burq-burq – lug’atlarda yo’q. R.Qo’ng’urov uni quyidagi misollar yordamida izohlaydi: burq-burq: osh burq-burq qaynamoqda (tovushga taqlid so’z). Burq-burq tutun tarqaldi (obrazli so’z) kabi. O’TILda keltirilgan burqimoq, burqiramoq, burqsimoq singari fe’llar ana shu taqlidiy so’z negizida shakllangan: Uzoqda, ko’zga xira chalingan tepalikning orqasida qora, quyuq tutun burqib, havoda og’ir kezardi (Oybek); Telpagi tagidan qozon qaynayotganday bug’ burqiraydi (S.Anorboyev); Oshxona tomondan burqirab somsa hidi keldi (Oybek). Xiyol narida oppoq to’zon buriqsib ko’tarildi («Yoshlik»).
bu-u – lug’atlarda yo’q. R.Qo’ng’urov ham uning ma’nosini izohlamagan. Shevada bu-u, desa yig’laydi; aytgan gapidan tongan odamga qarata mayli, bu-u de, men bergan narsamga rozi bo’laman, tarzidagi gaplar ba’zan aytiladi.
bo’m-bo’m – lug’atlarda yo’q. R.Qo’ng’urov ham uning ma’nosini izohlamagan. Ammo kallangbo’m-bo’m,deyilganda kallang bo’sh, ichida hech
narsa yo’q, agar kallang bo’m-bo’sh deyilsa, kallang mutlaqo bo’sh,degan ma’no anglashiladi. Birinchisida obrazlilik kuchli.
vag’ir-shag’ir – lug’atlarda yo’q. R.Qo’ng’urov uning ma’nosini birmuncha keng izohlagan. «Agar juft tasviriy so’zlar undosh tovushlarning o’zgarishi bilan tuzilgan bo’lsa, ba’zan ularning har bir komponentidan ham boshqa juft so’zlar hosil qilish mumkin: Qoq yarim kechada uy orqasida g’ivir-shivir bo’lib qoldi («Mushtum»). Hammasi Boysun-Qo’ng’irot elini tashlab, qalmoq yurtiga jo’nab ketmoqchi bo’lib dovirlashib, hammasi birdan katta-kichik, yosh-qari bir-biriga xabar berib, ko’cha ber deb vag’ir-shag’ir qilib, uylarini buzib tuyalarga ortib, ayollar ham o’z yukbog’ini, bo’g’ib,.. shovqun-g’alog’ul bo’lib qoldi («Alpomish»).
Bu misollardagi g’ivir-shivir, vag’ir-shug’ir juft tasviriy so’zlarning har bir komponentidan vag’ir-vug’ur, shag’ir-shug’ur kabi bir necha juft tasviriy so’z yasash mumkin. Ammo bu hodisa doimiy emas. Xususan, bu metodni unlilar o’zgarishi bilan tuzilgan juft so’zlarga tadbiq qilish ancha qiyin».53
