2.3.2.2. ÇEKİM 2.3.2.2.1. İSİM ÇEKİMİ
Çokluk Eki
Çokluk eki -lAr'dır: alplar, begler, erŋekler, kırlar, ülüşler.
İyelik Ekleri
-(X) m: öpkem, sözüm, köŋlüm, atım, kutum. -(X)ŋ: sözüŋ, yoluŋ, begiŋ, tilekiŋ, başıŋ. -(S)I: tüpi, kanı, süsi, yakşısı, boguzı. -(X)mXz: birimiz, köŋlümüz. -(X)ŋXz: basıŋız, közüŋüz. -IArI: aşları, işleri.
TÜRK DİLİ TARİHİ 353
Hâl Ekleri
İlgi hâli
+nlŋ: illerniŋ, bunıŋ. Yükleme hâli
+g: ajunug, başıg, begig, beglerig, edgüg.
+nl: tilekimni, kayunı, munı, kişilerini, başıŋnı, begini, bornı.
+n (3. şahıs iyelikten sonra): közin, başın, biliglerin, cefâsın.
+I (çoğunlukla 1. ve 2. şahıs iyeliklerden sonra): atımı, kılkımı, başı.
Yönelme hâli
+GA: kişike, arslanka, tapugka, yirke, dünyāka, ewiŋke, içimke.
+ŋA(3. şahıs iyeliklerden sonra): boguzıŋa, bulgakıŋa, ewiŋe. Bulunma hâli
+DA (çıkma için de kullanılır): ödte, karında, biligde, bodunda, çeride, çiçeklikte, erenlerde, ewiŋde.
Çıkma hâli
+DIn: kamugdın, anadın, bayattın, bedüktin, biligdin, busugdın, edgüsindin.
Vasıta hâli
+n: adakın, yazın, küzün, süŋün. Eşitlik hâli
+çA: cānça.
Dostları ilə paylaş: |
