Salam olsun İbrahimə



Yüklə 1,48 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə16/86
tarix31.12.2021
ölçüsü1,48 Mb.
#111406
1   ...   12   13   14   15   16   17   18   19   ...   86
Salam-olsun-İbrahimə-1

İnqilab günləri 
Əmir Rəbii 
İbrahim  uşaqlığından  İmam  Xomeynini  çox  sevirdi.  O 
böyüdükcə bu sevgi də artdı. 
1977-ci  il  idi.  Hələ  mitinq  və  yürüşlərdən  xəbər-ətər 
yox  idi.  Bir  cümə  səhəri  ozamankı  Jalə  meydanında 
keçirilən bir dini yığıncaqdan evə qayıdırdıq. 
Meydandan  uzaqlaşmamış  dostlarımızdan  bir  neçəsi 
bizə  qoşuldu.  İbrahim  bizə  İmam  Xomeynini  tərifləməyə 
başladı.  Sonra  da  ucadan  qışqırdı:  "Salam  olsun 
Xomeyniyə!"  Biz də onun kimi qışqırdıq. Başqa bir neçə 
nəfər  də  bizə  qoşuldu.  Şəms  dördyolunun  yaxınlığına 
qədər şüar deyə-deyə getdik. Bir neçə dəqiqədən sonra bir 
neçə  polis  avtomobili  bizə  hücum  etdi.  İbrahim  tez 
uşaqları dağıtdı. Biz küçələrə girdik. 
İki  həftə  ötdü.  Yenə  həmin  yığıncaqdan  sonra  İbrahim 
kinoteatrın  önündəki  meydanda  dayanıb  qışqırdı:  "Salam 
olsun  Xomeyniyə!"  Biz  də  təkrarladıq.  Oradakıların 
hamısı təkrarlayırdı. Maraqlı səhnə yaranmışdı. 
Bir  neçə  dəqiqədən  sonra  polislər  gəlmədən  İbrahim 
hamını  dağıtdı.  Sonra  birlikdə  taksiyə  minib  Xorasan 
meydanına doğru yola düşdük. 
Bir  qədər  gedəndən  sonra  gördük  ki,  irəlidə 
avtomobilləri saxlayıb bir-bir sərnişinlərə baxırlar. Küçədə 
bir  neçə  SAVAK  avtomobili  və  təxminən  on  məmur 
dayanmışdı.  Avtomobillərin  içini  axtaran  məmurun  üzü 
tanış gəldi. O, meydanda şüar verən camaatın arasında idi. 
İşarə  ilə  məsələni  İbrahimə  başa  saldım.  Növbə  bizim 
taksiyə  çatmamış  qapını  açıb  tez  səkiyə  sarı  qaçdı. 
Küçənin  ortasındakı  məmur  İbrahimi  görüb  qışqırdı: 
"Odur! Odur! Tutun onu!" 


 
 
45 
Məmurlar İbrahimin arxasınca qaçdılar. İbrahim küçəyə 
girdi,  onlar  da  arxasınca.  Məmurların  başı  qarışanda  mən 
də  taksinin  pulunu  verib  maşından  endim,  xiyabanın  o 
tərəfinə keçib yoluma davam etdim. 
Günorta evə gəldim. Axşama qədər ondan heç bir xəbər 
öyrənə  bilmədim.  Yoldaşlarımızdan  bir  neçəsinə  zəng 
vurdum, onlar da məlumatsız idilər. 
Çox  narahat  idim.  Təxminən  gecə  saat  11-də  həyətdə 
oturmuşdum.  Birdən  küçədən  səs  eşitdim.  Qapını  açanda 
İbrahimin həmişə təbəssümlü üzünü gördüm. Görüşüb onu 
qucaqladım.  Çox  sevinirdim.  Dedim:  "Dadaş  İbrahim, 
necəsən?" 
Dərin  nəfəs  alıb  dedi:  "Allaha  şükür,  görürsən  ki,  sağ-
salamatam". 
– Şam yeməyini yemisən? 
– Yox, ac deyiləm. 
Tez  evə  keçib  ona  xörək  gətirdim.  Bir  qədər  yeyəndən 
sonra  dedi:  "Güclü  bədən  burada  işə  yarayır.  Sayca  çox 
olsalar da, Allahın köməyilə əllərindən qaça bildim". 
Həmin  gecə  çox  söhbət  etdik,  inqilabdan,  imamdan 
danışdıq.  Sonra  da  qərara  gəldik  ki,  axşamlar  birlikdə 
Lorzadə  məscidinə  Hacı  ağa  Çavuşinin  moizəsini 
dinləməyə gedək. 
Axşam  İbrahimlə  və  dostlarımızdan  üçü  ilə  birgə 
Lorzadə məscidinə getdik. Hacı ağa Çavuşi
1
 çox qorxmaz 
adam  idi,  çoxlarının  danışmağa  cəsarət  etmədiyi  sözləri 
minbərdən deyirdi. 
O,  İmam  Musa Kazimdən  (ə)  belə  bir  hədis söyləyirdi: 
"Qumdan  bir  kişi  xalqı  haqqa  çağıracaq.  Dəmir  kimi 
                                                 
1
  O,  inqilabçı  ruhanilərdən  idi  və  münafiqlər  tərəfindən  şəhadətə 
yetirildi. 


 
 
46 
möhkəm  insanlar  onun  ətrafına  toplaşacaqlar".
1
  Bu, 
camaata çox maraqlı gəlirdi. 
Birdən qapı tərəfdə səs-küy qopdu. Gördüm ki, SAVAK 
məmurları  dəyənəklə  məscidin  önünə  tökülüşüb  hamını 
vururlar.  Camaat  məsciddən  çıxmağa  tələsirdi.  Məmurlar 
keçən hər bir adamı möhkəm zərbələrlə vururdular. Onlar 
qadın və uşaqlara da rəhm etmirdilər. 
İbrahim  çox  hirsləndi,  qapıya  qaçıb  məmurların  bir 
neçəsi  ilə  dalaşdı.  Namərdlərin  neçəsi  birdən  İbrahimi 
vururdu.  Bu  arada  yol  açıldı,  qadın  və  uşaqların  çoxu 
məsciddən çıxdı. 
İbrahim  cəsarətlə  onlarla  vuruşurdu.  Birdən  onların  bir 
neçəsini  vurub  qaçdı.  Biz  də  onun  arxasınca  məsciddən 
uzaqlaşdıq.  Sonra  öyrəndik  ki,  həmin  axşam  hacı  ağanı 
tutublar,  bir  neçə  nəfər  şəhid  olub  və  bir  neçə  nəfər 
yaralanıb. 
Orada  İbrahimin  belinə  güclü  zərbələr  vurulmuşdu.  O 
zərbələrin  yaratdığı  güclü  bel  ağrısı  ömrünün  sonuna 
qədər  davam  etdi,  onun  güləşməsinə  də  mənfi  təsir 
bağışladı. 
1978-ci  ildə  İbrahimin  bütün  fikri-zikri  inqilab 
məsələlərinə  yönəlmişdi. O, kaset paylayır, bəyanat  yayır 
və çox cəsarət tələb edən digər işlər görürdü. Yayda çoxlu 
uşaqları  özü  ilə  Qeytəriyyə  təpələrinə  apardı  və  Şəhid 
Müfəttihin fitr bayramı namazında iştirak etdi. Namazdan 
sonra  elan  olundu  ki,  cümə  günü  Jalə  meydanına  doğru 
yürüş olacaq. 
                                                 
1
 "Bihar əl-ənvar", c. 60, s. 216. 


 
 
47 

Yüklə 1,48 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   12   13   14   15   16   17   18   19   ...   86




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin