Ustad Misbah Y?zdi


İSTIXARƏNIN TƏRBIYƏVI ƏHƏMIYYƏTI



Yüklə 0,84 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə64/156
tarix23.04.2022
ölçüsü0,84 Mb.
#115474
növüDərs
1   ...   60   61   62   63   64   65   66   67   ...   156
Əbədi öyüd 2022

3.İSTIXARƏNIN TƏRBIYƏVI ƏHƏMIYYƏTI 
İnsanın qeyri-adi bir yolla həqiqətləri kəşf etməsi ilahi qayda
deyil. Ruzi qazanmaq üçün minlərlə vasitə olduğu kimi, başqa
ehtiyaclara çatmaq üçün də vasitələr mövcuddur. Allah hər bir
bəndəsinin ruzisini onun evində də yetirə bilərdi və bu iş Onun
üçün çətin deyil. Amma istənilən bir ehtiyacın ödənməsi üçün


83
yollar qoyulmuşdur ki, insan çalışsın, səy göstərsin, dağların və
dənizlərin  təkindən  ne’mətlər  çıxarsın.  Bu  məsələnin  bir  çox
faydaları  vardır.  O  cümlədən,  insanın  təlaşı  ictimai  bağlılıqlar
yaradır,  onun  üçün  vəzifələr  ortaya  çıxır.  Eləcə  də,  insan  öz
səyləri  ilə  imtahan  verir  və  kamala  doğru  hərəkət  edir.  Bu
baxımdan  istixarə  də  bir  təlaş,  hərəkətdir.  Əql  və  təcrübəsi
yetərsiz  olan  insan  tərəddüd  burulğanından  çıxmaq  üçün
istixarəyə  əl  atır.  Əlbəttə  ki,  əvvəlcə  mövcud  qüvvələr  işə
salınmalıdır.  Əql  və  təcrübədən,  məsləhətdən  faydalanmaq
lazımdır.  Bütün  bunlardan  nəticə  çıxmadıqda  istixarə  yolu
açıqdır.  Bir  sözlə,  yol  ayrıcında  donub  qalmaq  olmaz.
Mö’minin  ən  üstün  cəhətlərindən  biri  onun  çətinliklərə  təslim
olmamasıdır. Yə’ni mö’min şəxs dənizin ortasında tənha qalsa
belə  mə’yus  olmamalıdır.  “Pərvərdigara,  göndərdiyin  hər  bir
yaxşılığa  möhtacam”  –  deyilməlidir.  Bəli,  mö’min  üçün  bağlı
qapı  yoxdur.  O,  ən  çətin  vaxtda  Allahı  çağırır:  “Pərvərdigara,
özün mənə bir yol göstər. Ya Qur’an, ya təsbeh vasitəsi ilə öz
məsləhətini  bildir.”  Demək,  mö’min  şəxs  digər  vasitələrdən
yararlana  bilmədikdən  sonra  istixarəyə  müraciət  edir.  Hər  işə
görə  istixarəyə  əl  atmaq  ilahi  hikmətə,  Peyğəmbər  (s)  və
Əhli-beyt (ə) yoluna ziddir. Peyğəmbər (s) və mə’sum imamlar
(ə)  öz  ardıcıllarını  ağıl  və  məsləhət  yolunu  tərk  edib,  istixarə
yolunu  tutmağa  çağırmamışlar.  Əslində  belə  bir  münasibət,
istixarəni  adətə  çevirmək  Allahın  ne’mətlərinə  qarşı  küfrdür.
Əql  və  məsləhət  kimi  ne’mətlərin  inkarı  heç  zaman  tövsiyyə
olunmamışdır. İnsanlar üçün əql və məsləhət kimi qapılar açıq
olduğu  halda  başqa  vasitələrə  əl  atılmamalıdır.  Məsələn,  şər’i
hökmü istixarə yolu ilə yox, ictihad və təqlid yolu ilə öyrənmək
lazımdır.  İstixarə  son  anda  mə’yusluqdan  xilas  qapısıdır.  Son
anda Allaha üz tutub dua etmək, yol istəmək təbiidir. Bəli, ağıl
işlədiyi  məsələdə  istixarə  yoxdur.  İstixarə  mə’yusluqdan
qurtuluş yoludur, elmi bir məsələnin həlli yolu yox!


84

Yüklə 0,84 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   60   61   62   63   64   65   66   67   ...   156




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin