Hepbaşlı ve Özgener, 2004. Türkiye’nin yıllık teorik rüzgâr potansiyelinin 88000 MW olduğu ve bunun da genel olarak batı ve güneydoğu bölgelerinde toplandığı vurgulanmıştır.
Özdamar ve Kavas, 1999. Rüzgâr enerjisinin elektrik enerjisine dönüştürülmesinde, dönüşüm zincirinin ilk halkası olan rüzgâr pervanesi, mevcut rüzgâr enerjisinin olabildiğince kayıpsız olarak pervane miline aktarılması amaçlanarak, Betz’e veya Glaubert-Schmitz’e göre dizayn edilebildiği bildirilmiştir. Çalışmada; Glauert-Schmitz tarafından geliştirilen optimum pervane dizaynı anlatıldıktan sonra, sabit R yarıçapına sahip bir pervanede, kanat sayısı, dizayn devirlilik sayısı, profil tipi ve hücum açısı değiştirilerek toplam 192 dizayn seçeneği incelenmiş ve bu parametrelerin enerji eldesine etkisini kıyaslayabilmek için, Ege-Üniversitesi Güneş Enerjisi Enstitüsü’nde 1994-1995 yıllarında elde edilen rüzgâr ölçüm değerleri kullanılarak, bir yılda elde edilebilecek enerji miktarı saptanmış ve dizayn parametrelerinin enerji eldesine etkisi yorumlanmıştır.
