Şİİr niteliĞİndeki Kİtaplara giRİŞ

Rab’bi övün (21:13)
Şiirin son kıtasında Rab, gücünü açıklama şeklinden dolayı yüceltilir. Övgü ilahileriyle coşulur, çünkü Tanrı, halkını kurtarmak ve bütün düşmanlarını yerle bir etmek için gücünü göstermektedir. Bu, küçük bir sürü olan İsrail’in, Me­sih’in yüceltilmesi ve sonunda herkesin Rab’bi olarak tanınması için söylediği dua içerikli bir ezgidir.
22. Mezmur: Acı Çeken ve Yüceltilen Mesih
Terk edildi! Tanrı, kendi özünden ayrılmayı göze aldı.

Adil Oğul ve Baba’nın arasına giren Adem’in günahları silindi.

Öksüz olan İmmanuel’in çığlığı, Tanrı’nın evrenini sarstı.

Yankı yapmadan yükseldi: “Tanrım, terk edildim!”

Yitik yaratılışın ortasında,

Kutsal dudaklarından çıkan bir çığlıktı bu.

Öyle ki, hiçbir imanlı asla bu kimsesizlik sözcüklerini

Kullanmak zorunda kalmasın.

– Elizabeth Barrett Browning
22:1,2 Bu mezmura büyük bir ciddiyet ve saygıyla yaklaşın, çünkü büyük olasılıkla daha önce kutsal bir yerde hiç durmadınız. Şimdi, İyi Çoban’ın ko­yunları için yaşamını verdiği Golgota’ya geldiniz. Yeryüzü, üç saat boyunca koyu bir karanlığa büründü ve “Öksüz olan İmmanuel’in çığlığı” bütün evrende yankılandı: “Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin?”

Bu ıstırap dolu sorunun ardında korkunç bir gerçek yatar; acı çeken Kurtarıcı aslında kelimenin tam anlamıyla Tanrı tarafından bırakılmıştı. Babası’nın se­vinci olan Sonsuz Oğul şimdi terk edilmişti. Tanrı’nın isteğini kusursuz bi­çimde yerine getiren Mükemmel İnsan, Tanrı tarafından terk edilmenin korkunç yalnızlığını yaşamıştı.

Kutsal ve günahsız Tanrı Oğlu, karanlığın bu uzun üç saatinde cehennemin dehşetinin verdiği acıyı neden çeksindi? Ayetler bu soruyu yanıtlar. Her şeyden önce Tanrı kutsal, doğru ve adildir. Bunun anlamı, günahı cezalandırmak zo­runda olmasıdır. Günaha göz yummak ya da görmezden gelmek Tanrı için im­kansızdır. Bu gerçek bizi ikinci noktaya ulaştırır. Rab İsa’nın kendisi günahsız olmasına rağmen, bizim günahlarımızı üzerine aldı. Bütün kötülüklerimizin ce­zasını ödeme sorumluluğunu gönüllü olarak üstlendi. Bizim borcumuz onun he­sabına geçirildi. O, isteyerek hepimiz için bu borca kefil oldu. Tanrı’nın bütün adil nitelikleri, günahı cezalandırmasını gerektiriyordu. Yine de burada gökler­den aşağıya baktı ve biricik Oğlu’nun başkalarının yerine ‘günah keçisi’ olu­şunu izledi. Tanrı’nın sevgisini gösteren Oğul, bizim günahlarımızın taşıyıcısı olmuştu. Tanrı, bizim günahlarımızın sevgili Oğlu’nun üzerinde olduğunu gör­düğünde ne yapacaktı?

Tanrı’nın bu konuda yapacakları konusunda hiç kuşku yoktu! O, haklı gaza­bının bütün öfkesini biricik sevgili Oğlu’nun üzerinde gösterdi. Tanrı yargısının şiddetli seli masum Kurban’ın üzerine indi. Mesih bizim uğrumuza, bizler asla terk edilmeyelim diye Tanrı tarafından terk edildi.

Bu nedenle, Mesih’in bu büyük acıları bizim için çektiğinin farkına varmalı­yız. Benim için sözcüğünün yer aldığı ifadeler üzerinde durmalıyız. Terk edildi – benim için. “Niçin bana yardım etmekten, haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?” Feryadını işittiğimde, bu feryadın benim için olduğunu bi­lirim. Göklerin gündüz ve gece boyunca O’nun önünde sessiz kalışı benim içindi.