Türki-i Basit şairleri: Aydınlı Visali, Tatavlalı Mahremi, Edirneli Nazmi.
-
SEBK-İ HİNDİ(HİND TARZI VEYA ÜSLUBU)
Hindistan’da Babür kökenli Hint-Türk saraylarında yazan ozanlarca geliştirilmiş, oradan İran edebiyatına sonra da bize geçmiş bir akımdır.
Özellikleri şunlardır:
-Söz sanatları yerine derin anlama önem verilir.
-Derin anlam yeni zincirleme tamlamalarla sağlanır.
-Hayal gücü son haddine kadar kullanılır.
-Sözü uzatan sanatlardan kaçınılır. Az sözle çok şey anlatma yolu seçilir.
-Konular dış dünyadan seçilmez, derin ıstıraplar ve tasavvufi aşk ele alınır.
-Daha önce kullanılmamış mazmunlar bulunarak eski mazmunlar da yenilenir.
-Uzak anlama önem verilerek çağrışımsal bir derinlik elde edilir.
17.Yüzyıl’da edebiyatımıza giren Sebk-i Hindi, Nabi ve Nef’i’yi çok az etkilemiştir. Bu yüzden Sebk-i Hindi deyince en önce Şeyh Galip akla gelir. Naili, Neşati, Fehim de bu akımdan etkilenmişlerdir.
-
Dostları ilə paylaş: | 
