|
|
| səhifə | 1117/2070 | | tarix | 03.01.2022 | | ölçüsü | 8,97 Mb. | | #44874 | | növü | Yazı |
| qöq . göy (< qoy. uca.). 1.(# quy: yer. aşağ).
qöq . köx. köv. kövük. köxül. daxma. dam. qorab. qorav. oyça. oyçaq. kiçik oda. alaçıq. kövlə. kölvə. külbə. kövlə. kövəl. gümə. gömə. goma. cümə. cuma.
qöq . kök.
qöq . kök.
qöq . kök. 1. kimik. soy. soyuq. soyut. soyuc. quşaq. quşam. kökən. basnaq. bel. göbək. ocağ. küyrək. kürə. sapığ. şəcərə. oymağ. nəsl. nəsil. - keçmiş ellər bir göbəkdən oluşurdular. - kökün kəsmək: nəslin qırmaq. - kökü kəsiləsi: kökü qazmaq: nəslin qırılası. 1. son. axır. kökünə çıxmaq: bitirmək. qurtarmaq. nərsənin dibinə, sonüna, axırına yetmək. kök
qöq . kök. cörləmə. məsno
qöqcə . göycə. göytuta. tutagöy. yapraqları yay qış göy qalan bitgi. ardıc (< ard: dəvam). həmməşə bahar.
((solmaz . solsamaz. həmməşə bahar. göyçağay. göycəğay. həmməşə göy, canlı, olduğun, yeniliyin itirmədən qalan, duran. sönməz. sönsəməz. (cavidan.
Dostları ilə paylaş: |
|
|
