| 2.Medd-i Tebriye:
Lâ-i Tebriye (cinsten hükmünü nehyeden “La” )’ye ait bir meddir.Buna Medd-i Mübalağa da denir. Lâ-i Nâfiye’nin, Kelime-i Tevhidin başına gelip gelmemesi önemli değildir.Başında bulunduğu her kelime için aynı fonksiyona sahiptir.
Buralardaki medler, lafzi olan sebeb-i medden zayıf oldukları için tevassut ile çekilirler.Bununla birlikte iki elif miktarı çekenler olduğu gibi,beş elif miktarı çekenler de vardır.Bu okuyuş şekilleri Asım kıratı için sözkonusu değildir.
A. ( ر ) HARFİNİN KALIN OKUNDUĞU YERLER:
1. ( ر ) Harfi üstün veya ötre olursa: ( رَسولٌ - رُسُلٌ ) gibi.
2. ( ر ) Harfi sakin, makabli üstün veya ötre olursa: ( أَرْسَلَ - أُرْسِلَ ) gibi.
3. ( ر ) Harfi sakin, makabli de sakin, daha önceki harf üstün veya ötre olursa:
( - صُدورْ - عذاب النّارْ صَبْرْ - خُسْرْ ) gibi.
4. ( ر ) Harfi sakin, makabli kesre-i ârıza olursa :
a. Vasıl hemzesinin esresi: ( اِرْجِعِى ) gibi.
b. İki sakinin bir araya gelmesinden dolayı meydana gele esre:
(أمِ ارْتابوا ) gibi.
c. İzafet Ya ( ى )’sına ittiba için gele esre: ( رَبِّ ارْجِعوا ) gibi.
5. ( ر ) Harfi sakin, makabli esreli olduğu halde, maba’di fethalı bir Huruf-u
İsi’la olursa.Kur’an-ı kerim’de bu şartları taşıyan kelimeler şunlardır:
a. Tevbe suresi, 107. ( فِرْقَةٌ ) ve 122. ayette: ( قِرْطاسٍ )
b. En’am suresi, 7. ayette: ( إرْصاداً )
c. Fecr suresi, 14. ayette: ( لَبِالْمِرْصادِ )
d. Nebe’ suresi, 21. ayette: ( مِرْصاداً )
Dostları ilə paylaş: | 
