihtiyaç olduğunda herhangi bir Hıristiyan rolünü yerine getirmeye hazır olmalıyız.

1. Korintliler 12’yi okuduğumuzda, Tanrı'nın Korint'teki kiliseyi Ruhsal armağanlarla ne kadar bereketlediğini görüyoruz, çünkü bunun iyi sebepleri var. Birincisi, birinci yüzyılda Hıristiyan kiliselerinin hiçbiri bütün bir takım Eski Ahit tomarlarına sahip değildir, çünkü çok nadiren mevcut olduklarını. Ayrıca Yeni Ahit’e sahip olmadıklarını biliyoruz. İkincisi, çok fazla liderleri yoktu ve sahip oldukları da deneyimsiz kişilerdi. Her ikisi de kilisenin muazzam bir eksikliğiydi ve Tanrı zengin üstün yeteneklilik ile bunu telafi etti.

Geriye dönüp baktığımızda, neden birinci yüzyıl kiliselerinin Ruhsal armağanlara ihtiyaç duyduklarını anlamak kolaydır. Peki ya yirmi birinci yüzyılın kiliseleri ve 21. yüzyılda yaşayan kadınlar ne durumdaydı? Kutsal Ruh hala hediye veriyor mu ve onlara ihtiyacımız var mı? Armağanlar çağdışı veya meşgul yaşam tarzlarımıza uyuyor mu? Her iki sorunun cevabı yankı uyandıran bir "Evet" dir. Onlara ihtiyacımız var ve yaşam biçimimize uyuyorlar. Onlara ihtiyacımız var, çünkü Tanrı'nın bize Ruhsal armağanlar vermesi için kalıcı bir nedeni vardır. Daimi sebep, her kiliseyi başkalarının ihtiyaçlarını karşılamak üzere donatmaktır, hem kilisede besleyerek, hem de toplumda etkileşim yoluyla. Bu ihtiyaçlar – besleme ve müjdecilik - Mesih geri dönene kadar var olacaktır.

Bugün Ruhsal Armağanlarla ilgili en çok sorulan üç soruna göz atalım:

• 
  Ruhsal Armağan nedir?
  
• 
  Hizmet hediyelerimizi ne zaman alacağız?
  
• 
  Onları nasıl tanımlayabiliriz?
  

Ruhsal Bir Hediye Nedir?

En iyi tanımlardan biri şu şekildedir: "Ruhsal Armağanlar, Hıristiyanlara Kutsal Ruh tarafından verilen doğa üstü yeteneklerdir, böylece hem yetiştirme yoluyla hem de başkalarına ulaşarak hizmet edebilirler."

Pastör John MacArthur bunu şu şekilde ifade ediyor:

"Ruhsal Armağanları anlayıncaya dek hiçbir yerel cemaat olması gerektiği gibi olmayacaktır, İsa’nın duasında istediği gibi olmayacaktır, Kutsal Ruh'un ona sunduğu ve yetki verdiği gibi olmayacaktır." ^vii

Onun ifadesini başka bir şekilde ifade etmek isterim:

"Ruhsal Armağanları anlayıncaya dek herhangi bir kilisede olan hiçbir kadın olması gerektiği gibi olmayacaktır, İsa duasında istediği gibi olmayacaktır, Kutsal Ruh'un ona sunduğu ve yetki verdiği gibi olmayacaktır."

Efesliler 4'te, her birimizin özel bir hediye aldığını ... (7. ayet) okuduk ve Kutsal Ruh'un bunu Tanrı'nın bütün insanlarını Hristiyanlığın hizmetine hazırlaması, Mesih’in vücudunun geliştirilmesi için yaptığını gördük. (12. ayet).

Birden fazla armağan alabiliriz, ancak aldığımız tüm hediyeler, başkalarına hizmet vermek içindir. Kutsal Ruh, kendi egomuza hizmet etmeye değil, fakat Allah'a ve birbirimize hizmet etmek amacıyla Ruhsal Armağanlar veriyor. Ruhsal armağanın veya armağanlarımızın farkına vardığımızda, kişisel hizmetimize güvenle başlayabiliriz, çünkü Tanrı için kişisel ve özel bir şey yapacak donanıma sahip olduğumuzu biliyoruz. "Donanımlı" kelimesini yanlış anlamamamız önemlidir. Donatılmış olmak, hediyelerimizin tamamen geliştirilmiş olduğu anlamına gelmez. Bu sadece hediyemizi kullanmaya başlamak için tam donanıma sahip olduğumuz anlamına geliyor. Bizler Ruhsal Armağanlarımızın kahyalarıyız ve bu nedenle onların gelişmesinden sorumluyuz. Gelişimimizin olasılıklarını tükettiğimizi söyleyebildiğimiz zaman asla gelmeyecek.

Kişisel gelişimimizle ilgili en sevdiğim sözler Eğitim Kitabında Ellen White'tan gelmektedir.

"Samimi ve öğretilebilir bir ruhla, gerçeğini kavramak isteyen Tanrı'nın sözünü inceleyen, Yazar’ı ile temasa geçecektir ve kendi tercihi haricinde, gelişiminin imkânları için herhangi bir sınır yoktur." ^viii

Modern araştırmalar, zekanın % 50'sinin dört yaşından önce ve % 80 oranında yedi yaşından önce oluştuğunu gösteriyor. Ancak Tanrı farklı şeyler söylüyor. O dedi ki, O'na yakın kalırsak ve O'nun rehberliğine ve bilgeliğine bağlı kalırsak, gelişimimizin olanakları sınırsızdır.

Hizmet hediyemizi ne zaman alacağız?

Matta 10'u okuduğumuzda, öğrencilerin Mesih'i ilk kabul ettiklerinde bir çok hediyeler aldığını görüyoruz - şifa armağanları, kötü ruhları çıkarmak için armağanlar, mucizeler gerçekleştirmek için hediyeler. Bir başka deyişle, öğrenciler yeni doğumları sırasında üstün yeteneklere sahiplerdi. Fakat biz de Elçiler 2. bölümde, birkaç yıl sonra Fısıh Bayramında daha fazla hediye aldıklarını okuruz – dillerde konuşma. Aynı şey bugün de geçerli. Mesih'in Bedeninin bir parçası olduğumuzda, dönüştürüldüğümüzde her birimiz en az bir Ruhsal Armağan alıyoruz. Kutsal Ruh olmadan hiçbir dönüşüm ve bu kişiye aynı zamanda ruhsal bir hediyenin verilmesi gerçekleşmez. Biri, diğeri olmadan olamaz. Aynı zamanda, Kutsal Ruh'un, O'nun işleri ve O'nun yüceliğine yönelik belirli ihtiyaçlarını karşılamak için her an ek hediyeler verebileceğinin farkında olmalıyız.

Hediyemizi nasıl belirleyebiliriz?

Son ve belki de en önemli sorumuz. Bu konuda dua et. Kutsal Ruh'tan, hediyenizi bulmanıza ve geliştirmenize yardım etmesini isteyin.

1. 
   Kendinizi birçok farklı hizmetlere dahil edin. Hıristiyan tecrübesinin başlangıcında kimse neredeyse tüm hediyelerini keşfedemez. Bazen hediyelerimizi ışığa çıkarmak, özel şartları gerektirir. Yeni alanlarda çalışmaya istekli olduğumuz önemlidir. Ruhsal armağanımız ancak kullanılmaya hazırlandığı ortamda doğrulanabilir.
   
2. 
   Bir hayli deneyime sahip olduktan sonra kendimize şu soruları sorabiliriz:
   
   • 
     En çok hangi hizmet türlerinden zevk aldım?
     
   • 
     Hangi hizmet türlerinde olumlu sonuçlar gördüm?
     
   • 
     Başkaları bende hangi ruhsal yetenekleri görüyor?
     
   • 
     Hangi hizmeti tekrar tekrar yapmam isteniyor?
     
   • 
     Hangi hizmet türleri Tanrı tarafından verilen mizacımla harmanlanır?
     
   • 
     Günlük faaliyetlerimden hangisi manevi bir kullanıma uygundur (örneğin: öğretim, yardım, yönetim)?^ix
     

3. 
   Ruhsal Armağan Envanteri'ni kullanarak doğru fikri bulabiliriz. Birkaç farklı envanter gördüm ve neredeyse hepsi belirli bir hediye(ler) bulmamıza yardımcı olmak için hazırlandı. Ancak tümünün de zayıf yönleri var. Soruları çok dikkatle cevaplamazsak, sahip olmadığımız belirli bir Ruhsal armağana götürebilir ve sahip olduğumuz şeyi görmeyebiliriz. Roy Naden'in envanterini kullanmayı seçtim. Yirmi soruyu cevaplayarak beş temel alandan hangisinde en yüksek derecede yetenekli olduğumuza karar verebiliriz. Bu testi kullanarak, hediye kümeleri görürüz. Her küme, birbiriyle yakından alakalıdır ve genellikle birbiri ile çakışan 2-5 farklı hediyeden oluşur ve bu alanda özel hediyemizi tanımlayabiliriz.
   

Ruhsal Armağanlar Envanteri

[Sunumcu: Envanteri dağıtın. Katılımcılardan aşağıdakileri yapmalarını isteyin.]

• 
  20 ifadeyi okuyun ve olabildiğince doğru olarak cevap verin. Yanıtlarınızı iki açıdan düşünün:
  

• 
  İfadelerin hayatınızda doğru veya yanlış olduğu derecesi.
  
• 
  Açıklanan etkinliklere katılma fırsatına sahip olduğunuzda, yanıtlarınızın ne olacağını düşünüyorsunuz?
  

• 
  Çok fazla 3 vermeye çalışmayın. Eğer çok fazla varsa, gerçek bir resim elde edemezsiniz.
  
• 
  Tüm ifadeleri cevapladıktan sonra, her bir ifade için işaretlediğiniz sayıyı uygun kareler içine yazın.
  
• 
  Beş sütunu toplayın.
  
• 
  En yüksek puana sahip sütun yüksek ihtimalle yetenekli alanınızı temsil eder.
  

Çalışma Grupları

[Sunumcu: En yüksek puana göre katılımcıları daha küçük gruplara ayırın. 1-Öğretim Kümesinde sayıları en yüksek olan herkes -bir grup oluşturur. 2-Müjdecilik Kümesinde sayıları en yüksek olan herkes bir grup oluşturur vs. Her katılımcıya bir Armağan Tanımı ve ayrıca bir Çalışma Sayfası verin.]

Armağan Tanımları ve Çalışma Sayfaları: (Verilecek Dökümanlar)

1. Öğreticilik Kümesi

2. Kılavuzluk/Müjdecilik Kümesi

3. Destekçilik Kümesi

4. Danışmanlık Kümesi

5. Liderlik Kümesi

Grup çalışması etkinliği (30-40 dakika)

(Ayrılmış gruplar halinde yapılmalıdır. Her gruba bir lider seçilmeli veya daha önceden destekleyiciler seçin (daha önceden her grup için bir yönetici seçin) ve ona bu grubun kümesi için gerekli tüm materyalleri verin.)

• 
  Lider grubun her üyesine Ruhsal Armağanın açıklamasını yapmalıdır.
  
• 
  Her manevi hediye üstünde durun. Grubun her üyesinin, kümedeki bir veya daha fazla hediye ile kendini özdeşleştirmesi için yardımcı olun.
  
• 
  Çalışma sayfasındaki soruları tartışın.
  
• 
  Zaman dolduğunda yine bir grup oluşturun.
  

armağanları GeliştirmEK

Bir kere armağanımızı anladığımızda ona odaklanmalıyız. Tanrı'dan kapıları açmasını ya da bize hizmet edebileceğimiz ve hediyemizin gelişebileceği yerleri göstermesini isteyebiliriz. Hediyemizle ilgili seminerlere katılabiliriz. Çalışabileceğimiz ve öğrenebileceğimiz mentorları arayabiliriz. Daha önce, Ruhsal Armağanların başkalarına hizmet vermek amacıyla bize verilmiş olduğunu söyledim ve bu doğrudur. Ancak kişisel tecrübeme göre, gelişmemiz ve armağanlarımızı kullanmamız neticesinde şahsen başıma kişisel olarak olumlu şeyler geldiğini keşfettim.

1. 
   Tanrı'nın bizden benzersiz bir katkı yapmamızı beklediğini bilmek bize değerli olduğumuz ve amaç duygusu verir.
   
2. 
   Bütün armağanlar/hizmetler eşit derecede önemli olduğundan rekabete yer yoktur.
   
3. 
   Suçluluk hislerimizi yok eder.
   
4. 
   Daha hevesli olacağız, daha az hayal kırıklığına uğrayacağız ve cesaretimiz kırılacak, çünkü yetenekli olmadığımız yerde mücadele etmek yerine yetenekli olduğumuz bir alanda hizmet veriyoruz.
   

Tanrı'nın bizden benzersiz bir katkı yapmamızı beklediğini bilmek bize değerli olduğumuz ve amaç duygusu verir. Ruhsal armağanımız bize sağlıklı bir özsaygı geliştirmeye ve bize ihtiyaç olduğuna dair güvence verir – bu da temel bir insan ihtiyacıdır. Hepimiz kilise ailesi için önemli olduğumuzu ve katkımızın tüm kilisenin gelişmesi için gerekli olduğunu hissetmek isteriz.

Rick Yohn'un ilginç bir ifadesi var. O şöyle yazıyor:

"Katılımda bulunmamanın tek sebebinin bağlılık eksikliği olduğuna inanmıyorum. Birçok Hıristiyan, sunacak hiçbir şeyinin olmadığına ikna olmuştur."^x

Tanrı, Ruhsal armağanlarımız vasıtasıyla her birimize kişisel bir kimlik verdi. Hepimiz yetenekli, ilahi bir görev sahibiyiz, sunabileceğimiz bir şeye sahip olduğumuzdan emin olabiliriz. Öyle düşündüğümüzden değil, fakat Tanrı bize öyle olduğunu bildirdiği için. Benim için, kendimi başkalarının standartlarına göre ölçmek zorunda olmadığımı bilmek çok rahatlatıcıdır. Tek konsantre olmam gereken şey, yaşamımın Tanrı'nın planına uygun olmasıdır.

Bütün armağanlar/hizmetler eşit derecede önemli olduğundan rekabete yer yoktur.

Hepimiz Ruhsal armağanlarımızın kahyalarıyız. Bazılarımız tek yetenekli bir manevi hediye aldı. Diğerleri iki ya da beş yetenekli bir manevi hediye almış olabilirler. Hediyemizin boyutu veya hediyemizin doğası önemli değildir. Önemli olan, onu kullanıp geliştirmemizdir. Kutsal Ruh rekabet yaratmak için armağanlar vermez. Hediyeler, kilisenin ortak yararı için verilir ve kilisede birlik oluşturmak için kullanılır.

Suçluluk hislerimizi yok eder. Kilisedeki diğer kadınlara bakmak, onların misafirperverliklerini, her hafta hasta ziyaretinde harcadığı saatleri, çiçekleri mükemmel düzenlemesini, Sebt dersi öğretmesini fark etmek ve ardından onlar gibi olamadığımız için kendimizi suçlu ve yetersiz hissetmek çok kolaydır. Fakat Tanrı bizden hiç bir zaman diğerleri gibi olmamızı istememişti. Örneğin, Tanrı'nın size yazmayı sağlayan Ruhsal Armağan vermediğini varsayalım. Hiç kitap yazmadınız ve asla yapmayacaksınız, ancak bir kitap yazmadığınız için kendinizi sefil veya suçlu hissetmek zorunda değilsiniz. Tanrı'nın bu hediyeyi başka erkek ve kadınlara verdiği ve hediyelerinden yararlanabilmesinden dolayı mutlu olabilirsin. Kendi hediyemizi tanıdığımızda ve kullandığımızda, diğerlerinde gördüğümüz hediyeler için herhangi bir suçluluk duygusu duymadan mutlu olabiliriz.

Daha hevesli olacağız, daha az hayal kırıklığına uğrayacağız ve cesaretimiz kırılacak, çünkü yetenekli olmadığımız yerde mücadele etmek yerine yetenekli olduğumuz bir alanda hizmet veriyoruz. Tanrı, bizden yeteneği veya manevi hediyesi olmadığı şeyler yapmamızı istememişti. Springfield, Oregon'daki kamu okulu bülteninin hikayesi bu noktayı göstermektedir.

"Bir zamanlar hayvanlar, yeni dünyanın sorunlarını karşılamak için anlamlı bir şeyler yapmaya karar verdiler. Böylece bir okul düzenlediler. Koşu, tırmanma, yüzme ve uçma gibi bir etkinlik müfredatını kabul ettiler. Müfredatı yönetmeyi kolaylaştırmak için tüm hayvanlar tüm konuları aldı. Yüzmede ördek mükemmeldi; aslında öğretmeninden bile daha iyiydi. Ancak uçarken sadece derece geçti ve koşuda çok zayıftı. Koşuda yavaş olduğu için yüzmeyi bırakması ve koşu antrenmanı için okuldan sonra kalması gerekiyordu. Bu onun perdeli ayağının kötü bir şekilde aşınmasına neden oldu, o yüzden yüzme konusunda sadece ortalama bir derece alabildi. Ancak ortalama bir not kabul edilebilir, bu yüzden kimse endişelenmedi-ördek hariç.

"Tavşan koşu sırasında sınıfının en başarılısı olarak başladı ancak yüzme antrenmanı çok ekstra çalışma gerektirmesi nedeniyle bacak kaslarındaki sinirleri bozdu. Sincap tırmanış konusunda mükemmeldi, ama sınıfında uçsuz bucaksız bir hayal kırıklığıyla karşılaştı çünkü öğretmeni onu ağaçtan zemine doğru uçmaktansa yerlerden uçmasını istedi. Aşırı çabadan dolayı bacaklarında kas spazmları gelişti ve tırmanışta sadece bir C ve koşu için bir D aldı. Kartal ise problemli bir çocuktu ve uygun olmayan birisi olduğu için ağır disiplin altına alındı. Tırmanış derslerinde diğerlerinden daha hızlı ağacın tepesine ulaştı, ancak oraya giderken kendi yolunu kullanarak ısrar etti "

Hikâyenin özü çok basittir. Her canlının doğal olarak mükemmelleşeceği kendi yeteneklerine sahip olması gerekir; buna uymayan bir kalıbın doldurulması beklenmediği veya zorlanmadığı sürece. Bu olduğunda, hayal kırıklığı, düş kırıklığı ve hatta suçluluk, genel sıradanlığı veya tamamen başarısızlığı getirir. Bir ördek ördektir ve yalnızca bir ördektir. Koşmak ve tırmanmak için değil, yüzmek için inşa edilmiştir. Bir sincap bir sincaptır - yalnızca sincaptır.

Güçlü olan yönünden uzaklaştırılmak - tırmanışından - ve yüzmeyi ya da uçmasını beklemek bir sincabı deli eder. Kartal havada güzel yaratıklar, ancak koşma yarışında değil. Elbette kartal acıkmadığı sürece tavşan her zaman kazanacak.

"Hepimizin, Tanrı'nın verdiği armağanları var, böylece belirli bir şekilde çalışabiliyoruz. Bunu bedeninin bir üyesi olarak yaparsak, başka herhangi bir parçası kadar hayati önem taşırız. Önemli olan, Tanrının görkemi ve krallığının ilerlemesi için vücudun bir üyesi gibi birlikte uyumlu bir şekilde çalışmamızdır." ^xi

Armağanlarımızı bilmek ve kullanmak, hizmetimize yönelik tutumlarımızı ve sonuçlarımızı değiştirir. Ben manevi hediyelerim için Tanrı'ya minnettarım ve onları geliştirmekten ve kullanmaktan zevk alıyorum. Kutsal Ruh kişiliklerimizi biliyor ve inanıyorum ki O, bilgeliğinde Ruhsal Armağanlarımızı kişiliklerimizle eşleştiriyor. Çünkü O, armağanlarımızdan ve hizmetlerimizden zevk almamızı istiyor.

Kutsal Ruh'un eserini tam olarak anlamak ve Ruhsal Hediyeler'i doğru bir şekilde anlamak, birkaç saat içinde tamamlanmaz. Umarım bu tanıtım sizde evinize dönmek ve bunu kendiniz inceleme isteği uyandırdı. Ayrıca armağanlarınızı geliştirmeye ve hizmetinizi güçlendirmeye yönelik yeni yollar arama isteğinizi de uyandırdı. Belki tartıştığımız ayrıntıların çoğunu unutabilirsiniz, ancak bunu yapsanız bile bunu asla unutmayınız. . .

"Ruhsal Armağanları anlayıncaya ve onların Tanrı’nın kilisesini inşa etmek için kullanmaya karar verinceye dek, herhangi bir kilisede olan hiçbir kadın olması gerektiği gibi olmayacaktır, İsa’nın duasında istediği gibi, Kutsal Ruh'un ona sunduğu ve yetki verdiği biri gibi olmayacaktır.