Yazar: Üstat Hüseyin ensariyan

Vahy Mantığında Kadının Makamı

Hakkın Pak Dini

Mukaddes İslam dininin diğer din ve ekollerle bütün hususlarda çok derin ve temelli farklılıkları vardır.

Peygamber’in Ehl-i Beyt’inin ve Resul-i Ekrem’in hak üzere olan vasilerinin tefsir ettiği ve masum İmamların beyan ettiği İslam olan Şia, tevhid, kıyamet, melekler, nübüvvet, imamet, Kur’an, fert, aile, toplum, maddi ve manevi işler, ahlaki ve pratik konular, kadın, erkek, evlat, iş ve kazanç, terbiye, siyaset, hükümet ve benzeri birçok konularda diğer ekollerden, kültürlerden ve mevcut dinlerden çok büyük farklılıklar içindedir.

İslam’ın bu açıdan söylediği her şey hakikat, ölçü, zahir ve batın dünyasında gerçek örnekleriyle uyumludur. Özetle; hakkın ilminde ve varlık aleminin bağrında yer alan gerçeklerle uyum içindedir.

İslam dininde hakikat müfessirlerinin beyanı, onların ilahi görüş ve temiz bilgisinin ürünüdür. Kur’an-ı Kerim'in ayetlerinin derinliklerinden algıladıkları verilerdir.

Kur’an-ı Kerim'de bu dinin konulara girişi ve Kur’an-ı Kerim'in başlangıcı Hakkın mukaddes vücudunun rububiyet, rahimiyet ve rahmaniyet sıfatıyladır. Bu gerçeklerin hakikatlerinin başlangıcı, İslam Peygamberi’nin melekuti ve ilahi kalbinden başlamış, devamı ise Ali b. Ebi Talib’ten On ikinci İmam’a kadar bütün masum imamların beyanlarıyla sürdürülmüştür.

Rahman, Hazret-i Hakk’a özgü isimlerdendir ve Allah’tan başkası hakkında kullanılmamaktadır. Ama Rahim Haktan gayrisi hakkında da kullanılan bir sırattır.

Her iki sıfatın da kökü rahmettir. Hakkın mübarek vücuduna oranla tercümesi de bağışlayan ve esirgeyen Allah demektir.

Kur’an ayetlerini izah edenlerden bir grup şöyle demişlerdir. Rahman, Hakkın iyi ve kötü bütün kullarına oranla sergilediği genel rahmetine işarettir. Rahim ise salih ve itaatkar kullara özgü olan hakkın özel rahmetine işarettir.

Rahmaniyyet sıfatının zuhuru dünyada rahimiyet sıfatının tecellisi ise ahirettedir. Ama bizzat Kur’an-ı Kerim'de bu farklılık hakkında bir bilgi mevcut değildir. Kuran-ı Kerim’de şöyle yer almıştır: “Benim rahmetim her şeyi kapsamıştır.”¹

Bu sıfatın varlıkların yaratılışındaki tecellisi, onların rızıkları ve olaylardan kurtuluşları dikkate değerdir.

Bu iki sıfatın yardımıyla Allah’ın dergahından yardım dilemek, irfani bir halete, özel bir ruhiyeye ve özgün bir sevince sebep olmaktadır. Bunun tepkisi de Hak Teala'nın kula inayet ve teveccühüdür.

İslami eserlerde de yer aldığı üzere Hazret-i Hak şöyle buyurmuştur: “Kulum beni rahmaniyet ve rahimiyet sıfatıyla çağırdığı zaman, onun isteklerine icabet etmemekten haya ederim.”

İnsanların yaratılışı ve rızıklandırılışı rahmaniyetin bir tecellisidir; hidayet ve başarıları ise rahimiyetin bir ürünüdür.

Allah-u Tela, Kur’an-ı Kerim’de kendisini başka bir şekilde de rahmetle övmüştür: Hayr'ur-Rahimin, Ehram’er-Rahimin ve zü'r-Rahmet. ²

Bu hakikatin zihne yakınlaştırılması için Allah Resulü bu gerçekleri işte bu şekilde insanların anlayabileceği bir ifadeyle beyan etmiştir; yoksa o alemde zaten sayı ve derecenin bir anlamı yoktur.

Allah’ın yüz rahmeti vardır; onlardan birini yedi gök ve yere yaymıştır. O bir derece ile kendilerine uygun bir şekilde bütün yaratıklara merhamet bağışlamaktadır. Yaratıklar da o rahmetin yardımıyla birbirlerine sevgi göstermekte ve acımaktadırlar. Diğer doksan dokuz derecesi ise Allah’ın nezdinde saklı tutulmuştur. Böylece kıyamet koptuğunda, dünyada dağıtılan bu bir derece rahmet de doksan dokuz dereceye katılacak ve müminlere ve itaat edenlere dağıtılacaktır.

Rab ise, malikiyeti evrendeki bütün varlıkları ve bütün gerçek alemleri kapsayan malik anlamındadır ve bu malikiyet ortadan kaldırılamayan malikiyettir. Varlıkların tedbiri, gelişimi ve yetişmesi bu gerçek malikin kudret eli ile gerçekleşmektedir.

Hak Teala’nın varlık alemindeki bütün zerrelerle malikiyet ve tedbir bağlantısı, hakiki, ebedi, daimi ve zati bir bağlantı olduğu için insanın, Allah’ın rububiyeti karşısında başka bir rab edinmesinin, başka bir malik, tedbir, müdebbir ve O’nun kanununun dışında bir kanun kabul etmesinin bir anlamı yoktur.

Hayatın bütün boyutlarında gerçek tevhidin tecellisi ise insanın bütün vücuduyla Allah’ın malikiyet ve tedbirinin gölgesinde baki kalmasıdır. Her kültür ve ekolde Hakkın zıddına zorla insanın hayatını idare etmek isteyen her türlü malik ve malikiyet iddiasında bulunan kimseleri nefyetmesidir. Temiz “La ilahe illallah” kelimesinin, hayatın bütün boyutlarında bunun dışında bir anlamı yoktur. Evet insanın bütün zahiri ve batıni ihtiyaçlarını, Hakkın rahmeti ve rububiyet nuru gidermektedir. İnsanın dünya ve ahiret saadetini Allah’ın lütuf, inayet, rahmet, merhamet ve tedbiri garanti etmektedir.

İlahi Peygamberlerin Hakkın Rahmet ve Rububiyetine Tevessül Etmeleri

Hak Teala'nın rahmet ve rububiyetinden başka bir rab, malik, müdebbir, mürit, rahmet ve lütuf kabul etmeyen, kendilerini her an o malikin memluku ve o Rabbın merbubu ve o mabudun abdi (kulu) sayan, diğer rablerle ve yersiz yere tedbir iddiasında bulunanlarla bütün vücuduyla savaşan, bazılarının bu savaş sahnelerinde can verdiği ve canlarıyla Hakkın rahmetini, kültürünü ve malikiyetini ebedileştiren ilahi peygamberler, bütün olaylar, sıkıntılar, ihtiyaçlar ve hacetler anında Hakkın rahmet ve rububiyetine tevessül etmişlerdir.

“Rabbimiz! Kendimize yazık ettik; bizi bağışlamaz ve bize merhamet etmezsen biz hüsrana uğrayanlardan oluruz”¹

Nuh (a.s) ise kendisinin ve müminlerin kurtuluşu ve zalimlerin ise kökünün yok olması için yaptığı bir duasında şöyle buyurmuştur: “Rabbim! Yeryüzünde hiç bir kafir bırakma.” ²

İbrahim (a.s) ise bir duasında şöyle arz etmiştir: “Rabbimiz! Ben çocuklarımdan kimini, namaz kılabilmeleri için Senin kutsal evinin yanında, ziraata elverişsiz bir vadiye yerleştirdim.”³

Musa (a.s) da Medyen şehrinin kapısında çaresizlik içinde kalınca Hakk Teala'ya münacat ederek şöyle arz etmiştir: “Rabbim! Doğrusu bana indireceğin hayra muhtacım”¹

Hz. Yusuf (a.s) ise şöyle arz etmiştir: “Rabbim! Bana hükümranlık verdin, rüyaların yorumunu öğrettin. Ey göklerin ve yerin yaratanı! Dünya ve ahirette işlerimi yoluna koyan sensin; benim canımı Müslüman olarak al ve beni iyilere kat.” ²

Zekeriya (a.s) ise şöyle arz etmiştir: “Rabbim! Beni tek başıma bırakma, sen varislerin en hayırlısısın”³

Allah-u Teala yüce peygamberine de dua ve münacatlarında şöyle demesini emretmiştir: “Rabbim! Bağışla, merhamet et, sen merhamet edenlerin en hayırlısısın.”⁴

Kur’an-ı Kerim Allah’ın veli ve aşık kullarının gece karanlığında ayakta iken, otururken ve yaratılışı düşünürken şöyle dediklerini nakletmektedirler: “Rabbimiz bunu boşuna yaratmadın.”⁵

Masum imamlardan nakledilen, özellikle Kumeyl, Ebu Hamza, Arefe ve Hz. Seccad'ın on beş münacatında mübarek Rab kelimesi birçok defa tekrar edilmiştir. Peygamberlerin bu makama tevessülü ve dualarda bu hakikatin tekrarı bu meselenin azametini göstermekte ve de insan hayatının tüm boyutlarındaki tecellisinin ifadesidir. Sadece dua edenler yaptıkları dualarında bu makama tevessül etmemişlerdir. Hatta Hakkın rububiyeti insanların hayat fezasında, inançlarında, amellerinde ve ahlaklarında ilmi ve ameli olarak tecelli etmiş bulunmaktadır
Hakka İbadet ve Kulluğun Yüce Makamı

İster kadın ister erkek insanın bir tek hüviyeti ve cevheri vardır. Kemal ve insanlık belirtilerinin zuhur yolunu kat etmek ve manevi makam ve derecelere ulaşmak hususunda aralarında hiçbir farklılık yoktur. Eğer batini bir meyil ve fıtri bir çekimle akıl, nübüvvet, imamet, merhamet sahibi öğretmenler ve şartları haiz mürebbilerin yardımıyla hakkın rububiyetini kabul edecek ve Hazret-i Hakk’ın hidayet, tedbir ve malikiyetini hayatın bütün boyutlarında kabullenecek olursa, tağuta kölelik bataklığına, nefsin heva ve isteklerine düşmekten ve şeytani ekol ve kültürlere yakalanmaktan güvende olur. Gerçek malike oranla kul olmanın bereketiyle yüce, melekuti ve arşi makamlara yükselir.

Kadın ve erkek zahiri ve batini yaratılışında rahmaniyet, rahimiyet ve Hazret-i Hakk’ın rububiyetinin tecellisidir. Bu ilahi kitabın apaçık ayetlerinden de istifade edildiği hiçbir inkar, itiraz, şek ve şüphe kabul etmeyen bir gerçektir. Kadın da insandır; kadın da kabiliyetlere ve manevi güçler sahiptir. Kadın vahiy dilinde erkekle eşit bir cevhere ve kimliğe sahiptir.

Kadın ilahi rahmettir. Kadın hakkın rububiyetinin tecellisidir. Kadını aşağılamak, kadına saldırmak ve haklarını çiğnemek onun haklı programlarını korumaktan yüz çevirmek, insanlık dairesinde onu zayıf saymak, yersiz yere onu boşamak, kadınla çocuğunun arasını ayırmak ve benzeri birçok kötülükler beşer üzerinde malikiyet iddiasında bulunanların, tarihteki Firavunların, sultacı kültürlerin, zalimlerin, zorbaların ve diktatörlerin uğursuz eserleridir.

İtalya’da insanlar erkek kız çocuğuna sahip olunca çok sevinmekteydi. Çünkü eşyasına yeni bir şey eklenmişti. On üç veya on dört yaşına geldikten sonra da onu pazara götürüyor, satıyor ve aldığı parayla da günlük ihtiyaçlarını gideriyordu.

Bazen İtalya’da kadınlara kızdıkları zaman da onu içinde kaynar zeytinyağının bulunduğu bir kazana atıyor ve yok ediyorlardı.

Kadın onlara göre bir hizmetçi, köle, cariye, şehvet aracı olarak kullanılıyordu. Henüz de beşeri kültürlerde kadın birçok haklarından mahrum bulunmaktadır.

Ama hak dininde ve vahiy mantığında kadın yüce bir varlıktır. Manevi birçok hayırların kaynağıdır, kabiliyet ve ilahi güçlerle donanmış bir kainattır.

Kadın eğer değerini tanıyacak, insani konumunu koruyacak ve gelişimi ve terbiyesi hususunda İslam’ın yüce öğretilerinden gücü oranında istifade edecek olursa, tertemiz bir Meryem, yüce bir Hatice, layık bir Zeynep ve Hazret-i Hakk’ın dergahında layık bir makam sahibi olacaktır. Aksi takdirde nankörlük yolunu kat eden, hakkın nimetlerini inkar eden ve hakkın hidayetinden yüz çevirdiği için de dünya ve ahirette rüsva olan hakkın ebedi lanetine maruz kalan erkeklerin konumuna düşecektir.
Vahiy Mantığında Kadın

Çok değerli Mecme’ul Beyan tefsirinde¹ şöyle yer almıştır: Esma bint-i Ümeys, değerli eşi Cafer b. Ebi Talib’le ilahi ve salt dini korumak için yaptıkları hicretten geri döndüklerinde Peygamberin eşlerini görmeye gitti ve onlara şöyle dedi: “Kur’an’da kadınlar hakkında bir ayet var mıdır? ” Onlar, “Hayır” dediler. Böylece Esma hemen Allah Resulü’ne koştu ve şöyle arz etti: “Kadınlar ümitsizlik ve ziyan içindedirler.” Peygamber, “Hangi açıdan? ” O şöyle arz etti: “Erkekler hayırla anıldığı gibi kadınlar anılmamıştır. Bunun üzerine merhamet sahibi olan Allah şu ayeti nazil buyurdu: “Doğrusu erkek ve kadın Müslümanlar, erkek ve kadın müminler, boyun eğen erkekler ve kadınlar; doğru sözlü erkekler ve kadınlar, sabırlı erkekler ve kadınlar, gönülden bağlanan erkekler ve kadınlar, sadaka veren erkekler ve kadınlar, oruç tutan erkekler ve kadınlar, iffetlerini koruyan erkekler ve kadınlar, Allah’ı çok anan erkekler ve kadınlar, işte Allah bunların hepsine mağfiret ve büyük ecir hazırlamıştır.”¹ Bu ayet-i şerifede açık bir şekilde yer aldığı üzere kadınlar da erkekler gibi manevi ve melekuti on yüce makama ulaşabilirler ve bu yolla hakkın mağfiretini ve uhrevi büyük mükafatı elde edebilirler. O makamlar şunlardır: 1- İslam makamı, 2- İman makamı, 3- İtaat makamı, 4- Doğruluk makamı, 5- Bütün olaylar karşısında sabır ve istikamet makamı, 6- Hakkın cezasından ve azametinden korku makamı, 7- Ürünü sadaka olan yücelik ve cömertlik makamı, 8- Oruç makamı, 9- Nefsini kontrol etmek ve şehvetlerine malik olmak makamı, 10- Hakkı zikir ve hatırlama makamı.

Esma bint-i Yezid-i Ensari Allah Resulü’nün huzuruna vardı. Peygamber ashaptan bir grup ashapla oturmuş bulunuyordu. Esma şöyle arz etti: “Annem babam sana feda olsun! Ben kadınların temsilcisi olarak sana gelmiş bulunmaktayım. Canım sana feda olsun! Bil ki, doğu ve batıda bulunan her kadın bu inanç üzeredir ve benimle aynı görüşü taşımaktadır. Allah seni bütün kadın ver erkeklere risaletle gönderdi. Biz de sana ve Hazret-i Hakk’a iman ettik. Ama tür olarak kadınlar oldukça sınırlı, evin içinde mahpusturlar. Bir çok eksiklikleri vardır. Erkeklerin şehvetlerini tatmin hususunda teslimiyet içindedirler. Uzun bir müddet çocuğa hamile kalmaktadırlar. Ama siz erkekler Cuma ve cemaat namazına gidiyor, hastaları ziyaret ediyor, cenazelerin teşyii merasimine katılıyorsunuz. Defalarca hac ziyaretine gidiyor, hepsinden de önemlisi Allah yolunda cihat etmekle kadınlar üzerinde üstünlük sahibisiniz. Erkekler, hac, umre veya sınırları korumaya gitmektedir. Biz kadınlar ise erkeklerin malını koruyor, elbiselerini dikiyor ve çocuklarını terbiye ediyoruz. Biz hangi mükafat, ecir, nasip ve menfaat hususunda erkeklerle ortak durumdayız? ”

Allah Resulü dostlarına bakarak şöyle buyurdu: “Din hususlarında bu kadının sözünden daha güzel bir söz işittiniz mi? ” Onlar şöyle dediler: “Kadının böyle bir gerçeklere ulaşacağını asla düşünmüyorduk.” Peygamber (s.a.a) Esma’ya dönerek şöyle buyurdu: “Git ve bütün kadınlara da haber ver ki kocasına iyi eşlik etmek, eşinin rızayet ve hoşnutluğunu talep etmek ve doğru bir hayat işlerinde eşiyle uyum içinde olmak, bütün o amellerden erkeklere nasip olan paylara denktir.” Kadın peygamberin meclisinden çıkınca sevincinden “Allah-u Ekber! Lailahe illallah” diyordu.”^{1 2}

Sekizinci İmam da babalarından, onlar da Allah Resulünden şöyle buyurduğunu rivayet etmişlerdir: “Allah nezdinde müminin örneği mukarreb meleğin örneğidir. Şüphesiz aziz ve celil olan Allah nezdinde mümin, melekten daha yücedir. Allah nezdinde tevbe eden kadın ve erkek müminden daha sevimli bir şey yoktur.”
Mutluluk ve Mutsuzluğun Ölçüsü Akıl ve Şehvettir

Hakikatleri derk eden, gerçekleri kabullenen, saadet ve esenlik yolunu ortaya koyan ve insan hayatında sabit işleri yönlendiren güç akıldır.

Usul-i Kafi’de akıl babında Ehl-i Beyt'ten nakledilen rivayetlerde bu değerli cevher “batın peygamberi” olarak adlandırılmıştır.

Şehvet doğal olarak hakkın nimeti, maddi hayattan lezzet alma sebebi, hareket, iş, çaba ve insanın dünyevi ve bazen de uhrevi hayatında gösterdiği faaliyetlerin etkenidir.

Şehvet eğer akıl nuruyla kontrol altına alınır ve bu manevi nurlu meşaleye tabi olursa, hayatın atmosferi salim bir atmosfer haline dönüşür, hayat sofrası hakkın rahmet sofrası haline gelir. İnsanın varlığı insanlığın bir örneği olur ve melekten üstün bir değer elde eder.

Akıl eğer şehvet zindanında esir olur ve kendi nurunu yaymaktan mahrum kalırsa, insan hayatını kayıtsız şartsız şehvet ve hesapsız isteklere yönlendirirse, zahir ve batın gözü şehvetin ardı sıra sadece maddi işleri görürse, insanın hayat ölçüsü, karnı ve cinsel içgüdüler olursa, insanlık etkileri ortadan kalkar ve insan hayvanlardan aşağı bir konuma düşer.

Abdullah b. Sinan şöyle diyor: İmam Sadık’a (a.s) şöyle sordum: “Melekler mi üstündür yoksa insanoğlu mu? ” İmam Sadık (a.s) bu konuda Müminlerin Emiri’nin (a.s) şöyle cevap verdiğini nakletti: “Şüphesiz aziz ve celil olan Allah, meleklerde şehvetsiz bir aklı takdir etmiştir. Hayvanlarda ise akılsız bir şehveti takdir etmiştir. İnsanoğlunda ise her ikisini takdir etmiştir. O halde her kimin aklı şehvetine galip gelirse o meleklerden daha üstündür. Ve her kimin de şehveti aklına galip gelirse şüphesiz o hayvanlardan daha kötüdür.”¹

Bu hakikat eğer erkekte olduğu gibi kadında da tecelli ederse, şüphesiz kadının değeri, kıymeti ve yüceliği meleklerden daha üstün olur. Eğer bu varlık uzak görüşlü akıldan, batın peygamberinden ve batıni göz nurundan yüz çevirecek, bütün çabasını altın, süs, işve, naz, süslenme, şehvet, tecelli ve başkaları karşısında gösteriş yolunda harcayacak olursa Allah’a yabancı bir halde yaşarsa, tıpkı bozuk, kafir, ve nankör erkekler gibi hayvanlardan daha aşağılık bir hale düşer.

Kadınlarla İlgili Mirac Gecesinden İlginç Bir Hadis

Hak taifenin büyük alimlerinden, Şia’nın büyük şahsiyetlerinden, İslami muteber ravilerden ve Hz. Hadi’nin (a.s) buyurduğu gibi ziyaretinin Hz. Hüseyin’in (a.s) ziyareti kadar sevap olduğu Hz. Abdulazim Hasani İmam Cevad’dan (a.s), İmam Cevad da masum babalarından onlar da Müminlerin Emiri’nden (a.s) şöyle buyurduğunu nakletmektedirler: Ben ve Fatımat’üz Zehra Peygamberin yanına gittik ve onun şiddetle ağladığını gördük ve kendisine şöyle arz ettim: “Annem babam sana feda olsun! Neden böyle ağlıyorsun? ” Peygamber şöyle buyurdu: “Bir gece beni Mi'rac’a götürdüler. Orada ümmetimin kadınlarından bazılarının şiddetli bir azapta olduğunu gördüm. Onların bu şiddetli azabından dolayı ağlamaya başladım. Bir kadının perçeminden cehennem duvarına asıldığını ve beyninin azabın şiddetinden kaynadığını gördüm.

Bir kadının da diliyle cehennem duvarına asıldığını ve cehennemdeki en kötü kokan ve en sıcak maddeden ağzına ve boğazına döküldüğünü gördüm.

Bir kadının da göğüslerinden cehennem duvarına yapıştığını gördüm. Bir kadının ise iki ayaklarından cehennemde asıldığını gördüm. Bir kadının da kendi bedeninin etini yediğini ve ateşin etinin ve derisinin altından dışarı çıktığını müşahede ettim.

Bir kadının el ve ayaklarının bağlandığını, bir sürü yılan ve akreplerin o kadına saldırdığını ama eli ve ayakları bağlı olduğundan kaçamadığını kendisini savunma gücüne de sahip olmadığını gördüm. Bir kadının ise sağır, kör, ve lal olduğunu gördüm. Onu ateşten bir tabuta koymuşlardı. Bütün bedeninden cüzam hastalığına yakalanan kimseler gibi et ve deri parçaları dökülüyordu.

Bir kadının da yüzünün ve bedeninin alevlendiğini gördüm. Onu karnında olan her şeyi pençeleriyle dışarı çıkarıp yemeye zorluyorlardı.

Bir kadının da başının domuz başı , bedenin ise eşeğin bedeni olduğunu gördüm. O da bir milyon azaba çaptırılmıştı.

Bir kadının ise yüzünün köpek yüzü olduğunu gördüm. Ateş arkasından giriyor ağzından çıkıyordu. Azap melekleri başına ve bedenine cehennem aletleriyle vuruyorlardı.”

Hz. Zehra (a.s) şöyle arz etti: “Ey sevgili babacığım ve göz nurum! Bana söyle bakayım onların dünyadaki ameli ve metodu ne idi ki böylesine zor ve şiddetli azaba maruz kaldılar? ” Peygamber (s.a.a) şöyle buyurdu: “Perçeminden cehennem duvarına asılan kadın alnına dökülen saçları namahremden korumayan kadındı. Diliyle cehennem duvarına asılan kadın ise, eşine diliyle eziyet eden ve dokunaklı söz söyleyen kadındı.

Göğsünün iki tarafından cehennem duvarına asılan kadın ise cinsi konularda eşine itaat etmeyen ve onu bu doğal içgüdülerini tatmin etmesine izin vermeyen kadındı.

İki ayaklarından cehennemde asılan kadın ise eşinin izni olmadan istediği yere giden kadındı. Bedeninin etini yiyen ve cildinden ateş fışkıran kadın ise kocasından başkası için süslenen ve süslerini namahrem erkeklere gösteren kadındı.

Elleri ve ayakları bağlanmış ve yılan ve akreplerin saldırısına maruz kalan kadın ise namazı hafife alan, necaset, cenabet ve hayızdan temizlenmeyen kadındı.

Kör, sağır ve lal olan kadın ise kocasından başkasıyla yatan, ondan çocuk sahibi olan ama çocuğunu kocasının evine getiren kadındı.

Ateşten olan makasla eti biçilen kadın ise kendisini yabancı erkeklere teslim eden kadındı.

Yüzü ve bedeni ateş içinde kalan ve karnında olan her şeyi yemeye zorlanan kadın ise fuhuş ve kötülüklere aracılık eden ve kadınları diğer erkeklerin şehvetine alet eden kadındı.

Başı domuz ve bedeni ise eşeğin bedeni olan ve bir milyon azaba çaptırılan kadın ise arabozucu ve yalancı olan kadındı.

Yüzü köpeğin yüzüne benzeyen, arkasından ateş girip ağzından çıkan kadın ise işret meclislerinde şarkı söyleyen ve haset hastalığına maruz kalan kadındı.” ¹

Velhasıl kadın vahiy mantığı esasınca en yüce manevi makamlara ve derecelere ulaşabilir ve Meryem gibi olabilir. Ama hak dine teveccüh etmez ve insani şahsiyetini önemsemezse en düşük konuma düşer, hayvanlardan daha aşağı bir hale gelir. Bu iki mertebe hem kadın ve hem de erkek için söz konusudur.

يُرِيدُ اللّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلاَ يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ

“Allah size kolaylık ister, zorluk istemez.”

(Bakara/185)