T. C. İZMİr valiLİĞİ İl Afet ve Acil Durum Müdürlüğü
Yüklə 1,12 Mb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 1.5. HEDEFLER
- 1.6. VARSAYIMLAR
- 1.6.1. EKİPLERİN GÖREV YAPARKEN KARŞILAŞABİLECEĞİ TEHLİKE VE ZORLUKLAR
- 1.7. GENEL DURUM
1.4. SORUMLULUKİl Hizmet Grubu planlarının hazırlanması ve uygulanmasından Hizmet Grubundan sorumlu ana çözüm ortağı olan kurum ve kuruluşlar asli sorumlu olmakla birlikte, Hizmet Grubu planlarında görevlendirilen destek çözüm ortağı kurum ve kuruluşlar, özel sektör, STK’lar ve gerçek kişiler de ayrı ayrı sorumludur. Kurum ve kuruluşlarda planların hazırlanması ve uygulanmasından en üst yöneticiler, İl Afet Müdahale Planlarının hazırlanması ve uygulanmasından Valiliğimiz, özel kuruluşlarda ise sahipleri veya yetkili temsil organları sorumludur. 1.5. HEDEFLERAfet Müdahale Planının hedefleri;
1.6. VARSAYIMLARPlanların hazırlanmasında dikkate alınacak başlıca varsayımlar şunlardır:
ç) Zarar gören binaların çok olabileceği, açıkta kalan ailelerin barınma problemlerinin artabileceği,
ı) Afetin, gece veya sabaha karşı meydana gelebileceği, mesai saatleri içerisinde veya tatil günlerinde, kış veya yaz şartlarından birisinde olabileceği,
ö) Yiyecek, içecek, giyecek, barınma ve benzeri acil yardım ihtiyaçlarının belirlenmesinde ve temininde acil yardım süresinin 15 günden daha fazla olabileceği,
u) KBRN tehdit ve tehlikelerinin olabileceği, ü) Karantina önlemlerinin gerekebileceği,
1.6.1. EKİPLERİN GÖREV YAPARKEN KARŞILAŞABİLECEĞİ TEHLİKE VE ZORLUKLARGenellikle afetler oluştuğunda onunla beraber ikincil afet ortaya çıkar. (Tablo 4)’de birincil afetler sonrası ortaya çıkabilecek ikincil afetler verilmiştir. Tablo - Ekiplerin Müdahale Sırasında Karşılaşabilecekleri İkincil Afetler 
1.7. GENEL DURUM1.7.1 İLİN GENEL DURUMU Coğrafi Konum ve Stratejik Önem: İzmir, Anadolu Yarımadası'nın batısındaki İzmir Körfezi etrafında yerleşimi olan, batıda Ege Denizi, kuzeyde Balıkesir, doğuda Manisa ve güneyde Aydın illeri ile çevrili, 37o45' ve 39o15' kuzey enlemleri ile 26o15' ve 28o20' doğu boylamları arasında olan liman kentidir. (Şekil 5)  
Şekil 5 - İzmir İlinin Coğrafi Konumu İlin Kuzey-Güney uzunluğu yaklaşık 200,00 km., Doğu-Batı genişliği 180,00 km.’dir. Yüzölçümü 12.012,00 km.2’dir. Kuzeyindeki Bergama İlçesinin Batısında Madra Dağları (1250 m.), Madra Dağları’nın Güneybatısında ise Geyiklidağ Dağı vardır. Madra Dağlarının 500-700 m. yüksekliğindeki yaylalarında fıstık çamı ormanları vardır, en bilineni Kozak Yaylasıdır. Madra Dağları’nın Güneyinde, Çandarlı Körfezi’ne kadar uzanan Bakırçay Ovası yer alır. Bakırçay Ovası’nın Güneyinde Yunt Dağları bulunur ve bunlar, Doğudaki Sultan Dağları ile birleşirler. Yunt Dağı, Dumanlı Dağı (1098 m.), bunlarla birleşen Sultan Dağı ve Çamlıdağ Dağı, Bakırçay Ovası’nın Güneyinde kesintisiz dağlık bir alan meydana getirirler. Dumanlı Dağ ile Yamanlar Dağı arasında “Menemen Boğazı Vadisi” mevcuttur. Menemen Ovası ve Gediz Delta Ovası ülkemizin en verimli ovalarıdır. Yamanlar Dağı üzerinde Karagöl Gölü bulunmaktadır. İzmir Körfezinin Doğusunda Bornova Ovası, onun Doğusunda ise Kemalpaşa Ovası bulunur. Bornova Ovası ile Kemalpaşa Ovası arasında 250 m. yüksekliğinde Belkahve Geçidi vardır. Ödemiş’te Bozdağ Dağı (2159 m.), İzmir Körfezi’nin Doğusunda 1500 m. yükseklikte Kemalpaşa Dağı ve Batısında Çatalkaya Dağı (Kızıldağ), Karaburun Yarımadası’nda Akdağ Dağı, Güney sınırında Aydın Dağları uzanır. Bozdağ Dağı’nın Güneyinde Küçükmenderes Ovası vardır. Önemli akarsular Gediz, Küçükmenderes ve Bakırçay’dır. Kemalpaşa Çayı Gediz’in en önemli kollarından biridir. Önemli gölleri Karagöl, Gölcük, Belevi ve Çakalboğazıdır. İlde Akdeniz bitkilerinin her türü bulunmaktadır. Denizden 600 m. yükseklikteki alanlarda maki florası ve kuraklığa dayanıklı ağaççıklar, dağlık kesimlerde ise kızılçam ve karaçam ormanları vardır. Ulaşım Durumu: İzmir karayolları ile kuzey yönünde ilk hatta Manisa üzerinden Balıkesir, Bursa ve İstanbul’a ve ikinci hatta Ege Denizi kıyılarını izleyerek Aliağa ve Bergama üzerinden Çanakkale’ye bağlanır. İzmir'den doğuya giden karayolu ise, Uşak ve Afyon'dan geçerek Ankara'ya uzanır. İzmir'den güney yönüne birinci hat, Ege Denizi kıyılarını izleyerek Seferihisar üzerinden ve Kuşadası'na; ikincisi ise İzmir-Aydın otoyoluna paralel olarak Aydın'a ulaşır. İzmir'de Adnan Menderes (Gaziemir), Türk Hava Kurumu’nun eğitim uçuşlarında kullanılan Selçuk ve askeri amaçlı olarak kullanılan Çiğli-Kaklıç olmak üzere işler durumda 3 adet havaalanı bulunmaktadır. Kent merkezine 18 km uzaklıkta olan Adnan Menderes Havalimanı uluslararası hava trafiğine açık olup, havalimanın dış hat terminali yıllık 4 milyon yolcu, iç hat terminali ise yıllık 1,5 milyon yolcu kapasitelidir. İzmir, denizyolu ulaşımını çok etkin ve yaygın kullanan bir liman şehridir. Türkiye'nin iş hacmi ve ihracat açısından en büyük limanı İzmir Alsancak Limanı ile Çeşme, Aliağa-Nemrut ve Dikili ilçelerindeki limanlar deniz ulaşımı ve ticaretinde önemli noktalardır. Çeşme ve İzmir limanları aynı zamanda yolcu taşımacılığında da etkindir. İzmir, ülkemiz demiryolu ağının batıda, Ege Denizi kıyısında birleştiği bir noktada olup, İzmir'den Eskişehir, Ankara, Bandırma, Denizli ve Isparta yönlerine yük ve yolcu seferleri yapılmaktadır. İzmir'de kentiçinde metro ile toplu ulaşım, Fahrettin Altay ile Evka 3 arasındaki 20 km.lik 17 istasyonlu güzergahta yapılmaktadır. Ayrıca, Aliağa-Torbalı (Tepeköy) yönünde 110 km. uzunluğunda 38 istasyonlu güzergahta çalışan bir banliyö hattı bulunmaktadır. Hat üzerinde TCDD yolcu ve yük trenleri ile İZBAN A.Ş.’ye ait banliyö trenleri birlikte işletilmektedir. 12 Hafif Yolcu Gemisi, 2 Yolcu Gemisi ve 4 Araba Vapuru ile TURYOL Kooperatifinden hizmet alımı yöntemiyle kiralanan 13 Yolcu motoru olmak üzere toplam 31 gemi ile 9 hatta ve günde 210 civarında tarifeli seferle İzmir Körfezinde yolcu ve araç taşımacılığı hizmeti verilmektedir. Bir gün içerisinde taşınan yolcu sayısı yaklaşık 50.000 kişi, taşınan araç sayısı ise yaklaşık 2.500 adettir. İzmir’in ilçelerinin İzmir Merkezine olan karayolu uzaklıkları aşağıda tabloda verilmektedir. Tablo 5 - İlçelerin İzmir İli Merkezine Olan Uzaklıkları
Mahallelerin bağlı bulundukları ilçe merkezlerine olan yaklaşık karayolu uzaklarına ait tablo ise (Ek 5)’de verilmektedir. Su Kaynakları: İzmir ilinin eski metropol alan İlçeleri olan Balçova, Bayraklı, Bornova, Buca, Çiğli, Gaziemir, Güzelbahçe, Karabağlar, Karşıyaka, Konak, Narlıdere bölgelerine su temin eden yeraltı su kaynakları (derin kuyular); Sarıkız (38), Göksu (22), Menemen (21), Çavuşköy (12), Halkapınar (19), Pınarbaşı (3) ve Buca’da (4) olmak üzere toplam 119 adettir. Aynı bölgeye içme suyu temin eden yüzeysel su kaynakları (barajlar, kaynak suları) Tahtalı Barajı, Balçova (Cengiz Saran) Barajı, Gördes Barajıdır. Bu alanın içmesuyu dağıtım sistemi bütünleşik yapıda olup, ayrık sistem değildir. Yani Sarıkız Derinkuyuları (Manisa-Saruhanlı), Göksu Derinkuyuları (Manisa-Muradiye), Menemen Derinkuyuları (Menemen), Çavuşköy Derinkuyuları (Menemen), Halkapınar Derinkuyuları (Konak), Pınarbaşı Derinkuyuları (Bornova), Buca Derinkuyuları (Buca), Tahtalı Barajı (Menderes), Balçova (Cengiz Saran) Barajı (Balçova), Gördes Barajı (Manisa-Gördes) kaynaklarından elde edilen su, değişik noktalardan kente giriş yaparak su dağıtım sisteminde birleşmektedir. Elde edilen içmesuyu 65 adet pompa istasyonu ve 47 adet depo yardımıyla kente dağıtılmaktadır. İlde en yüksek kapasiteye sahip olan su depoları Cumhuriyet Mahallesinde bulunan 51.000 m.³’lük ve Halkapınar‘da bulunan 55.000 m.³’lük su depolarıdır. İçme suyunun kalite açısından standartlara uygun hale getirmek amacıyla, Tahtalı Barajı suyunu arıtan Görece İçmesuyu Arıtma Tesisi ; Balçova Barajı suyunu arıtan Balçova İçmesuyu Arıtma Tesisi ; Gördes Barajı suyunu arıtan Sarıkız İçmesuyu Arıtma Tesisi-Kavaklıdere İçmesuyu Arıtma Tesisi bulunmaktadır. Ayrıca, derin kuyulardan elde edilen suyun arsenik olarak arıtılması amacıyla ; Halkapınar derin kuyularından çıkan suyu arıtan Halkapınar Arsenik Arıtma Tesisi, Menemen ve Çavuşköy derin kuyularından çıkan suyu arıtan Menemen Acil Arsenik Arıtma Tesisi, Sarıkız ve Göksu derin kuyularından çıkan suyu arıtan Çullu (Manisa Muradiye) Arsenik Arıtma Tesisi vardır. Bunun dışında bazı köy kuyularından yersel olarak ortaya çıkan arsenik, demir, mangan gibi kaliteye ilişkin problemler paket arıtmaları ile çözülmektedir. İzmir eski metropol alan dışında kalan Aliağa, Bayındır, Bergama, Beydağ, Çeşme, Çiğli, Dikili, Foça, Karaburun, Kemalpaşa, Kınık, Kiraz, Menderes, Menemen, Ödemiş, Seferihisar, Selçuk, Tire, Torbalı ve Urla İlçelerinin her birinde yeraltı ve yerüstü su temin kaynaklarından elde edilen suyunu bölgeye dağıtan müstakil içme suyu altyapısı (derin kuyular, pompa istasyonları, depolar) bulunmaktadır. Yüzeysel su kaynağı olarak Ürkmez Bölgesine su temin eden Ürkmez Barajı suyunu arıtan Ürkmez İçmesuyu Arıtma Tesisi ; Aliağa İlçesine su temin eden Güzelhisar Barajı suyunu arıtan Aliağa İçmesuyu Arıtma Tesisi ; Çeşme İlçesine su temin eden Alaçatı (Çeşme) Vali Kutlu Aktaş Barajı suyunu arıtan Çeşme İçmesuyu Arıtma Tesisi ve Ödemiş İlçesinde yüzeysel su kaynaklarını arıtan Ödemiş İçmesuyu Arıtma Tesisi bulunmaktadır. 
Şekil 6 – İzmir İline Su Temin Eden İçme Suyu Kaynakları (Barajlar-Kuyular) Tablo 6 - İl Merkezi İçme ve Kullanma Suyu Bilgileri
(*) İşaretli yerleşim yerleri için baraj dışında net veriler bulunmamaktadır. 2012 yılında İlçe Belediyelerinden alınmış olan üretim değerleri baz alınmış ve 2014 yılı için % 5 artış uygulanmıştır. İZSU Genel Müdürlüğü’ne ait 22 atıksu arıtma tesisi bulunmaktadır. Tesislerin 12 adedi İleri Biyolojik Arıtma, 6 adedi Klasik Aktif Çamur, 3 adedi Doğal Arıtma ve 1 adedi de Biyodisk prosesine sahiptir. İzmir’de halen işletmede olan ileri biyolojik atıksu arıtma tesislerinin toplam kapasitesi 3.857.000 kişinin atık suyunu arıtabilecek kapasiteye sahiptir. Büyük kanal projesi kapsamında Narlıdere’den Çiğli’ye kadar uzanan Ana Kuşaklama Kanalı üzerinde 4 atıksu pompa istasyonu (Gümrük, Bayraklı, Karşıyaka ve Çiğli) bulunmaktadır. Jeolojik Durumu: Bölgedeki temel kaya birimleri, Menderes Masifi ve İzmir-Ankara Kenet Kuşağı olmak üzere iki grupta toplanır.Tüm Batı Anadolu’nun temelini oluşturan Menderes Masifi gnays ve şistlerden oluşmaktadır. Masifin çekirdeği Prekambriyen yaşlı gnayslardan oluşur, istif üste doğru Paleozoik yaşlı mikaşistler, Perma-Karbonifer yaşlı metakuvarsit, siyah fillit ve koyu renkli rekristalize kireçtaşları ile devam eder. Bunların üzerine Mezozoik yaşlı kireçtaşları gelir. Bölgede Menderes masifi birimleri, Gediz grabeni güneyinde Bozdağ yükselimi ile Torbalı-Gümüldür-Kuşadası körfezi arasında yüzeyler. Turgutlu güneyinde metakuvarsitler yeralır. Kuvarsitler üzerinde yer alan rekristalize kireçtaşları Bozdağ kütlesi üzerinde ada dağlar şeklindeki yükselimleri meydana getirir. Torbalı kuzeyinde Çapak köyü yöresinde mikaşistler ve mermerler izlenir. Torbalı güneyinde, Paleozoik mermerleri yaygındır. Özdere-Gümüldür yöresinde ise mikaşistler bulunur. Bornova fliş zonu (Bornova karmaşığı) üst kreatese-paleosen yaşlı kaya topluluklarından oluşur. Fliş fasiyesinde serpantinit, çört diyabaz ve kireçtaşları da bulunur. Neojen ve Kuvaterner Birimleri örtü kayalarını oluşturmaktadır. Neojen yaşlı birimler genelde akarsu ve göl fasiyesinde gelişmiş çökel kayalar ile çeşitli türdeki volkanik kayalardan oluşur. Neojen kaya toplulukları, İzmir kuzeyinde Foça-Aliağa-Menemen; İzmir güneyinde Urla, Seferihisar, Torbalı ve Gediz Grabeni çevresinde gözlenir. Bölgedeki, kuvaterner birimleri; Gediz Grabeni, Cumaovası ve Küçükmenderes ovaları ile Gediz deltasında geniş düzlükler oluşturur. Kemalpaşa ve Manisa ovalarında Gediz grabeninin dolgusu oluşturur. Graben morfolojisi içerisinde alüvyon yelpazesi ve nehir çökellerinden oluşan erken Kuvarterner çökelleri graben kenarındaki faylar tarafından kesilerek yükseltilmiş ve basamaklı bir morfoloji kazanmıştır. Ova morfolojili graben tabanı ise; Holosen yaşlı delta, yelpaze deltası ve yelpaze çökellerinden oluşur. Yelpaze deltaları körfez güneyinde, Narlıdere ve Limanreis yöresinde, körfez içine doğru küçük diller şeklindedir. Körfez doğusunda kalan alüvyon yelpazesi çökellerinin doldurduğu Bornova düzlüğü kıyı kesiminde art bataklıklara geçişlidir. Kıyı kesiminde, delta yüzeyinde lagün gölleri ve art bataklıklar yer alır. Günümüz Gediz Deltası genç bir çökel paketidir. Delta oluşumu bu süre içerisinde Menemen-Emiralem boğazından başlayarak günümüzdeki kıyı çizgisine kadar ilerleyen bir gelişme süreci izlemiştir. Körfezin güneyindeki Kuvaterner çökelleri ise Holosen yelpaze deltalarından oluşmaktadır. İzmir İlinin Jeoloji Haritası (Ek 7)’de verilmiştir. İklim: İzmir’de yazları kurak ve sıcak kışları ılık ve yağışlı geçen Akdeniz İklimi hüküm sürmektedir. Temmuz-Ağustos en sıcak, Ocak-Şubat en soğuk aylardır. Sıcaklık +42,7°C ile -8,4°C arasında değişir. Sıfırın altında gün sayısı 10 günü geçmez. Senenin 100 gününe yakını ise +30 derecenin üstüne çıkar. Senelik yağış miktarı 700-1200 mm. arasında bölgelere göre değişik olur. Kar yağışı yok denecek kadar azdır. Kemalpaşa ilçesi en çok yağış alan bölgedir. Sıcak yaz aylarında “imbat” ismi verilen rüzgâr serinlik getirir. Kara ve denizin gece-gündüz arasındaki ısınma ve soğuma farkından meydana gelen bu rüzgâr sadece bu ile aittir. Yüklə 1,12 Mb. Dostları ilə paylaş:
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||