Türk Dili Tarihi Ahmet B. Ercilasun Akçağ Yayınları / 603 Araştırma İnceleme / 50

2.2. ÇAĞATAYCA SÖZLÜKLER

Ali Şir Nevayî ile Çağatay Türkçesinin kazandığı itibar, özellikle onun eserlerini anlamak üzere sözlükler düzenlenmesine de yol açtı. Türkistan, Hindistan, İran, Azerbaycan ve Anadolu'da birçok sözlük yazıldı. Ahmet Caferoğlu, "bu lugatler sayesinde Ali Şir Nevaî'nin "Orta Asyalılıktan"

TÜRK DİLİ TARİHİ 427

çıkıp "yakın Şark ülkeleri Türklüğünün en mümtaz düşünürü" hâline geldi­ğini belirtir. Caferoğlu'na göre bu sözlükler bir ekol oluşturmuştur ve bu ekolün adı "Çağatay Türkçesi Leksikografı Mektebi'dir (Caferoğlu 1984: 223).

Çağatay Türkçesi leksikografı (sözlükçülük) mektebinin özelliklerini Caferoğlu şöyle sıralar:

1. 
   "Her sözün kendi öz manası dışında, muhtelif Çağatay şairlerindeki
   nüanslarını ve semantik manalarını belirtmek"; bunun için de "mukayeseli
   metoda başvurmak";
   
2. 
   Arapça, Farsça kelimelere yer vermemek;
   

3. Zaman zaman "Anadolu Türkçesinden, Azerbaycan'dan,
Türkmenceden" örnekler almak.

Caferoğlu, "estetik bakımdan" da "Çağatay lugatlerinin en ağır basan noktası"nın "Mir Ali Şir Nevaî'nin şiir ve lugat dehasını" belirtmek olduğu­nu bunlara ilâve eder (Caferoğlu 1984: 223-224).

Başlıca Çağatay sözlükleri şunlardır.

Abuşka Lugati

16. yüzyılın başlarında Anadolu'da yazılmıştır. Yazarı belli değildir. İlk maddesi abuşka (yaşlı kadın) olduğu için bu adla tanınmıştır. "Lugat-ı Nevaî" olarak da bilinir. Pek çok nüshası bulunmaktadır. En eski nüsha 1560 tarihlidir (Caferoğlu 1984: 224-225). 2000 kadar kelime ihtiva eder (Eckmann 1996: 189). 1862'de A. Vambery tarafından, örnekleri konul-maksızın Macarcaya (Budapeşte) çevrilmiş; 1868'de Vel'yaminov-Zernov tarafından Türkçe metnin tamamı Fransızcaya çevrilerek St. Petersburg'da yayımlanmıştır.

Eserin ilmî neşrini Türkiye'de Besim Atalay yapmıştır: Abuşka Lugati veya Çağatay Sözlüğü, Ankara 1970.

Bedâyiü'1-Luga

Hüseyin Baykara zamanında İmanî mahlâslı Tâlî tarafından yazılmıştır. Petersburg Devlet Kitaplığında bulunan tek nüshası 1705-1706 yılında istin­sah edilmiştir. Borovkov tarafından 1961'de Moskova'da tıpkıbasımıyla birlikte yayımlanmıştır (Caferoğlu 1984: 225).

428 Ahmet B. ERCİLASUN