Hulusi efendi 4 Bibliyografya : 4

HULULİYYE 4

HULUSİ EFENDİ 4

Bibliyografya : 4

HULUSİ EFENDİ, MEHMET 4

HULUSİ EFENDİ, OSMAN 4

Bibliyografya : 5

HULVAN 5

Bibliyografya : 6

HULVÂNÎ, EBÜL-HASAN 6

Bibliyografya 6

HULVÂNÎ, EMÎN B. HASAN 6

HULVÂNÎ, HASAN B. ALİ 6

Bibliyografya : 7

HULVI, CEMÂLEDDİN 7

Eserleri. 8

Bibliyografya : 8

HUMÂREVEYH B. AHMED B. TOLUN 8

Bıbliyografya : 10

HUMASIYYAT 10

HUMBARACI 10

Bibliyografya : 11

Humbaracılar Mezarlığı. 11

Bibliyografya : 12

HUMBARACI AHMED PAŞA 12

Bibliyografya : 14

HUMBARAHANE KIŞLASI VE CAMİİ 14

Bibliyografya : 16

HUMEYD B. KAHTABE 16

Bibliyografya : 17

HUMEYD B. SEVR 17

Bibliyografya : 18

HUMEYD et-TAVÎL 18

Bibliyografya : 18

HUMEYD B. ZENCUYE 19

HUMEYDÎ, ABDULLAH B. ZÜBEYR 19

Eserleri. 19

Bibliyografya : 19

HUMEYDÎ, MUHAMMED B. FÜTÛH 20

Eserleri. 20

Bibliyografya : 21

HUMEYNI 21

Eserleri. 26

A) İrfanı ve Felsefî Eserleri. 26

B) Fıkıh. 27

C) Diğer Eserleri. 28

Bibliyografya : 28

HUMS 29

Bibliyografya : 29

HUMUL 30

HUMUS 30

Bibliyografya : 35

Şia'da Humus. 35

Bibliyografya : 37

HUMUS 37

Bibliyografya : 40

HUNAT HATUN CAMİİ 40

HUNCI 40

Eserleri. 41

Bibliyografya : 42

HUNECI 42

Eserleri. 42

Bibliyografya : 43

HUNEYN GAZVESİ 43

Bibliyografya : 45

HUNEYN B. İSHAK 45

Eserleri. 47

A) Telif Eserleri. 47

B) Tercümeleri. 48

Bibliyografya : 49

HUNEYS B. HUZÂFE 49

Bibliyografya : 49

HUR 50

HURAFE 50

Dinler Tarihi. 50

Bibliyografya : 51

Kelâm. 51

Bibliyografya : 54

HUREYBI 54

Bibliyografya : 55

HUREYMI 55

Bibliyografya : 58

HÛRÎ 59

Bibliyografya : 63

HURKÜS B. ZÜHEYR 63

Bibliyografya : 64

HURMA 64

Bibliyografya : 67

HURMAU MESCİD VE MEDRESE 68

Bibliyografya : 68

HÜRMET 68

HURŞÎD 68

Bibliyografya : 69

HURŞÎD AHMED PAŞA 69

Bibliyografya : 71

HURŞİD BANU NATEVAN 71

Bibliyografya : 72

HURŞÎDÎLER 72

HURUÇ 72

HURUF 72

Bibliyografya : 76

Bibliyografya : 85

HURUFAT 86

HURUFİLİK 86

Bibliyografya : 90

HURUFU'1-HECA 91

HUSARÎ 91

HUSARÎ, MAHMÛD HALÎL 91

Eserleri. 91

Bibliyografya : 92

HUSAYN B. NÜMEYR 92

Bibliyografya : 93

HUSEYL B. CABİR 93

HUSRÎ, ALİ B. ABDÜLGANÎ 93

Bibliyografya : 95

HUSRÎ, ALİ B. İBRAHİM 95

Bibliyografya: 96

HUSRÎ, EBÛ İSHAK 96

Eserleri. 97

Bibliyografya : 98

HUSUF 98

HUSUMET 98

Bibliyografya : 99

el-HUSÛNÜ'L-HAMÎDİYYE 100

Bibliyografya : 101

HUSUS 101

HÛŞ DER-DEM 101

HUŞENG ŞAH GÜRI 101

Bibliyografya : 102

HUŞENÎ, EBÛ SA'LEBE 102

Bibliyografya : 102

HUŞENI, MUHAMMED B. ABDÜSSELÂM 102

Bibliyografya : 103

HUŞENÎ, MUHAMMED B. HARİS 103

Eserleri. 103

Bibliyografya : 104

HUŞHAL HAN HATAK 104

Eserleri. 105

HUŞU 105

Bibliyografya : 107

HULULİYYE ¹

HULUSİ EFENDİ

(1849-1897) Zâkirbaşı ve musikişinas.

İstanbul'da doğdu. Kıyâmî zâkirlerin-den Osman Efendİ'nin oğludur. Babasın­dan aldığı iik mûsiki bilgilerini, zâkirbaşı Kambur Şevki Efendi'den çeşitli dinî eser­ler meşkederek geliştirdi. Bu arada mi'-râciyye meşkine başlayacakları sırada ho­casının vefatı üzerine (1874) çalışmaları­na Şevki Efendİ'nin hocası Şeyh Dellâl Os­man Efendİ'nin yanında devam etti. Oda­başı Rifâî Tekkesi şeyhi Hafız Ahmed Muhtar Efendi'ye intisap ederek ondan hilâfet aldı. Rifâî, Sa'dî, Kâdirî ve Bedevî tekkelerinde zâkirbaşılık yaptı. Nuruos-maniye Camii'nde müezzinlik de yapan Şeyh Hulusi Efendi 22 Cemâziyelâhir 1315'te (18Kasim 1897) vefat etti ve Silivrikapı dışındaki kabristana defnedildi.

İyi bir mi'râciyye okuyucusu olan, tiz se­si ve zikir idaresindeki ustalığı ile devrinin tanınmış zâkirbaşıları arasında yer alan Hulusi Efendi İstanbul tekkelerinin ço­ğunda hizmet etmiştir. Görev yaptığı bu tekkeler şu şekilde sıralanabilir: Cumar­tesi günü Cerrahpaşa'da Rifâiyye'den Be­kâr Bey, pazar günü Haseki'de Kâdiriyye'-den Erdi Baba, pazar akşamı Sultanah­met'te yine Kâdiriyye'den Kaygusuz Ba­ba, pazartesi günü Koska'da Sa'diyye'den Abdüsselâm, pazartesi akşamı Haseki'­de Saatçi Hafız Ahmed Efendi, salı günü Etyemez'de Sa'diyye'den Kadem-i Şerif, salı akşamı Aksaray'da Edhem Bey, çar­şamba günü Odabaşı'nda Rifâiyye'den Şeyh Abdullah Efendi, perşembe günü Mevlânâkapfda Rifâiyye'den Alyanak Ali Efendi, perşembe akşamı Beylerbeyi'nde Bedevî. cuma akşamı Haseki'de Kâdiriy­ye'den Bayrampaşa (Baba Efendi) tekkele­ri. Ayrıca bunların dışında zaman zaman davet edildiği diğer tekkelerde de bu­lunurdu. Bazı ilâhiler besteleyen Hulusi Efendi'den zamanımıza iki eseri ulaşabil­miştir. Yetiştirdiği talebeler arasında en tanınmışı zâkirbaşı Ali Gerçek'tir.

Bibliyografya :

Ergun. Antoloji,II, 480, 488-489, 621-622, 663, 775; Şengel. ilâhîler, III, 90-91; Öztuna. BTMA, 1, 354; Ömer 1\jğrul İnançer, "Rrfaîlikce Zikir Usulü ve Musiki", DBİst.A, VI, 330.

HULUSİ EFENDİ, MEHMET ²

HULUSİ EFENDİ, OSMAN

(1915-1990) Nakşibendî-Hâlidî şeyhi.

Malatya'nın Darende ilçesinde doğdu. İlk dinî bilgileri Hamîd-i Velî Camii imamı olan babası Hasan Feyzi Efendi'den aldı. İlkokulu bitirdikten sonra özel hocalardan Arapça ve Farsça öğrendi. Küçük yaşlar­da Nakşibendî- Hâlidî şeyhi Sivaslı İhrâ-mîzâde İsmail Hakkı Efendİ'ye (Toprak) intisap etti. Babasının ölümünden sonra (1945) onun görevli olduğu camide fahrî olarak imam-hatiplik yapmaya başladı. Sekiz yıl sonra resmen tayin edildiği bu görevi emekli oluncaya kadar sürdürdü (1987). Ayrıca marangozluk, ciltçilik, hak-kâklıkla meşgul oldu. Şeyhinin Ölümün­den sonra onun halifesi sıfatıyla irşad fa­aliyetlerine başladı. Bu arada çeşitli der­nekler Kurarak öncelikle Darende'de ca­mi, kütüphane, imam-hatip okulu, Kur'an kursu, lise, endüstri meslek iisesi ve ila­hiyat fakültesi gibi kurumların yapılma­sına öncülük etti. 1986'da kendi adıyla anılan Seyyid Osman Hulusi Efendi Vak-fı'nı kurdu. Osman Hulusi Efendi 14 Hazi­ran 1990'da İstanbul'da vefat etti ve Da­rende'ye götürülerek Hamîd-i Velî Camii naziresine defnedildi.

Hulusi Efendi'nin tarikat silsilesi İhrâ-mîzâde İsmail Hakkı, Hacı Ahmed Niksâ-rî. Mustafa Hâkî Tbkadî, Halil Hamdi To-kadî, Mustafa Çorumî, Yahya Dağıstânî, Abdullah Mekkî vasıtasıyla Nakşibendiy-ye-Hâlidîyye'nin kurucusu Hâlid el-Bağ-dâdî'ye ulaşır. Hacı Bayrâm-ı Velî'nin Somuncu Baba diye tanınan mürşidi Ha­mîd-i Velî'nin on ikinci kuşaktan torunu ve seyyid olduğu bizzat kendisi tarafın­dan ifade edilmiştir.³

Gençliğinden beri edebiyatla meşgul olan Hulusi Efendi, pek çok mutasavvıf şair gibi şiiri irşad hizmeti için bir vasıta olarak kabul etmiştir. Divân-ı Hulûsî-i Dârendevi adıyla basılan divanında (İs­tanbul 1986) daha çok klasik gazel tarzın­daki manzumelerin yanında altmış ka­dar ilâhi, ayrıca koşma nazım şekli ve he­ce ölçüsüyle yazılmış manzumeler vardır. Gazellerinde Fuzûlî ve Niyâzî-i Mısrî'nin edası, hece ile yazılmış şiirlerinde ise Yû­nus Emre'nin etkisi görülür. Osman Hu­lusi Efendi'nin çeşitli mektupları vefa­tından sonra Mektûbât-ı Hulûsî-i Dârendevî adıyla bir araya getirilerek ya­yımlanmıştır.⁴

Bibliyografya :

Dioân-ı Hulûsî-i Dârendeoî, İstanbul 1986, s. XN-XII!; M. Ali Cengiz v.dğr., Somuncu Baba, Ankara 1965, s. 24; Ali ihsan Yurd, Fatih Sultan Mehmed Hân'ın Hocası Akşemseddin: Hayatı ue Eserleri, İstanbul 1972, s. 86; İhsan Özkes, es-Seyyid Osman Hulusi Efendi: Hayatı ue Eser­leri, İstanbul 1991;Ahmet Akgündüz, Arşiu Bel­geleri Işığında Somuncu Baba Şeyh Hâmid-i Velî ue Nesebi Âitsİ, İstanbul 1992; Somuncu Baba ue es-Seyyid Osman Hulûsî Efendi Sem­pozyumu Tebliğleri, Ankara 1997. ı