SAYYOH VA ZARGAR BOBI
Roja brahmanga dedi:
– Shohlarning boshqa xosiyatlariga nisbatan
beozorligi, donoligining ustunligi va fazilati
haqidagi hikoyani eshitdim. Endi menga bir qis-
sa aytib bersang, unda sultonlar xizmatchilarni
qanday tanlashi va qandaylarini ustun qo‘yib, o‘z
lutf-karami bilan sarafroz qilishi bayon qilinsin...
Brahman dedi:
– Podshohlar qanday odamni, qay vaqt va
qanday ishga tayin etishni bilishi kerak. Shoh
xizmatchilarni tanlashda ularni mahak
1
toshiga
surtib olishi, turli sinovlardan o‘tkazishi, ularning
har birisining qo‘lidan nima kelishini, nimaga qo-
bil ekanligini, aql va idrokning darajasini, sadoqati
va fidokorligini bilib olishi kerak... Chunki shoh
xizmatida bo‘ladigan odamdan har narsadan oldin
to‘g‘rilik va sadoqat talab etiladi. Xizmatchilar e’ti-
borli va vafoli bo‘lganlaridagina ularning iste’dodi
foydali bo‘ladi. Bir odamning to‘g‘riligi va sadoqatli
ekanligini aniq bilib olish uchun har narsadan
oldin, uning ajdodi, ota-bobolari kim ekanligini
bilish kerak. Ular to‘g‘ri, sadoqatli, qattiq kunda
sabotli, og‘ir vaqtlarda chidamli bo‘lishlari kerak.
Ota-bobolari mana shunday xislatlarga ega bo‘lib,
ularning avlodlariga shu yaxshi xususiyatlar
o‘tgan bo‘lsa, ularni shoh xizmatiga tayyorlash
lozim. Agar bu masalada ishtiboh bo‘lsa, unday
odamlarni aslo yaqinlashtirmaslik, shohga sir-
1
Mahak — oltin va kumushga surib, ularning aslligini
aniqlaydigan tosh.
334
dosh qilmaslik kerak. Ulardan hech qanday xayrli
ish kutib bo‘lmaydi.
Yaxshi xususiyatli odamlar tanlanib olingan-
dan keyin, ularni to‘g‘ri so‘zlash va sadoqatli
bo‘lish ruhida tarbiya qilmoq lozim. Yolg‘onchilik
katta gunohdir, shoh atrofida bo‘lgan odamlar
o‘zlarini yolg‘on gapirishdan saqlashlari kerak.
Yolg‘onchi deb nom chiqargan odamga hech
kim ishonmaydi, uni hech kim hurmatlamaydi.
Hech bir aqlli shoh odamning qanchalik sado-
qatli ekanligini sinovdan o‘tkazmasdan turib,
unga muhim ish topshirmaydi. Pastkash va razil
odamlar yaxshilikning qadrini bilmaydilar. Ular
shamol qaysi tomonga essa, o‘sha tarafga qarab
ketaveradilar. Oliyjanob odamlar, ulug‘ san’at-
korlar bunday xosiyatga ega bo‘lishdan o‘limni
afzal ko‘radilar.
Eng to‘g‘ri yo‘l shuki, shohlar xizmatchi tan-
lashda, uning sha’n-shavkatiga, boyligi va davlati-
ga emas, iste’dod va qobiliyatiga, axloq va tarbi-
yasiga qarashlari kerak. Chunki shoh xizmatida
bo‘lganlar uchun aql va kamol, sha’n-shavkat,
ilm va iste’dod buyuk davlatdir... Ilmli va hikmatli
odamlar nazarida boylikning qimmati bo‘lmaydi.
Shoh xizmatiga loyiq topilgan odam ilmli, to‘g‘ri,
nafsini tiya biluvchi bo‘lmog‘i kerak. Shohning
vazifasi, o‘zi tarbiyat qilgan xizmatchilarga vazifa
topshirib, o‘lkani idora etish ishida ularga ishonch
bildirishdan iboratdir. Xizmatchi fidokorlik
ko‘rsatganda shoh mukofot berib uni rag‘batlan-
tirsin, uning vazifasi qancha kichik bo‘lsa, shoh
unga shuncha katta marhamat ko‘rsatsin. Ammo
335
xizmatchining to‘g‘ri, sadoqatli, aqlli va yetuk
ekanligi aniq ma’lum bo‘lgandan keyin uni mu-
kofotga sazovor etmoq kerak. Xullas, podshohlar
o‘z xizmatchilarining kim ekanliklarini va nimaga
yaray olishliklarini bilmoqlari lozim. Aks holda,
agar ular o‘ylamasdan, tasodifiy odamlarga ish
topshirib qo‘ysalar, keyin pushaymon bo‘ladilar.
Bunga misol qilib, zargar haqidagi hikoyani kel-
tirish mumkin.
Roja so‘radi:
– U qanday hikoya?
Dostları ilə paylaş: |