Sahih İlmihal

ZEKAT

Zekat lügatte; temizlik, artma, bereket anlamına gelir. Bir malın belli bir miktarını, Allah'ın Kur'ân-ı Kerim'de saydığı sekiz sınıftan birisine veya bir kaçına Allah rızası için vermektir.¹¹¹⁴ Terim olarak zekât; İslâm'ın beş şartından birisi olan malî ibadetin adıdır.

Fakirin hakkı çıkarılarak malı, cimrilik kirinden arındırarak da şahsı temizlediği ve malda berekete sebep olduğu için bu malî ibadete zekât denilmiştir¹¹¹⁵

Nitekim Kur'ân-ı Kerîm'de Ey Muhammed! Mallarının bir kısmını kendilerini temizleyip arıtacak sadaka olarak al" (el-Tevbe, 9/103) ve "...Sarfettiğiniz her hangi bir şeyin yerine O daha iyisini koyar." (Sebe, 34/39) buyurulur.

Farziyeti;

İbnu Abbâs (radıyallâhu anhümâ) anlatıyor: "Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm) Hz. Muâz (radıyallâhu anh)'ı Yemen'e gönderdi. (Giderken) ona dedi ki:

"Sen EhI-i Kitap bir kavme gidiyorsun. Onları davet edeceğin iIk şey Allah'a ibâdet olsun. Allah'ı tanıdılar mı, kendilerine AIIah'ın zekâtı farz kılmış olduğunu, zenginlerinden alınıp fakirlerine dağıtılacağını onlara haber ver.¹¹¹⁶

Kur’anı kerimde zekat, namazla beraber bağlanmıştır; “Namazı tam kılın, zekâtı hakkıyla verin, rükû edenlerle beraber rükû edin.”(Bakara 43)

“namazı kılın, zekatı verin ve Allah'a güzel bir borç verin (Hayırlı işlere mal sarfedin).”(Müzemmil 20)

İbni Mesud (ra.) dedi ki; “Allah Azze ve Celle namaz ile zekatı beraber bağlamıştır. Kim zekat vermez ise onun namazı da yoktur.”¹¹¹⁷

Zekata teşvik ve vermeyenin sakındırılması;

“İnsanların mallarında artış olsun diye verdiğiniz herhangi bir faiz, Allah katında artmaz. Allah'ın rızasını isteyerek verdiğiniz zekâta gelince, işte zekât veren o kimseler, evet onlar (sevaplarını ve mallarını) kat kat arttıranlardır.”(Rum 39)

“Allah'ın, kereminden kendilerine verdiklerini (infakta) cimrilik gösterenler, sanmasınlar ki o, kendileri için hayırlıdır; tersine bu onlar için pek fenadır. Cimrilik ettikleri şey de kıyamet gününde boyunlarına dolanacaktır. Göklerin ve yerin mirası Allah'ındır. Allah bütün yaptıklarınızdan haberdardır.”(Al-i İmran 180)

“Ey iman edenler! (Biliniz ki), hahamlardan ve râhiplerden birçoğu insanların mallarını haksız yollardan yerler ve (insanları) Allah yolundan engellerler. Altın ve gümüşü yığıp da onları Allah yolunda harcamayanlar yok mu, işte onlara elem verici bir azabı müjdele! (Bu paralar) cehennem ateşinde kızdırılıp bunlarla onların alınları, yanları ve sırtları dağlanacağı gün (onlara denilir ki): "İşte bu kendiniz için biriktirdiğiniz servettir. Artık yığmakta olduğunuz şeylerin (azabını) tadın!"”(Tevbe 34-35)

Ebu Hureyre(Ra)’den; Rasulullah Sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu ki;

أيما رجل له مال لم يعط حق الله منه إلا جعله شجاعا أقرعا على صاحبه يوم القيامة له زبيبتان ينهشه حتى يقضى بين الناس فيقول ما لي و لك؟ فيقول أنا كنزك الذي جمعت لهذا اليوم فيضع بيده في فيه فيقضمها

“Hangi adam malı olup ta Allah’ın hakkı (olan zekatı)nı vermemişse o mal, kıyamet gününde sahibi için dazlak başlı ve iki gözü arasında siyah bir nokta bulunan büyük bir ejderha şeklinde gelip boynuna dolanacak ve insanlar arasında hüküm verilene kadar onu ısırıp duracaktır. Adam diyecek ki; “Bana neden böyle yapıyorsun?” o da diyecek ki; “Ben senin bu güne kadar toplayıp biriktirdiğin hazinenim.” Elini bıraktığında adamın elinde dişinin parçaları kalacaktır.”¹¹¹⁸

O mal, şüphesiz ki zekatı verilmeyen maldır. Ama zekatı eda edilmiş mala gelince o temiz bir kazançtır, kenz değildir. Eğer sahibi ondan infakta bulunuyorsa onu temizlemiş olur.¹¹¹⁹ Kendinden sonrakilere kalırsa da, temiz ve mübarek bir mal bırakmış olur. Allah’ın dilemesi ile. Nitekim Nebi Sallallahu aleyhi ve sellem’in şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir;

نعم المال الصالح للرجل الصالح“ Salih insan için, salih mal ne güzeldir.”¹¹²⁰

Ebü Hüreyre ve Câbir (radıyallâhu anhümâ) anlatıyor: "Resuülullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: "Deve, sığır veya davar sâhibi olup da, bunlardaki Allah'ın hakkını eda etmeyen herkese Kıyamet günü, bu mallar, olduğundan daha çok ve mümkün olduğunca iri ve şişman olarak geleceklerdir. Adam, onlar için, düz ve geniş bir yere oturtulacak, hayvanlar bacakları ve tabanlarıyla onun üzerinden geçecekler. Geçiş sırasında boynuzlarıyla tosluyacaklar ve ayaklarıyla ezecekler. İçlerinde boynuzsuz veya boynuzu kırık biri bulunmayacak.

Bu şekilde sonuncusu da onun üzerinden geçince, birincisi aynı geçişe tekrar başlayacak. Mahlükatın hesabı tamamlanıp hüküm verilinceye kadar bu hâI devam edecek. Keza "kenz'‚ (hazine) sâhip olup da ondaki (AIIah'ın) hakkını ödemeyen herkese, Kıyamet günü hazinesi, dazlak başlı bir yılan olarak gelecek, ağzını açıp peşine düşecektir. Yılan yaklaştıkça adam ondan kaçacak. Sonunda yılan ona: "Gizlediğin hazineni aI! Ben ondan müstağniyim!" diye bağırır. Adam, neticede yılandan kaçma çaresinin olmadığını anlayınca, elini ağzına sokar. Yılan da onu, aygırın (alafı) kemirmesi gibi kemiriverecek."¹¹²¹

Ebu Zerr (Ra)’den; “Rasulullah Sallallahu aleyhi ve sellem’e gittiğimde Kabe’nin gölgesinde oturuyordu. O henüz beni görmemişti ve şöyle diyordu; “Kabe’nin Rabbi’ne yemin olsun ki onlar zarar ediyorlar.” Yanına varıp, oturup oturmamakta karasız kaldım ve dedim ki;

“ Ey Allah’ın Rasulü! Anam babam sana feda olsun, kimdir onlar?” buyurdu ki;

هم الأكثرون إلا من قال هكذا وهكذا من بين يديه ومن خلفه وعن يمينه وعن شماله و قليل ما هم ما من صاحب إبل ولا غنم لا يؤدي زكاتها إلا جاءت يوم القيامة كأعظم ما كانت تنطحه بقرونها و تطؤه بأخفافها كلما نفدت عليه آخرها عاد أولها حتى يقضى بين الناس

“ Onlar mal çoğaltanlardır. Ancak önünden, arkasından, sağından ve solundan şöyle şöyle (infak edip) verenler müstesnadır. Böyleleri ise çok azdır. Zekatları verilmemiş hiçbir deve sahibi, koyun sahibi yoktur ki, kıyamet gününde hayvanları çok diri, cüsseli ve semiz olarak gelip sahiplerini boynuzlayıp toslamasınlar ve ayakları altında ezmesinler. Her bir hayvanı diğeri takip eder ve bu insanlar arasında verilecek hüküm bitinceye kadar devam eder durur.”¹¹²²

Zekat vermeyenlere ne yapılır?:

Ebu Hüreyre (radıyallâhu anh) anlatıyor: "Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm) vefat edince, ondan sonra Hz. Ebü Bekir (radıyallâhu anh) halife seçildi. Bunun üzerine bedevilerden bir kısmı "irtidât" etti. (Hz. Ebü Bekir halife olarak onlarla savaşmaya karar verince) Hz. Ömer, "Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm): "İnsanlar lâilaheillallah deyinceye kadar onlarla savaşmaya emrolundum. Bunu söylediler mi, benden mallarını ve nefislerini korurlar. (İslâm'ın) hakkı hâriç artık hesapları da Allah'a kalmıştır!" demiş iken, sen nasıl insanlarla savaşırsın?" dedi. Hz. Ebü Bekir: "Allah'a yemin olsun, namazla zekâtın arasını ayıranlarla savaşacağım. Zira zekât, malın hakkıdır. Vallahi, Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm)'a vermekte oldukları bir oğlağı vermekten vazgeçseler, onu almak için onlarla savaşacağım" dedi. Hz. Ömer sonradan demiştir ki: "Allah'a yemin ederim, anladım ki, Hz. Ebü Bekir'in bu görüşü, Allah'ın savaş meselesinde ona ilhamından başka bir şey değildi. İyice anladım ki, bu karar hakmış."¹¹²³

Kimlere farzdır?:

Nisaba malik olan her hür müslümana farzdır. İbni Ömer r.a.’dan; Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu ki; “Mü’minlere kaynaktan ve yağmurdan sulanan ürünlerin – veya gelir getiren şeylerin – onda birini, kendi suladıklarının ise yirmide birini sadaka vermeleri gerekir.”¹¹²⁴ Bu hadis bunun zimmet ehline vacip olmadığını gösterir. Gayri Müslimlerden nasıl zekat alınır ki? Zekat malın temizliğidir ve müminlerin temizliği içindir. O şirki temizlemez!

Nisapta şart olan nedir?:

1- Kişinin yiyecek, elbise, ev, binek, meslekî aletler gibi bunlarsız edemediği zaruri ihtiyaçlarından fazla olan malın nisap miktarına ulaşması,

Ebu Said el Hudri (Ra)’den; Rasulullah Sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu ki;

ليس فيما دون خمس أواق صدقة وليس فيما دون خمس ذود صدقة وليس فيما دون خمس أوسق صدقة

“Beş ukiye (ikiyüz dirhem)’den, aşağı olan miktarda ki (gümüşten) zekat yoktur. Beş deveden az sayıdaki deveden zekat yoktur. Beş vesk (¹¹²⁵)’ten aşağı miktarda ki (hurma, üzüm ve tahıllardan) zekat yoktur.”¹¹²⁶

“Beş Ukiye’nin altında sadaka yoktur” kavlinin manası; İki yüz dirhemden aşağısından zekat alınmaz demektir. İki yüz dirhemi bulan mal üzerinden bir yıl geçince ondan kırkta bir vacip olur ki; O da beş dirhemdir.

“Beş zevd’den aşağısında sadaka yoktur” kavlindeki “zevd” deve demektir. Bir kimsede beş deveden az sayıda deve varsa ona zekat düşmez. Sayısı beşi bulduğu zaman, çoban tarafından otlatılır ve bir sene üzerinden geçmesi ile ona bir koyun zekat gerekir.

“Beş vesk’ten azında sadaka yoktur” kavlinin manası; ekilen buğday, arpa, tohum, kuru üzüm, yenilen ekinler ve kalan küçüklerden, her bir sınıfın miktarı beş vesk ve daha fazlaya ulaşınca zekatı vacip olur. Beş vesk’ten aşağı ise zekat düşmez. Vesk; altmış sa’ dır, miktarı 320 rıtıl eder. O da on üç kafis, iki mükük (iki fincan) ve iki keliç eder. Yağmurun ve akar suyun suladığı arazinin mahsulünden Öşür (onda bir) gerekir.

2- ele geçtiği günden itibaren üzerinden bir hicrî yılın geçmesi; Aişe r.a. hadisinde; “Üzerinden bir sene geçmedikçe malın zekatı yoktur.”¹¹²⁷ Buyrulmuştur.

Bu iki şart, mahsullerden verilmesi gereken öşür hakkında geçerli değildir. Öşür, ürünün kaldırıldığı gün verilir. Allah Teala buyuruyor ki; “Çardaklı ve çardaksız (üzüm) bahçeleri, ürünleri çeşit çeşit hurmaları, ekinleri, birbirine benzer ve benzemez biçimde zeytin ve narları yaratan O'dur. Herbiri meyve verdiği zaman meyvesinden yeyin. Devşirilip toplandığı gün de hakkını (zekât ve sadakasını) verin”(En’am 141)

Nisap miktarı mala sahip olan kişi, bu mal üzerinden geçen birinci sene içerisinde kar ederse, üzerinden bir sene geçmiş bulunan asıl mal miktarından zekat verir. Ettiği karın zekatını ise havelanı havl, yani üzerinden bir sene geçtikten sonra verir. Şeyh Elbani de böyle demiştir.¹¹²⁸

Çocuğun veya delinin malik olduğu maldan zekat vermek, bunlara bakmakla mükellef olan velisine düşer. Şeyh Ahmed Şakir de bunu tercih etmiştir.¹¹²⁹

Vakti;

Zekat vacip olduğu anda verilmelidir. Geciktirilmesi caiz olmaz. Ukbe Bin Haris r.a.’den; “Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem ile beraber ikindi namazını kıldım. Namaz bitince hızla kalkarak hanımlarından birinin yanına gitti ve tekrar çıktı. Orada bulunanlar O’nun bu kadar hızlı davranmasına şaşırdılar. Buyurdu ki; “Namazdayken elimde bulunan bir miktar altını hatırladım ve onun benim elimde olarak gecelemesinden hoşlanmadım. Gidip onun taksim edilmesini emrettim.”¹¹³⁰

Zekat vermede acele etmek;

Ali (radıyallâhu anhümâ) anlatıyor: "Abbâs (radıyallâhu anhüm ), Rasulullah (aleyhissalâtu vesselâm)'a hayırda acele etmek maksadıyla daha senesi dolmadan, erken vakitte zekâtın verilmesi hususunda sormuştu. Rasulullah (aleyhissalâtu vesselâm) bu hususta ona müsâade etti."¹¹³¹

Zekat gereken mallar;

Nakit, altın, gümüş, hububat, meyveler, madenler ve hayvanlardır. Mallar; açık (zâhire) ve gizli (bâtıne) olmak üzere iki kısma ayrılır. Yılın altı ayından fazlası kırlarda otlayarak beslenen ve ticaret için değil de, eti, sütü, yünü vs. için tutulan (Sâime) hayvanlar, bazı toprak mahsulleri, madenleri, yer altından çıkartılan defineler ve gümrüklerden geçen ticaret malları açık (zâhir) mallardır. Nakit paralar, altın, gümüş ve depolarda ya da mağazalarda bulunan ticaret malları da gizli (bâtın) mallardandırlar. Bu mallardan her biri belirli ölçülerde zekâta tabîdirler.

Altın, gümüş ve paranın zekatı;

“Ey iman edenler! (Biliniz ki), hahamlardan ve râhiplerden birçoğu insanların mallarını haksız yollardan yerler ve (insanları) Allah yolundan engellerler. Altın ve gümüşü yığıp da onları Allah yolunda harcamayanlar yok mu, işte onlara elem verici bir azabı müjdele! (Bu paralar) cehennem ateşinde kızdırılıp bunlarla onların alınları, yanları ve sırtları dağlanacağı gün (onlara denilir ki): "İşte bu kendiniz için biriktirdiğiniz servettir. Artık yığmakta olduğunuz şeylerin (azabını) tadın!"”(Tevbe 34-35)

85 gram altına sahip olan kişiye kırkta bir vermesi gerekir. Ali r.a.’den; “Yüz dirhemin olup üzerinden bir yıl geçmişse ona beş dirhem zekat gerekir. Altın yirmi dinara ulaşmadıkça bir şey gerekmez. Yirmi dinarın olup üzerinden bir yıl geçince ondan yarım dinar zekat vermen gerekir.”¹¹³²

Bir dinar; 4.25 gramdır. Yirmi dinar; 85 gramdır. Yüz dirhem gümüşe kırkta bir (%2.5) zekat gerekir.

İbnu Ömer ve Hz. Aişe radıyallahu anhüma'nın anlattığına göre: "Rasulullah aleyhissalatu vesselam, her yirmi dinar ve daha fazlası için yarım dinar (zekat) alırdı, kırk dinar için de bir dinar (zekat) alırdı.¹¹³³

Amr Bin Şuayb, babasından, o da dedesinden; Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu ki; “yirmi miskalden az olan altında ve yüz dirhemden azında zekat yoktur.”¹¹³⁴

Ali (radıyallâhu anh) anlatıyor: "Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: "Sizi (ticari olmayan) atın ve kölenin zekâtından affettim. Öyle ise gümüş paralarınızın zekâtını verin. Bunun her kırk dirhemine bir dirhem vereceksiniz. Ancak yüz doksan dirheme zekât düşmez. İki yüz dirheme ulaştı mı beş dirhem verilecektir."¹¹³⁵

Enes (radıyallâhu anh)'in anlattığına göre, Hz. Ebü Bekir es-Sıddik (radıyallâhu anh), kendisini Bahreyn'e gönderdiği zaman, ona şu gelecek talimatı yazılı olarak vermiş ve altını da Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm)'ın mührü ile mühürlemişti. Mühüre nakşedilen yazı üç satır halinde idi. Bir satırda Muhammed, bir satırda Resül, bir satırda da Allah yazılı idi. Mektup şöyle idi: "Bismillâhirrahmânirrahim. Bu, Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm)'ın müslümanlara farz kıldığı ve Allah'ın da Resülüne emretmiş olduğu zekât farizasıdır. Müslümanlardan her kimden bu, usülünce taleb edilirse, derhal vermelidir. Kimden de belirtilenden fazlası istenirse vermesin:…… (İki yüz dirhemlik) gümüşte, onda birin dörtte biri (yani kırkta bir miktarı) zekât vâcibtir…”¹¹³⁶

Ticaret Mallarının Zekatı;

Ticaret malından zekat alınmasının Kitap ve sünnetten delili olmadığı gibi Beraati asliyye’ye de zıttır. Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem veda haccındaki hutbesinde; “Kanlarınız, mallarınız, ırzlarınız, şu gününüz, şu ayınız gibi, şu beldenizdeki gibi haramdır. Dikkat edin! Tebliğ ettim mi?”¹¹³⁷ buyurmuştur.

İbni Abbas r.a.’dan; Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu ki; “Müslüman kişinin malı ancak gönül hoşluğuyla helal olur.”¹¹³⁸

Semüre İbnu Cündüb (radıyallâhu anh) anlatıyor: "Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm) satmak üzere hazırladığımız şeyden sadaka vermemizi emrederdi."¹¹³⁹ Hadisine gelince; bu rivayet sabit olmayıp, bundan kastedilen de nafile sadakadır.

İbni Cureyc’den; Atâ bana dedi ki; “İncide, zebercette, yakutta, kıymetli taşlarda, ticaret mallarında zekat yoktur. Eğer ticaret malları satılırsa, satıldığı zaman kazancından sadaka vardır.”¹¹⁴⁰ Bu rivayette ne nisap, ne havelanı havl zikredilmemiştir. Bu da gösterir ki bundan farz olan zekat değil, nafile olan sadaka kastedilmiştir.

İbrahim es Saiğ’den; “Atâ’ya; “Çeşitli türlerden pek çok ticaret malı olan, ve bunlardan bilmediği miktarda karı olan zekat verir mi? Diye soruldu. Dedi ki; “Hayır. Lakin altını ve gümüşü varsa bundan zekatı verir, satılık mallarınınkini ise ancak satılınca verir.”¹¹⁴¹

Ebu Hüreyre (radıyallâhu anh) anlatıyor: "Rasulullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: "Müslüman üzerine, atı ve kölesi için zekât mükellefiyeti yoktur."¹¹⁴²

Madenlerin ve definenin zekatı;

Ebu Hüreyre (radıyallâhu anh) anlatıyor: Rasulullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: "Hayvan(ın sebep olduğu mağduriyet) hederdir, kuyu(nun sebep olduğu mağduriyet) hederdir. Maden (in sebep olduğu mağduriyet) hederdir. Defineye humus (beşte bir nisbetinde zekât) vardır."¹¹⁴³

Mâlik (rahimehullah) der ki: "Bizim nazarımızda ihtilâfsız makbul olan ve ehl-i ilimden işitmiş olduğumuz görüş şudur: Derler ki: "Rikâz, câhiliye devri insanlarının gömdüklerinden, bir mal sarfını gerektirmeden, nafaka harcamadan, fazla yorgunluk olmadan, yük altına girmeden ele geçirilen şeydir. Mal taleb edilen, çok fazla çalışmayı gerektiren, bazan rastlanıp bazan rastlanmayan şey rikâz değildir."¹¹⁴⁴

Bunlarda(definede) nisap ve havelani havl şartı yoktur. Hemen beştebiri verilir. Madenlerin (kurşun, bakır, demir, kibrit gibi) zekatı hakkında ise nas varit olmamıştır. Ancak sadaka verilmek istenirse o başka. Ama altın ve gümüş gibi madenler işlendiği zaman yukarıda açıklandığı gibidir.

Deniz ürünleri:

Bunlarda zekat gerekmez. İbnu Abbâs (radıyallâhu anhümâ) şöyle demiştir: "Anber, rikâz değildir. Bunu deniz atmıştır."¹¹⁴⁵

Borcun zekatı;

Borç iki çeşittir; birisi ödenmesi beklenen borçtur ki ona zekat gerekir. İkincisi; ödenmesi umulmayan, borç sahibinin zor durumda olması sebebiyle gelmesi beklenmeyen borçtur. Buna zekat gerekmez. Aişe r.a.’dan; “Borcun zekatı yoktur.”¹¹⁴⁶ Yine demiştir ki; “Borç teslim alınana kadar ona zekat yoktur.”¹¹⁴⁷

Ali r.a. sahibinin tahsil edip edemeyeceği bilinmeyen borç hakkında; “Eğer alırsa geçmiş seneler de dahil olarak zekatını verir” demiştir.¹¹⁴⁸

Zinet eşyasının zekatı:

Ümmü Seleme (radıyallâhu anhâ) şöyle demiştir: "Ben altından zinetler takınıyordum. Bir gün: "Ey Allah'ın Resülü! Bu, (Kur'àn'da yasaklanan) kenz sayılır mı?" diye sordum. Bana şöyle cevap verdi:

"Zekâtı verilecek miktara ulaşan şeyin zekatı verilirse kenz sayılmaz."¹¹⁴⁹

Ebu Said el Hudri (Ra)’den; Rasulullah Sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu ki; “Beş ukiye (ikiyüz dirhem: 640 gr.)’den, aşağı olan miktarda ki (gümüşten) zekat yoktur. Beş deveden az sayıdaki deveden zekat yoktur. Beş vesk (875 kg)den aşağı miktarda ki (hurma, üzüm ve tahıllardan) zekat yoktur.”¹¹⁵⁰

Amr İbnu Şuayb, an ebihi an ceddihi tarikinden anlatıyor: "Rasulullah (aleyhissâlatu vesselâm)'a bir kadın, beraberinde bir kızı olduğu halde geldi. Kızın elinde, altından kalın iki bilezik vardı.

"Bunların zekâtını verdin mi?" diye (Rasulullah aleyhissâlatu vesselâm) kadına sordu. Kadın:

"Hayır!" diye cevap verdi. Rasulullah:

"Kıyamet günü Allah'ın, onları sana ateşten iki bilezik yapması seni memnun eder mi?" dedi. Bunun üzerine kadın, bilezikleri derhal çıkarıp Rasulullah'ın önüne bıraktı ve:

"Bunlar Allah ve Rasulüne aittir!" dedi."¹¹⁵¹

Kullanılması haram olan altın ve gümüşten kaplar, kaşıklar, altın yüzük, kolye, bileklik gibi erkeğin kullanması haram olan zinetlere nisaba ulaştığında ve havelanı havl ile zekat gerekir.¹¹⁵²

Mahsullerin zekatı;

Allah Teala buyuruyor ki; “Ey iman edenler! Kazandıklarınızın iyilerinden ve rızık olarak yerden size çıkardıklarımızdan hayra harcayın. Size verilse, gözünüzü yummadan alamayacağınız kötü malı, hayır diye vermeye kalkışmayın. Biliniz ki Allah zengindir, övgüye lâyıktır.”(Bakara 267)

“Çardaklı ve çardaksız (üzüm) bahçeleri, ürünleri çeşit çeşit hurmaları, ekinleri, birbirine benzer ve benzemez biçimde zeytin ve narları yaratan O'dur. Herbiri meyve verdiği zaman meyvesinden yeyin. Devşirilip toplandığı gün de hakkını (zekât ve sadakasını) verin, fakat israf etmeyin; çünkü Allah israf edenleri sevmez.”(En’am 141)

Amr İbnu Şu'ayb an ebihi an ceddihi radıyallahu anhüma anlatıyor: "Rasulullah aleyhissalatu vesselam, (yerden çıkan mahsullerden) şu beş şeyden zekat verilmesini teşri buyurdu: "Buğday, arpa, hurma, üzüm ve darı."¹¹⁵³

Muaz r.a., Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem’e sebzeler (bakliyat) hakkında soran bir mektup yazmıştı; Buyurdu ki; “Onlardan bir şey gerekmez.”¹¹⁵⁴

Bu mahsullerde nisap miktarı beş vesktir. (60 sa’=875 kg.) Nitekim Ebu Said r.a. hadisinde geçmişti.

Câbir (radıyallâhu anh) anlatıyor: "Resülullah (aleyhissâlatu vesselâm) buyurdular ki: "Nehir ve yağmur sularının suladığı şeylerden (zekât olarak) öşür (onda bir) alınır. Hayvanla sulananlardan öşrün yarısı (yirmide bir) zekât alınır."¹¹⁵⁵

Muâz (radıyallâhu anh) anlatıyor: "Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm) bana, sema(dan inen suyun) suladığı mahsülden tam öşür, âletle çıkarılan suyun suladığı mahsülden yarım öşür almamı emretti."¹¹⁵⁶

Mahsulü tahmin:

Attâb İbnu Üseyd (radıyallâhu anh) anlatıyor: "Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm) bize, hurmaya tahmin biçtiğimiz gibi, üzüme de tahmin biçmemizi ve zekâtını kuru üzüm olarak almamızı emretti, tıpkı hurmanın zekâtını kuru hurma olarak aldığımız gibi."¹¹⁵⁷

"Hars" hazr, tahmin ve takdir demektir. Tirmizi, şöyle açıklamıştır: "Hars, bu işi anlayanın ağaca bakıp: "Bu üzümden şu kadar mahsül, bu hurmadan şu kadar hurma çıkar" demesidir. Bunun zekatı adamlara borç yazılır. Yahud takdirci bu mahsulün öşrüne bakar ve bunu sahiplerine borç olarak tesbit eder, sonra mal sahibi ile meyveyi başbaşa bırakır, onlar diledikleri tasarrufu yaparlar. Meyva olgunlaştı mı onlardan öşrünü alır."

Süleymân İbnu Yesâr anlatıyor: "Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm), Abdullah İbnu Revâha'yı Hayber'e yahudilerle kendi arasında mahsülün takdiri için gönderiyordu. Yahudiler, hanımlarının zinetlerinden ona bazı takılar verip: "Bu sanadır (al, karşılığında) bize yükümüzü hafiflet, taksimde lehimize olarak biraz göz yumuver!" dediler. Abdullah (radıyallâhu anh) onlara şu cevabı verdi:

"Ey yahudiler toplumu! Sizler, bana Allah Teâlâ'nın en menfur mahluklarısınız. Bu, beni size karşı zulme sevk etmeyecektir. Bana teklif ettiğiniz rüşvete gelince, o haramdır ve biz bu haramı yemeyiz." Yahudiler:

"Arz ve semâvâtı ayakta tutan işte bu (dürüstlük)tür!" dediler."¹¹⁵⁸

BALIN ZEKÂTI

İbnu Ömer (radıyallâhu anhümâ) anlatıyor: "Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: "Balda on tuluk için bir tuluk zekat vardır."¹¹⁵⁹

Ebu Seyyare el Mütteki anlatıyor: "Ey Allah'ın Resulü, benim bal arılarım var (zekat düşer mi?)dedim.

"Evet! Öşürünü ver!" buyurdu. "Ey Allah'ın Reslulü! Arıları benim için muhafaza buyur!" dedim, o da onları benim için muhafaza buyurdu."¹¹⁶⁰

Hayvanların zekatı:

Deve ve koyunların zekatı; İbni Ömer (Ra)’den; “Rasulullah Sallallahu aleyhi ve sellem alınması gereken zekat hakkında bir mektub yazdırdı. Ancak zekat memurlarına gönderemeden vefat etti. (Onu kılıcı ile beraber bir yere koymuştu) Ebu Bekr (Ra) halife olunca ölünceye kadar onu uyguladı. Sonra Ümer(Ra) da ölünceye kadar onu uyguladı. O mektupta şunlar yazılı idi;

“Beş devesi olan; bir koyun,

on devesi olan; iki koyun,

on beş devesi olan; üç koyun,

yirmi devesi olan; dört koyun verecek,

yirmi beş devesi olan; develerinin sayısı otuz beş olana kadar; iki yaşında bir deve verecektir.

Bundan fazla devesi olan; kırk beş deveye kadar; üç yaşında bir deve verecektir.

Bundan fazlasında altmış deveye kadar; dört yaşında bir dişi deve verecek,

bundan fazlasında yetmiş beş deveye kadar; beş yaşına girmiş bir dişi deve,

bundan fazlasında doksan deveye kadar; iki tane üç yaşına girmiş dişi deve,

bundan fazlasında yüz yirmi deveye kadar; dört yaşına girmiş iki dişi deve verecek,

bundan fazlasında ise her elli’de; bir dört yaşına girmiş dişi deve,

her kırk’ta; üç yaşında bir deve verecektir.

Koyunda; Kırk koyunda; bir koyun verecektir. Sayı yüz yirmiye ulaşıncaya kadar bu böyledir.

Yüz yirmi bir’den iki yüz koyuna kadar; iki koyun,

daha fazlasında üç yüz’e kadar; üç koyun,

daha fazlasında; her yüz koyunda bir koyun verecektir.

Yüz’den aşağı olanda yüze ulaşıncaya kadar küsürattan zekat gerekmez.

Ayrı olan birleştirilmez, bir arada olanda zekat korkusu ile ayrılamaz. İki ortağın malından alınan zekatta, her ikisi de eşit olarak birbirine müracaat eder. Sakat, yaşlı ve kusurlu hayvandan zekat alınmaz. (yani bu hayvanlar zekat olarak alınmaz)¹¹⁶¹

Zühri dedi ki; “Zekat memurları geldiği zaman koyunları, iyi orta ve kötü diye üçe ayırır, orta halli olanlardan zekat alır.” Zühri sığırın zekatından bahsetmedi.

“Ayrı olan birleştirilmez, bir arada olan ayrılmaz” kavlinin manası zekat korkusu ile bunun yapılmamasıdır. Karyelerde ve köylerde yaşayan insanlar, zekat memurunun, zekat alacaklarını öğrendikleri zaman her kırkta bir için üç tane örnek koyun çıkarıyorlardı. Birbirlerine diyorlardı ki; “Gelin aramızda ortaklık kuralım, şöyle deriz; “biz üç ortağız, bizim toplam yüz yirmi koyunumuz var” böylece zekat memuru onlardan bir koyun alıyor, fakirlerin hakkı olan iki koyun eksik kalıyordu. “Ayrı olanlar zekat korkusu ile bir araya getirilemez” kavlindeki mana ile bu fiilden nehyedildiler.”

“Bir arada olan ayrılamaz” kavline gelince bu hitap zekat memurunadır. Diyelim ki iki ortağın seksen koyunu var, onlara bir koyun zekat vermeleri gerekir, ortaklıktan ayrılmazlar. “Eğer onlar ayrılsa idi her birinden birer koyun alınacaktı.” Onlardan her biri bir sene geçtikten sonra çağrılmaları gerekir. Allah’tan korksunlar.

“İki ortak birbirine eşit olarak müracaat ederler” kavline gelince; bunun manasında fıkıh alimleri ihtilaf ettiler. İmam Malik Radıyallahu anh’ ın kavli –ki O Ebu Sevr ‘in de kavlidir; “Koyun veya sığırda ortak olan iki kişiden her birine zekat düşer. (Mesela, zekat olarak, bir koyun düşmüş ise, ortaklar aralarında ödeşir.) Koyun ortağı olan iki kişinin hisselerinin toplamı ancak nisap miktarına ulaşıyorsa, zekat gerekmez. Yani yirmi koyun birine ait, yirmi koyun diğerine ait ise, zekat düşmez. İki ortak seksen koyunda ortak olup, her birinin kırkar koyunu varsa, veya toplam yüz yirmi koyunları olup birinin seksen, diğerinin kırk koyunu varsa, zekat memuru geldiğinde, onlardan bir tane koyun zekat alır. Sonra ortaklar, zekat olan o bir koyun hakkında adil şekilde ödeşirler. Seksen koyun sahibi üçte ikilik kısmını, kırk koyun sahibi de üçte birlik kısmını ödemiş olur.¹¹⁶²

Şafii, Ahmed Bin Hanbel ve başkalarına göre; ortaklar, tek bir maldan zekat verir gibi zekat verirler, sonra ortaklar kendi aralarında adil bir şekilde ödeşirler. Otuz koyunu olan ve on koyunu olan iki ortaktan, zekat memuru bir koyun alır, otuz koyunu olan ortak; dörtte üç hisse, on koyunu olan ortak ise; dörtte bir hisse ödemiş olur. Sayı bundan fazla olduğunda da buna göre taksim edilir.¹¹⁶³

Sığırların zekatı; Muâz (radıyallâhu anh) anlatıyor: "Resülullah (aleyhissâlatu vesselâm) beni Yemen'e gönderdi ve bana:

"Her otuz sığırdan bir erkek veya dişi buzağı (tebi'a=iki yaşında sığır), her kırktan bir müsinne(üç yaşında sığır), almamı" emretti."¹¹⁶⁴

Çalıştırılan sığırlara zekat düşmediği rivayet edilmiştir.¹¹⁶⁵

Zekatı değeri üzerinden ödemek:

İhtiyac anında veya maslahat gereği bu caizdir. Tâvus (rahimehumullah) anlatıyor: "Muâz (radıyallâhu anh), Yemen ahâlisine dedi ki: "Bana arpa ve mısır yerine size daha kolay gelen Medine'de Rasulullah (aleyhissalâtu vesselâm)'ın Ashâbı için de daha muvafık olan arz getirin, giyecek getirin."¹¹⁶⁶

Zekatı malın iyisinden vermek:

“Sevdiğiniz şeylerden (Allah yolunda) harcamadıkça "iyi" ye eremezsiniz. Her ne harcarsanız, Allah onu hakkıyla bilir.”(Al-i İmran 92)

Bera İbnu Azib radıyallahu anh'tan rivayet edildiğine göre, bu yüce sahabi "Ey iman edenler! Kazandığınız şeylerin) ve yerden sizin için çıkardığımız şeylerin temizlerinden infak ediniz ve malın kötüsünden infak etmeye kalkmayın!" (Bakara 267) mealindeki ayet-i kerime hakkında şöyle demiştir: "Bu ayet-i kerime Ensar radıyallahu anhüm hakkında nazil oldu. Onlar, hurma toplama mevsimi gelince, kendi bahçelerinden taze hurma salkımlarını devşirip Rasulullah'ın mescidinde sütunlar arasına gerilmiş iplere asarlardı. Bunlardan fakir muhacirler yerlerdi. Ensarilerden biri, bu kadar çok salkımın arasında bir tane adi hurmalı salkımın bulunmasını caiz sanarak adi hurmalar da bulunan bir salkım sokuşturmuştu. İşte bunu yapan zat hakkında buyrularak "Zekatınızı, bozuk ve kötü hurmadan vermeye kalkmayın" ihtarında bulunulmuştur. "Öyle kötü hurmalar ki, eğer size hediye edilmiş olsaydı işinize yaramayan bir şeyi size gönderdiği için hissedeceğiniz öfkeden dolayı, sahibinden utanç duyarak kabul edecektiniz" denmek istenmiştir. Hak Teala hazretleri, bizim sadakalarımıza muhtaç olmadığını belirterek, sadakayı kendi menfaatimiz için verdiğimizi, öyleyse iyi şeylerden vermemiz gerektiğini ihtar etmiştir."¹¹⁶⁷

Zekat memurunun vazifesi;

Ebu Humeyd es-Sâidi (radıyallâhu anh) anlatıyor: "Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm) zekât toplama işinde bir adam istihdâm etti. -Bir rivâyette "Beni Süleym'in zekâtını toplama işinde" denmiştir- Adam vazifeden dönünce:

"Bu size aittir, şu da bana hediye edilenler!" dedi. Bunun üzerine Resülullah (aleyhissalatu vesselâm) (öfkeyle) minbere çıkıp, Allah'a hamd ve senâda bulunduktan sonra şunları söyledi:

"Emmâ ba'd, Ben sizden birini, Allah'ın bana tevdi ettiği bir işte istihdam ederim. Sonra o gelir:

"Bu size aittir, şu da bana hediye edilenler!" der. Bu adama, babasının veya anasının evinde otursaydı da, eğer doğru sözlüyse hediyesi ayağına gelseydi ya! Vallahi sizden kim haksız bir şey alırsa mutlaka onu boynunda taşır olduğu halde Kıyâmet günü Allah'la karşılacaktır. Eğer bu haksız aldığı şey deve ise böğürecek, sığırsa möleyecek, koyunsa meleyecek!"

Sonra Resülullah ellerini kaldırdı, o kadar ki koltuk altındaki beyazlık gözüktü: "Allah'ım tebliğ ettim mi?" dedi ve bu sözünü üç kere tekrar etti."¹¹⁶⁸

C'abir İbnu Atik (radıyallâhu anh) anlatıyor: "Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: "Size bir grup sevimsiz atlılar gelecek. Geldikleri zaman, onları iyi karşılayın. Onlarla talep ettikleri şeylerin arasından çekilin. Adalet ederlerse bu kendi lehlerinedir. Zulmederlerse bu da onların aleyhlerindedir. Siz onları râzı edin. Zekâtınızın kemâli onların rızâsına bağlıdır. (Öyle ise onları râzı edin ki) sizlere dua etsinler."¹¹⁶⁹

Abdullah İbnu Ebi Evfâ (radıyallâhu anh) anlatıyor: "Babam ashabu'ş-şecereden idi. Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm) kendisine bir kavm zekâtlarını getirince şöyle dua buyururlardı:

"Allah'ım Ebu Evfâ'ya rahmet buyur"¹¹⁷⁰