GÜNAHDAN ÇƏKİNMƏK İXLASIN ƏLAMƏTİDİR
«Üsuli-kafi»də İmamlarımızdan (ə) belə bir hədis nəql olunur: «Bir kəs xalis və muxlis olduğu halda Allahın birliyinə şəhadət versə, behişt onun üçün vacib olur. Onun xalisliyinin səbəbi ondadır ki, tövhid onu Allahın haram buyurduğu şeylərdən çəkindirir».1
Rəvayətdə «mən qalə» (kim desə) deyil, «mən şəhidə» (kim şəhadət versə) ifadəsi işlənmişdir. Çünki şəhadət vermək «şühudun» dərəcələrindən hesab olunur. Yəni həmin kəs artıq qəlbin gözü ilə görmək mərtəbəsinə çatmışdır.
«Şəhidə» (şəhadət verdi) kəlməsinə çox diqqət etmək lazımdır.
Tövhiddə «elm» və «şühuda» çatan şəxs, artıq ixlaslı adamdır. O, Allahı hər bir naqislikdən xalis bildiyi kimi, özü də bəndəliyində xalis olur. Elə xalis olduğuna görə də behişt ona vacib olur.
Hədisin bu yerinə çatanda İmam (ə) mətləbi daha da açıqlamqdan ötrü buyurur: İxlas o şeyə deyirlər ki, «tövhid» insanı hər bir günahdan çəkindirsin. Daim haqqın hüzurunu dərk edən şəxs necə günah edə bilər?
Dostları ilə paylaş: |
