Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her Peygamber, koyunları gütmüştür.”5
Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah’ın gönderdiği her Peygamber mutlaka koyunları gütmüştür.” Kendisine şöyle arzettiler: “Siz de mi Allah Resulü?” Peygamber şöyle buyurdu: “Ben de Mekke halkı için kararit’de çobanlık ettim.”1
İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Allah gönderdiği her Peygamberi böylece kendisine insanları idare etmeyi öğretmek için hayvanlara çobanlık ettirmiştir.”2
Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Davud koyunları otlattığı bir sırada Peygamber olarak gönderildi. Musa da koyunları otlattığı birr halde peygamber olarak gönderildi. Ben de kendi ailem için Ciyad’da koyunları otlattığım bir halde Peygamber olarak gönderildim.”3
Ammar şöyle diyor: “Ben ailemin koyunlarını otlatıyordum. Muhammed (s.a.a) de koyunları otlatıyordu. Ben ona şöyle dedim: “Feh bölgesine gidelim mi? Çünkü ben orada otlak ve sulak bir yer biliyorum.” O şöyle dedi: “Evet.” Ertesi gün, Feh bölgesine gittim. Muhamemd’in (s.a.a) benden daha önce geldiğini, durduğunu ve koyunlarını otlaktan uzaklaştırdığını gördüm.” O şöyle dedi: “Seninle vaadleştiğim için senden önce koyunları otlatmayı istemedim.”4
Cabir b. Abdullah şöyle diyor: “Biz Merr’iz-Zehran’da Allah Resulü (s.a.a) ile birlikte idik. O hazret, koyun otlatıyordu. Allah Resulü şöyle buyurdu: “Onların siyah olanını seçiniz. Çünkü daha iyi ve daha lezzetlidir.” Ashap şöyle arzettiler: “Koyun mu otlattınız?” Peygamber şöyle buyurdu: “Evet, gönderilen her Peygamber mutlaka koyun otlatmıştır.”5
İbn-i Abbas şöyle diyor: “Adem (a.s) çiftçi, İdris terzi, Nuh marangoz, Hud tüccar, İbrahim çoban, Davud zırhçı, Süleyman sepetçi, Musa işçi, İsa seyyah (dünyayı dolaşan) ve Muhammed (s.a.a) ise rızkını mızrağının altına koyan cesur bir kimseydi.”6
Bak. Ez-Ziraat, 1574. Bölüm
3778. Bölüm
Peygamberlerin Ahlakı
İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Dört haslet Peygamberlerin ahlakındandır: İyilik etmek, cömertçe davranmak, musibetlere sabretmek ve müminin hakkını eda etmek.”1
İmam Rıza (a.s) şöyle buyurmuştur: “Peygamberlerin ahlakından biri de temizliktir.”2
Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “karşılaşırken güler yüzlü olmak ve buluştuğunda tokalaşmak, Peygamberlerin ve doğruların ahlakındandır.”3
İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kadınları sevmek Peygamberlerin ahlakındandır.”4
Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Dünyadan bana kadın ve güzel koku sevdirildi. Namaz da gözümün nuru karar kılındı.”5
İmam Rıza (a.s) şöyle buyurmuştur: “Güzel koku kullanmak Peygamberlerin ahlakından biridir.”6
İmam Rıza (a.s) şöyle buyurmuştur: “Güzel koku kullanmak Peygamberlerin ahlakındandır.”7
Bak. Es-Seha, 1775. Bölüm
3779. Bölüm
Peygamberlere En Yakın Olan Kimseler
Kur’an:
“Doğrusu İbrahim’e en yakın olanlar, ona uyanlar, bu peygamber (Hz. Muhammed) ve iman edenlerdir. Allah iman edenlerin dostudur.”8
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “İnsanlardan peygamberlere en yakın olan, onların buyruklarına en çok uyan kimsedir.”9
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “İnsanlardan Allah’ın Peygamberlerine en çok benzeyenler onların en çok hakkı söyleyeni ve en çok hak ile amel edenidir.”10
Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “İnsanlardan nübuvvet derecesine en yakın olanlar mücahitler ve alimlerdir. Zira mücahitler Peygamberlerin getirdiği şeyler yolunda, cihat ederler. İlim ehli de insanları Peygamberlerin getirdiği şeylere hidayet ederler.”1
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “İnsanların peygamberlere en yakın olanları, onların (Allah tarafından) getirdiği şeyi en iyi bilenlerdir.” İmam (a.s) daha sonra şu ayeti okudu: “Doğrusu İbrahim’e en yakın olanları, ona uyanlar, bu Peygamber (Hz. Muhammed) ve iman edenlerdir.” İmam daha sonra şöyle buyurdu: Muhammed’in (s.a.a) dostu, Peygamber’e ak rabalık bağı uzak olsa bile Allah’a itaat eden kimsedir; Muhammed’in düşmanı ise peygambere akrabalık bağı yakın olsa bile Al lah’a isyan eden kimsedir.”2
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Peygamberlere tabi olan kimselerin kurtuluşu ne de büyüktür.”3
İmam Bakır (a.s), Allah-u Teala’nın, “Doğrusu İbrahim’e en yakın olanları” ayeti hakkında şöyle buyurmuştur: “Onlardan maksat imamlar (a.s) ve onların takipçileridir.”4
İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Allah’a yemin olsun ki adeta Kaim’i görür gibiyim; sırtını Hacer’ül-Esved’e dayamış, Allah’a hakkı üzere ant içirmekte ve sonra şöyle demektedir: “Ey insanlar! Her kim Allah hakkında benimle tartışırsa, bilsin ki ben Allah’a daha yakınım. Ey insanlar! Herkim Adem hakkında benimle tartışırsa bilsin ki ben Adem’e daha yakınım. Ey insanlar! Herkim Nuh hakkında benimle tartışırsa bilsin ki ben Nuh’a daha yakınım. Ey insanlar! Herkim İbrahim hakkında benimle tartışırsa bilsin ki ben İbrahim’e daha yakınım.”5
İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kaim zuhur edip Mescid’ul-Haram’a girince, Ka’be’ye doğru durur, sırtını Makam’a verir, iki rekat namaz kılar, daha sonra kalkar ve şöyle der: “Ey insanlar! Ben insanlardan Adem’e en yakın olanıyım. Ey insanlar! Ben insanlardan İbrahim’e en yakın olanıyım. Ey insanlar! Ben insanlardan İsmail’e en yakın olanıyım. Ey insanlar! Ben insanlardan Muhammed’e (s.a.a) en yakın olanıyım.” Daha sonra iki ellerini göğe kaldırır, dua eder, yalvarıp yakarır, yüz üstü yere kapanır. Aziz ve celil olan Allah’ın şu sözü de bu anlamdadır: “Yoksa, darda kalana, kendisine yakardığı zaman karşılık veren”1
