Əməldə ixlas
İkinci cəhət də dini nüfuzdur. Yəni əməldə göstərməlisiniz, dillə olmur. Bu elə məsələlərdəndir ki, dillə isbat etmək mümkün deyil. Dillə nə qədər artıq israr etsəniz, sözünü and içməklə sübut etmək istəyən insan kimi olarsınız; nə qədər çox and içsə, qarşı tərəfin etimadı bir o qədər azalar. Heç zaman dillə deməyin ki, biz Allah üçün işləyirik, biz filan edirik. Xeyr, bu sözləri kənara qoyun, əməldə göstərin ki, niyyət xalis və Allah üçündür.
Dəbdəbədən çəkinmək
Əgər bu iki cəhətə riayət olunsa, universitet sizin əlinizdə olacaq. Əlbəttə, şərtlərdən biri də budur ki, işinizdə çoxlu dəbdəbə olmasın. Şəxsi həyatınızda onsuz da belə bir şey yoxdur, məqsəd budur ki, idarəyə aid dəbdəbədən də çəkinin, işiniz çox da idarə formasında olmasın. Adı belə olsun: universitetə ezam olunmuş ruhani. Bu addan məlum olsun ki, bu, hövzədən universitetə ezam olunan şəxsdir. Belə olmasa, dəbdəbə baş alıb gedəcək: əvvəl universitet rektorunun adını çəkək, yoxsa bu ağanın; filan yerdə onun stulunu hara qoyaq, bunun stulunu hara? Əgər bu məsələlər olsa, siz bir məmurun səviyyəsinə enəcəksiniz. Hər halda, bir məmur da bəzən yaxşı iş görür, bəzən ondan razıdırlar və bəzən narazı. Bu zaman daha ruhani tərzindən çıxmış olarsınız. Bu, zərərlidir. Gərək dediyim bu iki xüsusiyyətə malik güclü ruhani olasınız. Bizim də borcumuz sizin üçün dua etməkdir və edirik də.
Allahın salamı və rəhməti olsun sizə!
Dostları ilə paylaş: |
