Veciz: Selef-i Salih Akidesi
Yüklə 2,07 Mb.
|
ALTINCI ESAS EVLİYÂ’NIN KERÂMETİNİ TASDİK ETMEK: Ehl-i Sünnet vel-Cemaat olan selef-i salihin akîdesinin esaslarından birisi de peygamberlikten bir parça olarak değerlendirilen salih rüyayı tasdik etmek ve salihlerin doğru ferâsetlerinin hak olduğunu kabul etmektir. Nitekim Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır: {فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَى فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ} [سورة الصافات الآية: 102]
Peygamber-sallallahu aleyhi ve sellem- de bu konuda şöyle buyurmaktadır: (( لَمْ يَبْقَ مِنَ النُّبُوَّةِ إِلاَّ الْمُبَشِّرَاتُ، قَالُوا: وَمَا الْمُبَشِّرَاتُ؟ قَالَ: الرُّؤْيَا الصَّالِحَةُ )) [ رواه البخاري ]
Yine Ehl-i Sünnet vel-Cemaat olan selef-i salihin akîdesinin esaslarından birisi de evliyânın kerâmetle-rini tasdik etmektir.Kerâmet, Kur'an ve sünnetin de delâlet ettiği gibi, Allah Teâlâ'nın bazı sâlih kulları vasıtası ile onları onurlandırmak için göstermiş olduğu olağanüstü haller demektir.1 Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır: {أَلا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ * الَّذِينَ آمَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ * لَهُمُ الْبُشْرَى فِي الْحَياةِ الدُّنْيَا وَفِي الآخِرَةِ لاَ تَبْدِيلَ لِكَلِمَاتِ اللَّهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ} [سورة يونس: 62-64] " Bilesiniz ki Allah'ın dostlarına hiçbir korku yoktur. Onlar üzülmeyecekler de.Onlar îmân edip takvâya ermiş kimselerdir.Onlar için dünya hayatında da, âhiret hayatında da müjde (sâlih rüyâ) vardır.Allah’ın sözlerinde asla değişme yoktur. İşte bu, en büyük kurtuluşun tâ kendisidir."1 Peygamber-sallallahu aleyhi ve sellem- de bu konuda şöyle buyurmaktadır: ((إِنَّ اللَّهَ قَالَ: مَنْ عَادَى لِي وَلِيًّا فَقَدْ آذَنْتُهُ بِالْحَرْبِ)) [رواه البخاري]
Ancak Ehl-i Sünnet vel-Cemaat’in kerametleri tasdik etme hususunda dînî birtakım kuralları vardır. Olağanüstü her iş keramet olur, diye bir şey yoktur. Aksine bu bir istidrâc (fark ettirmeden yavaş yavaş azaba yaklaşmak) da olabilir yahut göz bağcılık, büyücülerin, sihirbazların, şeytanların, deccâllerin işlerinden olup, keramet kabilinden olmayan şeyler de bu olağanüstü olayların kapsamına girebilir. Keramet ile göz bağcılık arasındaki fark ise gayet açıktır. Kerametin sebebi itaattir ve keramet, istikamet ehli olanlara hastır. Nitekim Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır: {وَمَا كَانُواْ أَوْلِيَاءَهُ إِنْ أَوْلِيَآؤُهُ إِلاَّ الْمُتَّقُونَ} [سورة الأنفال من الآية: 34]
Göz bağcılığın sebebi ise küfür olan amellerle günahları işlemektir. Nitekim Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır: {وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى أَوْلِيَآئِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ} [سورة الأنعام من الآية: 121] "Gerçekten şeytanlar sizinle mücadele etmeleri için kendi dostlarına telkinde bulunurlar.Eğer onlara itaat ederseniz, şüphesiz siz de Allah'a ortak koşanlar olursunuz."2 Ehl-i Sünnet vel-Cemaat, dünyada sihir ve sihirbazlar olduğuna da inanırlar.3 Nitekim Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır: {فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ} [سورة يونس من الآية: 80]
{وَجَاءُوا بِسِحْرٍ عَظِيمٍ} [سورة الأعراف من الآية: 116] " Ve onlar, büyük (güçlü) bir sihir ortaya koydular."2 {وَلَـكِنَّ الشَّيْاطِينَ كَفَرُواْ يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ} [سورة البقرة من الآية: 102] "Lâkin şeytanlar, insanlara sihiri öğreterek kâfir oldular."3 Şu kadar var ki şeytanlar, Allah Teâlâ'nın izni olmadıkça hiç kimseye zarar veremezler. Nitekim Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır: {وَمَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمْ وَلاَ يَنفَعُهُمْ} [سورة البقرة من الآية: 102] "Onlar (sihirbazlar),Allah’ın izni olmadıkça hiç kimse-ye zarar veremezler.Onlar, kendilerine fayda vereni değil de, zarar vereni öğreniyorlardı."1 Her kim, Allah’ın izni olmadan sihrin zarar ya da fayda verdiğine inanırsa, kâfir olur. Her kim,sihir yapmanın mübah (câiz) olduğuna inanırsa, öldürülmesi gerekir. Çünkü müslümanlar, sihrin haram olduğunda oybirliğine varmışlardır.Sihir yapan kimsenin tevbe etmesi istenir.Tevbe etmezse, boynu vurulur.
Nitekim Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır: {وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى أَوْلِيَآئِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ} [سورة الأنعام من الآية: 121]
Allah Teâlâ, cinleri ve şeytanları kullarından dilediği kimsenin başına musallat edebilir. Nitekim Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır: {وَاسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ وَأَجْلِبْ عَلَيْهِم بِخَيْلِكَ وَرَجِلِكَ وَشَارِكْهُمْ فِي الأَمْوَالِ وَالأَوْلادِ وَعِدْهُمْ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلاَّ غُرُورًا} [سورة الإسراء الآية: 64] "Onlardan gücünün yettiği kimseleri sesinle yerinden oynat, onlara karşı süvârilerin ve yayalarınla gürültü çıkararak baskın düzenle, mallarına ve evlâtlarına ortak ol, onlara vaadlerde bulun. Şeytan insanlara, onları aldatmaktan başka ne vâdedebilir ki?"2 Allah Teâlâ, kullarından dilediği kimseleri de onların hile ve tuzaklarına karşı korur. Nitekim Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır: {إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ * إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِينَ هُم بِهِ مُشْرِكُونَ} [سورة النحل: 99-100] "Gerçek şu ki: Îmân edip yalnız Rablerine tevekkül edenler üzerinde onun (şeytanın) hiçbir hâkimiyeti yoktur.O’nun hâkimiyeti,ancak kendisini dost edinen ve onu Allah’a ortak koşanlaradır."3 YEDİNCİ ESAS HÜKÜMLERİ ALGILAMA ve DELİL OLARAK KULLANMADA EHL-İ SÜNNET VEL-CEMAAT’İN İZLEDİĞİ YOL Ehl-i Sünnet vel-Cemaat olan selef-i salihin akîdesinin esaslarından birisi de hükümleri algılama ve delilleri kullanmada Allah Teâlâ'nın kitabı ile peygamberinin sünnetinden sahih olarak gelen şeylere açıktan ve gizli olarak uymak ve onlara teslimiyet göstermektir. Nitekim Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır: {وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالًا مُّبِينًا} [سورة الأحزاب الآية: 36]
Peygamber-sallallahu aleyhi ve sellem- bu konuda şöyle buyurmaktadır: ((تَرَكْتُ فِيكُمْ أَمْرَيْنِ لَنْ تَضِلُّوا مَا تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا كِتَابَ اللَّهِ وَسُنَّةَ رَسُولِهِ)) [رواه مالك وحسنه الألباني]
Nitekim Peygamber-sallallahu aleyhi ve sellem- bu konuda şöyle buyurmaktadır: ((... فَعَلَيْكُمْ بِسُنَّتِي وَسُنَّةِ الْخُلَفَاءِ الْمَهْدِيِّينَ الرَّاشِدِينَ، تَمَسَّكُوا بِهَا، وَعَضُّوا عَلَيْهَا بِالنَّوَاجِذِ، وَإِيَّاكُمْ وَمُحْدَثَاتِ الأُمُورِ، فَإِنَّ كُلَّ مُحْدَثَةٍ بِدْعَةٌ، وَكُلَّ بِدْعَةٍ ضَلاَلَةٌ )) [ رواه أبو داود وصححه الألباني ]
Bu sebeple anlaşmazlık halinde Ehl-i Sünnet vel-Cemaat’in başvurduğu kaynak, Allah’ın kitabı ve Rasûlü-sallallahu aleyhi ve sellem-'in sünnetidir. Nitekim Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır: {فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلاً} [سورة النساء من الآية:59] "Aranızda herhangi bir konuda anlaşmazlığa düşer-seniz, gerçekten Allah’a ve âhiret gününe îmân ediyorsanız, o konuda hüküm vermek için onu Allah’(ın kitâbı Kur’an)a ve elçisi (Muhammed-sallallâhu aleyhi ve sellem-’in sünneti)ne götürün.Allah’(ın kitâbı Kur’an)a ve elçisi (Muhammed-sallallâhu aleyhi ve sellem-’in sünneti)ne götürmek; sizin için (ayrılığa düşüp görüş-lerinizle hareket etmenizden) daha hayırlı, sonuç bakımından da daha güzeldir."1 Ehl-i Sünnet vel-Cemaat’in Kur'an ve sünnetin anlaşılmasında başvurduğu kaynaklardan birisi de, Rasûlullah-sallallahu aleyhi ve sellem-’ın ashâbıdır. Onlara göre, Kur'an veya sahih sünnete, hiçbir kıyas, zevk, keşf, şeyh veya imamın sözü ile karşı çıkılamaz. Çünkü İslâm dîni, Rasûlullah-sallallahu aleyhi ve sellem- hayatta iken kemâle ermiştir. Nitekim Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır: {الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينًا} [سورة المائدة الآية: 3]
Nitekim Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır: {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ} [سورة الحجرات الآية: 1]
Nitekim Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır: {فَإِن لَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكَ فَاعْلَمْ أَنَّمَا يَتَّبِعُونَ أَهْوَاءَهُمْ وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَوَاهُ بِغَيْرِ هُدًى مِّنَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ} [سورة القصص الآية: 50]
Nitekim Peygamber-sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmaktadır: ((إِنَّ اللَّهَ لاَ يَجْمَعُ أُمَّتِي أَوْ قَالَ أُمَّةَ مُحَمَّدٍ عَلَى ضَلاَلَةٍ وَيَدُ اللَّهِ مَعَ الْجَمَاعَةِ وَمَنْ شَذَّ شَذَّ إِلَى النَّارِ)) [رواه الترمذي وصححه الألباني]
O halde bu ümmet, bâtıl üzerinde oybirliği varmaktan yana korunmuş olup hakkı terketmekte oybirliğine varması imkânsızdır. Ehl-i Sünnet vel-Cemaat, Rasûlullah-sallallahu aleyhi ve sellem- dışında kimsenin mâsum olduğuna inanmazlar. Gizli kalan (anlaşılamayan) hususlarda zaruret kadarı ile içtihad yapılabileceği görüşündedirler.Bununla birlikte Kur'an ve sünnete uygun olmadığı sürece hiç kimsenin görüşü lehine taraf tutmazlar.Müçtehidin hata da edebileceğine, isâbet te edebileceğine inanırlar.İsâbet ederse iki ecir yani içtihad etmenin ve isâbet etmenin ecrini alır, hata ederse sadece içtihadda bulunma ecrini alır. Onlara göre içtihadi meselelerde görüş ayrılığına düşmek, düşmanlığı ve biribiriyle ilişkileri kesmeyi gerektirmez.Aksine herkes birbirini sever, birbirini dost bilir.Bazı tâli meselelerdeki görüş ayrılığına rağmen birbirlerinin arkasında namaz kılarlar. Ehl-i Sünnet vel-Cemaat, müslümanı belirli bir fakîhin mezhebine bağlı kalmaya mecbur tutmazlar. Bununla birlikte eğer bu taklid2 yoluyla değil de uymak sûretiyle oluyorsa, bir sakınca da görmezler. Müslüman birisinin delilinin kuvvetli olması dolayısıyla bir husustaki mezhepten öbürüne geçmesi gerekir. İlim taleb ederken bir kimse, eğer imamların delillerini bilebilecek bir ehliyeti var ise ona göre amel eder ve bir meselede bir imamın mezhebini kabul ettiği halde delili daha kuvvetli ve fıkhî bakımdan daha tercihe değer bulduğu için bir başka meselede bir diğer imamın görüşüne geçer.Delilini bilmeden hiç kimsenin görüşünü kabul etmesi câiz değildir. Çünkü böyle yaptığı takdirde mukallit olur.Bir tercihte bulu-nuncaya kadar görüş ayrılıklarını elinden geldiğince tetkik etmelidir.Tercih yapamazsa, bu takdirde o, avamın hükmünde birisi olur, ilim ehline sorar. Delile bakıp tesbit edemeyen avamın mezhebi ise yoktur.Böylesinin mezhebi, kendisine fetvâ veren müftünün mezhebidir. O halde bu durumda onun yapması gereken, Kur'an ve sünneti bilen ilim eline soru sormaktır. Nitekim Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır: {فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ} [سورة النحل من الآية: 43] " Eğer bilmiyorsanız, zikir ehline (ilim ehline) sorun."1 Ehl-i Sünnet vel-Cemaat’in kanaatine göre, ilim ve amel birlikte olmadıkça dînde bilgili tam ve doğru olmaz.Her kim birçok ilim tahsil etmekle birlikte onunla amel etmez veya Peygamber-sallallahu aleyhi ve sellem-’in yolundan gitmez ve sünnet ile amel etmezse o kimse fâkih değildir. SEKİZİNCİ ESAS MARUF ÖLÇÜLERDE YÖNETİCİLERE İTAAT ETMENİN FARZ OLUŞU: Ehl-i Sünnet vel-Cemaat olan selef-i sâlihin akîdesinin esaslarından birisi de, Allah'a isyânı emret-medikleri sürece müslümanların yöneticilerine itaat etmeyi farz görmeleridir. Allah'a isyânı emrederlerse, o konuda onlara itaat etmek, câiz değildir.Bunun dışında maruf olan konularda onlara itaat etme gereği devam eder. Nitekim Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır: {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللَّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلاً} [سورة النساء الآية: 59]
Rasûlullah-sallallahu aleyhi ve sellem- de aşağıdaki hadislerde bu konuda şöyle buyurmaktadır: ((مَنْ أَطَاعَنِي فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ، وَمَنْ عَصَانِي فَقَدْ عَصَى اللَّهَ، وَمَنْ يُطِعْ الْأَمِيرَ فَقَدْ أَطَاعَنِي وَمَنْ يَعْصِ الْأَمِيرَ فَقَدْ عَصَانِي )) [ رواه البخاري ومسلم ]
(( تَسْمَعُ وَتُطِيعُ لِلأَمِيرِ وَإِنْ ضُرِبَ ظَهْرُكَ وَأُخِذَ مَالُكَ فَاسْمَعْ وَأَطِعْ )) [ رواه مسلم ] "Sırtına vursa da, malını alsa da, emiri dinleyip ona itaat et, dinle ve itaat et."3 ((مَنْ كَرِهَ مِنْ أَمِيرِهِ شَيْئًا فَلْيَصْبِرْ عَلَيْهِ، فَإِنَّهُ لَيْسَ أَحَدٌ مِنْ النَّاسِ خَرَجَ مِنْ السُّلْطَانِ شِبْرًا فَمَاتَ عَلَيْهِ، إِلاَّ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً )) [ رواه البخاري ومسلم ] "Emirinden hoşlanmadık bir şey gören ona katlansın. Zirâ insanlardan birisi, yöneticinin emrinden bir karış bile dışarı çıkıp da bu haliyle ölürse, câhiliye ölümü ile ölmüş olur."1 O halde maruf ölçülerde yöneticilere itaat etmek, Ehl-i Sünnet vel-Cemaat’in kabul ettiği büyük esaslardan birisidir.Bu noktadan hareketle selef imamları bunu itikadî esaslar arasında saymışlardır. Nitekim içinde bu konuya dâir açıklama ve bilgilerin bulunmadığı akîde kitabı hemen hemen yok gibidir. Bu her müslüman için dînî bir farîzadır.Çünkü İslâm devletinde disiplinin var olması için temel bir esastır. Ehl-i Sünnet vel-Cemaat’e göre müslüman yöneticilerin arkasında beş vakit namazı, cuma, ve bayram namazlarını kılmanın,onların yönetimi altında iyiliğin emredilip kötülükten sakındırmanın, cihad etmenin, hac yapmanın câiz olduğu ve iyi veya kötü olmalarının bunu etkilemeyeceği görüşündedirler. Yine ıslah olmaları ve doğru yolda yürümeleri için onlara duâ etmenin1, görünüşte sahih çizgi üzerinde olmaları halinde onlara nasihat etmenin2 câiz olduğu görüşündedirler. Küfürden daha aşağı mertebede herhangi bir aykırılık işledikleri takdirde kılıçla onlara karşı çıkmayı haram kabul eder ve sabredilmesi görüşündedirler.Zirâ Peygamber-sallallahu aleyhi ve sellem- açık küfürleri ortaya çıkmadıkça Allah'a isyan olmayan konularda onlara itaat etmeyi, fitne zamanında savaşa katılmamayı, birlik iken ümmeti bölmek isteyenlerle çarpışmayı emretmiştir. Nitekim Peygamber-sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmaktadır: ((خِيَارُ أَئِمَّتِكُمْ الَّذِينَ تُحِبُّونَهُمْ وَيُحِبُّونَكُمْ وَيُصَلُّونَ عَلَيْكُمْ وَتُصَلُّونَ عَلَيْهِمْ، وَشِرَارُ أَئِمَّتِكُمْ الَّذِينَ تُبْغِضُونَهُمْ وَيُبْغِضُونَكُمْ وَتَلْعَنُونَهُمْ وَيَلْعَنُونَكُمْ. قِيلَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ! أَفَلاَ نُنَابِذُهُمْ بِالسَّيْفِ؟ فَقَالَ: لاَ، مَا أَقَامُوا فِيكُمْ الصَّلاَةَ، وَإِذَا رَأَيْتُمْ مِنْ وُلاَتِكُمْ شَيْئًا تَكْرَهُونَهُ، فَاكْرَهُوا عَمَلَهُ وَلاَ تَنْزِعُوا يَدًا مِنْ طَاعَةٍ )) [ رواه مسلم ] "Sizin en hayırlı yöneticileriniz kendilerini sevdiğiniz ve sizi seven, kendilerine duâ ettiğiniz ve size duâ eden yöneticilerdir.En kötü yöneticileriniz ise kendi-lerine buğzettiğiniz, size buğzeden, kendilerine lânet ettiğiniz ve size lânet eden yöneticilerdir.Ey Allah’ın Rasûlü! Biz kılıçla bunlara karşı çıkmayalım mı? diye sorulunca, şu cevabı verdi: Aranızda namazı kıldır-dıkları sürece hayır. Eğer sizler yöneticilerinizden hoşuna gitmeyen bir şey görürseniz, onların yaptık-larını hoş görmeyin,fakat itaatten de el çekmeyiniz."1 Peygamber-sallallahu aleyhi ve sellem- yine bu konuda şöyle buyurmuştur: ((إِنَّهُ يُسْتَعْمَلُ عَلَيْكُمْ أُمَرَاءُ فَتَعْرِفُونَ وَتُنْكِرُونَ، فَمَنْ كَرِهَ فَقَدْ بَرِئَ، وَمَنْ أَنْكَرَ فَقَدْ سَلِمَ، وَلَكِنْ مَنْ رَضِيَ وَتَابَعَ، قَالُوا: يَا رَسُولَ اللَّهِ! أَلاَ نُقَاتِلُهُمْ؟ قَالَ: لاَ، مَا صَلَّوْا)) [ رواه مسلم ]
Allah'a isyan olan konularda onlara itaat etmek ise câiz değildir.Çünkü bu konuda sünnette gelen yasak bunu gerektirmektedir. Nitekim Peygamber-sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmaktadır: ((السَّمْعُ وَالطَّاعَةُ عَلَى الْمَرْءِ الْمُسْلِمِ فِيمَا أَحَبَّ وَكَرِهَ مَا لَمْ يُؤْمَرْ بِمَعْصِيَةٍ، فَإِذَا أُمِرَ بِمَعْصِيَةٍ فَلاَ سَمْعَ، وَلاَ طَاعَةَ)) [رواه البخاري ومسلم] Yüklə 2,07 Mb. Dostları ilə paylaş:
|