1, konsolide hesaplar ile ilgili Anlaşmanın Madde 54(3)(g) hükümlerine dayanan 83/349/eec sayılı ve 13 Haziran 1983 tarihli Yedinci Konsey Direktifi2
Yüklə 174,36 Kb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Bölüm VIII Soruşturmalar ve yaptırımlar
- Bölüm IX Kamu gözetimi ve Üye Devletler arasında atılacak düzenleyici adımlar
- Bölüm X Atama, görevden alma ve iletişim
- Bölüm XI Halka açık kuruluşların yasal denetimi ile ilgili özel hükümler
- Bölüm XII Uluslararası hususlar Madde 44
Bölüm VII Kalite Güvencesi Madde 29 Kalite Güvence Sistemleri 1. Üye Devletler , tüm yasal denetçilerin ve denetim firmalarının, asgari olarak aşağıdaki kriterleri karşılayan bir kalite güvence sistemine tabi olmasını sağlar: a) kalite güvence sistemi gözden geçirilen yasal denetçilerden ve denetim firmalarından bağımsız olarak düzenlenmeli ve Bölüm IX’da açıklandığı gibi kamu gözetimine tabi olmalıdır.; (b) kalite güvence sisteminin finansmanı sağlanmış olmalı ve yasal denetçiler veya denetim firmaları tarafından herhangi bir şekilde etkilenmemelidir; (c) kalite güvence sistemi yeterli kaynaklara sahip olmalıdır; (d) kalite güvencesi incelemelerini gerçekleştiren kişiler yasal denetim ve finansal raporlama konusunda yeterli mesleki eğitime ve deneyime sahip olmalı ve kalite güvencesi incelemeleri hakkında özel eğitim almış olmalıdır; (e) Belirli kalite güvencesi izleme görevleri için inceleme görevlilerinin seçimi, inceleme görevlileri ile incelenen yasal denetçi veya denetim firması arasında herhangi bir çıkar çatışması olmasını engellemek için tasarlanmış nesnel bir prosedüre göre gerçekleştirilecektir; (f) Seçilen denetim dosyalarının yeterli bir şekilde test edilmesi ile desteklenen kalite güvencesi incelemesinin kapsamında uluslararası denetim standartlarına ve bağımsızlık ile ilgili yükümlülüklere uyumun, harcanan kaynakların niceliğinin ve niteliğinin, alınan denetim ücretlerinin ve denetim firmasının dahili kalite kontrol sisteminin değerlendirmesi de yapılır; (g) kalite güvencesi incelemesinin sonucunda, kalite güvencesi incelemesinin temel sonuçlarını içeren bir rapor hazırlanır; (h) kalite güvencesi incelemeleri en azından hey altı yılda bir gerçekleştirilmelidir; (i) kalite güvencesi sisteminin genel sonuçları yıllık olarak yayınlanmalıdır; (j) kalite incelemelerinin sonucunda oluşturulan tavsiyeleri yasal denetçiler ve denetim firmaları makul bir sure içerisinde uygulamakla yükümlüdür. Birinci fıkranın j) bendinde belirtilen tavsiyelerin yerine getirilmemesi halinde, yasal denetçi veya denetim firması gerekirse disiplin önlemleri sistemine veya Madde 30’da belirtilen yaptırımlara tabi tutulur.
Bölüm VIII Soruşturmalar ve yaptırımlar Madde 30 Soruşturma ve yaptırım sistemleri 1. Üye Devletler, yasal denetimlerindeki yetersiz uygulamaları tespit etmek, düzeltmek ve önlemek için etkili soruşturma ve yaptırım sistemlerinin olmasını sağlar. 2. Üye Devletlerin sivil sorumluluk rejimleri saklı kalmak kaydıyla, Üye devletler yasal denetimlerin bu Direktifin uygulanması ile ilgili olarak kabul edilen hükümlere uygun olarak gerçekleştirilmediği durumlarda yasal denetçiler ve denetim firmaları için uygulanacak etkili, orantısal ve caydırıcı yaptırımlar belirleyecektir. 3. Üye devletler yasal denetçiler veya denetim firmaları için alınacak önlemlerin ve uygulanacak yaptırımların kamuya uygun şekilde açıklanmasını sağlar. Yaptırımlar arasında onayın geri çekilmesi olasılığı da yer alır. Bölüm IX Kamu gözetimi ve Üye Devletler arasında atılacak düzenleyici adımlar Madde 31 Kamu gözetimi ile ilgili esaslar 1. Üye Devletler Madde 2-7 hükümlerinde öngörülen ilkelere dayalı olarak yasal denetçiler ve denetim firmaları için etkili bir kamu gözetim sistemi oluşturur. 2. Tüm yasal denetçiler ve denetim firmaları kamu gözetimine tabidir. 3. Kamu gözetim sistemi, aktif olarak denetim faaliyetinde bulunmayan, ancak yasal denetim alanında bilgi sahibi kişiler tarafından yönetilir. Ancak Üye Devletler, azınlıkta olmaları kaydıyla aktif olarak denetim faaliyetinde bulunan kişilerin kamu gözetim sisteminin yönetiminde rol almasına izin verebilir. Kamu gözetim sisteminin yönetiminde görev alan kişiler, bağımsız ve şeffaf bir adaylık prosedürü takip edilerek seçilir. 4. Kamu gözetim sistemi aşağıdaki hususların gözetiminde nihai sorumluluğa sahip olmalıdır: (a) yasal denetçilerin ve denetim firmalarının onayı, ve (b) Etik kuralları, firmaların dahili kalite kontrolü ve denetim ile ilgili standartların kabul edilmesi , ve (c) sürekli eğitim, kalite güvencesi ve soruşturma ve disiplin sistemleri. 5. Kamu gözetim sistemi, gerektiğinde yasal denetçiler ve denetim firmaları üzerinde soruşturma yapma hakkına ve gerekli önlemleri alma hakkına sahiptir. 6. Kamu gözetim sistemi şeffaf olmalıdır. Bu kapsamda yıllık çalışma programları ve faaliyet raporları yayınlanır. 7. Kamu gözetim sisteminin finansmanı yeterli şekilde sağlanır. Kamu gözetim sisteminin finansmanı güvenilir bir şekilde sağlanmalı ve yasal denetçiler veya denetim firmalarının yol açabileceği her türlü etkiden arındırılmalıdır.
Üye Devletler, kamu gözetim sistemlerine yönelik düzenleyici adımların Üye Devletlerin gözetim faaliyetleri bakımından Topluluk düzeyinde etkin bir işbirliğini mümkün kılmasını sağlamalıdır. Bu amaçla, Üye Devletler özellikle işbirliğinden sorumlu olacak bir kuruluş belirler. Madde 33 Düzenleyici adımların Üye Devletler arasında karşılıklı olarak tanınması 1. Üye devletler tarafından atılacak düzenleyici adımlar, ana ülke tarafından düzenleme ve yasal denetçinin veya denetim firmasının onaylandığı ve denetlenen kuruluşun da tescil edilmiş ofisinin bulunduğu Üye Devlet gözetimi ilkesine uygun olarak atılacaktır. 2. Konsolide hesapların yasal denetimi durumunda, konsolide hesapların yasal denetimini zorunlu kılan Üye Devlet, bir başka Üye devlette kurulu bir baplı ortaklığın yasal denetimini gerçekleştiren yasal denetçiler veya denetim firması için tescil, kalite güvencesi incelemesi, denetim standartları, etik kuralları ve bağımsızlık ile ilgili ilave yükümlülükler uygulamaya koyamaz. 3. Hisse senetleri, şirketin tescilli ofisinin bulunduğu ülkenin dışındaki bir başka Üye Devletin düzenlemeye tabi piyasasında işlem gören şirketler için, hisse senetlerinin işlem gördüğü Üye Devlet, şirketin yıllık ve konsolide hesaplarının yasal denetimini gerçekleştiren yasal denetçiler veya denetim firması için tescil, kalite güvencesi incelemesi, denetim standartları, etik kuralları ve bağımsızlık ile ilgili ilave yükümlülükler uygulamaya koyamaz. Madde 33a Yetkili mercilerin belirlenmesi 1. Üye devletler, bu Direktifte yer alan görevlerin gerçekleştirilmesi için bir veya daha fazla yetkili merci belirler. Üye Devletler, belirledikleri yetkili mercileri Komisyona bildirir. 2. Yetkili merciler, çıkar çatışmaları önlenecek şekilde belirlenir.
1. Üye Devletlerin, onay, tescil, kalite güvencesi, teftiş ve disiplinden sorumlu yetkili mercileri, Direktif kapsamındaki sorumluluklarının yerine getirilmesi açısından gerektiğinde birbirleriyle işbirliği yapar. Üye Devletlerin, onay, tescil, kalite güvencesi, teftiş ve disiplinden sorumlu yetkili mercileri diğer Üye Devletlerin yetkili mercilerine gerekli yardımı sağlar. Özellikle, yetkili merciler yasal denetimlerin gerçekleştirilmesi ile ilgili olarak bilgi alışverişinde bulunur ve soruşturmalarda işbirliği yapar. 2. Mesleki sır sorumluluğu, yetkili merciler için çalışan veya çalışmış tüm kişiler için geçerlidir. Mesleki sır kapsamındaki bilgiler, bir Üye Devletin kanun, yönetmelik ve idari prosedürlerinde aksi belirtilmedikçe başka herhangi bir kişiye veya mercie açıklanamaz. 3. İkinci fıkra hükümleri, yetkili mercilerin gizli bilgileri birbirleriyle değişmelerine engel teşkil etmez. Bu şekilde alışverişi yapılan bilgiler mesleki sır yükümlülüğü kapsamında düşünülür ve bu yükümlülüğe yetkili merciler tarafından istihdam edilen veya edilmiş kişiler tabi olurlar. 4. Yetkili merciler, talep edilmesi halinde, birinci fıkra kapsamında gerekli olan bilgileri gecikmeksizin sağlar. Gerekli olduğu durumlarda, bu talebi alan yetkili merciler gerekli bilgilerin toplanması için gereken adımları gecikmeksizin atar. Talepte bulunulan yetkili merciin istenen bilgileri zamanında sağlamasının mümkün olmadığı durumlarda, talepte bulunan yetkili mercie bu durumdan sebeplerini bildirir. Bu şekilde sağlanan bilgiler mesleki sır yükümlülüğü kapsamında düşünülür ve bu yükümlülüğe bilgileri alan yetkili merciler tarafından istihdam edilen veya edilmiş kişiler tabi olurlar. Yetkili merciler, aşağıdaki durumlarda bilgi taleplerini reddedebilirler: (a) talep edilen bilgilerin sağlanmasının, ilgili Devletin egemenliğini, güvenliğini ve kamu düzenini olumsuz etkileyebilecekse veya ulusal güvenlik kurallarını ihlal edecekse, veya (b) ilgili Devletin yetkili mercilerinden önce, aynı eylemler için ve aynı yasal denetçiler ve denetim firmaları aleyhine yasal işlemlerin başlamış olması, veya (c) ilgili Devletin yetkili mercilerince aynı kişiler hakkında ve aynı eylemler için nihai karar çıkarılmış olması. Yasal işlemler bakımından tabi oldukları yükümlülükler saklı kalmak kaydıyla, birinci fıkra kapsamındaki bilgileri alan yetkili merciler bu bilgileri sadece bu Direktif kapsamındaki işlevlerinin yerine getirilmesi amacıyla ve özellikle bu işlevlerin yerine getirilmesi ile ilgili idari veya yasal işlemler bağlamında kullanabilirler. 5. Bir yetkili merciin, bir başka Üye Devlet sınırları içerisinde bu Direktif hükümlerine aykırı faaliyetlerin yürütülmekte veya yürütülmüş olduğunu tespit etmesi halinde, bu durumu diğer Üye devletin yetkili merciine mümkün olduğunda açık bir şekilde bildirir ve tebliğ eder. Diğer Üye devletin yetkili mercii bu konuda gerekli adımları atar. Bu adımların atılmasıyla elde edilen sonuçları ve mümkün olduğu derecede önemli ara gelişmeleri tebliğ eden yetkili mercie bildirir. 6. Bir Üye Devletin yetkili mercii, bir başka Üye Devletin yetkili merciinden, sınırları içerisinde bir soruşturma yapmasını talep edebilir. Ayrıca, kendi personelinden bazılarının soruşturma sırasında diğer Üye devletin yetkili merciine eşlik etmesini de talep edebilir. Soruşturma, tüm süreç boyunca soruşturmanın sınırları içerisinde gerçekleştirildiği Üye Devletin genel kontrolüne tabidir. ilgili Devletin egemenliğini, güvenliğini ve kamu düzenini olumsuz etkileyebilecekse veya ilgili Devletin yetkili mercilerinden önce, aynı eylemler için ve aynı yasal denetçiler ve denetim firmaları aleyhine yasal işlemlerin başlatılmış ise veya ilgili Devletin yetkili mercilerince aynı kişiler hakkında ve aynı eylemler için nihai karar çıkarılmış ise; yetkili merciler birinci fıkrada bahsi geçen soruşturma talebine veya ikinci fıkrada belirtilen kendi personelinin soruşturmaya eşlik etmesi talebine olumsuz cevap verebilir.
Bölüm X Atama, görevden alma ve iletişim Madde 35 Yasal denetçilerin ve denetim firmalarının atanması 1. Yasal denetçi veya denetim firması, denetlenen kuruluşun hissedarlarının veya üyelerinin genel kurulu tarafından atanır. 2. Üye Devletler, yasal denetçilerin veya denetim firmalarının atanması için alternatif sistemlerin veya prosedürlerin kullanılmasına izin verebilir; ancak bunun için söz konusu alternatif sistem ve prosedürlerin yasal denetçinin veya denetim firmasının denetlenen kuruluşun idare organının yönetici üyelerinden veya yönetim organından bağımsızlığını sağlamak amacıyla tasarlanmış olması gerekir.
1. Üye Devletler, yasal denetçilerin ancak geçerli gerekçelere dayalı olarak görevden alınabilmelerini sağlar; muhasebe uygulamaları veya denetim prosedürleri konusundaki fakir ayrılıkları bu konuda geçerli gerekçe olarak kabul edilmez. 2. Üye Devletler, denetlenen kuruluşun ve yasal denetçinin veya denetim firmasının, görev sırasında görevden alınma veya istifa durumlarının kamu gözetiminden sorumlu yetkili mercilere bildirmelerini ve bunların gerekçelerini tatmin edici bir şekilde açıklamalarını sağlar.
1. Üye Devletler, halka açık şirketlerin yasal denetimlerini gerçekleştiren yasal denetçilerin veya denetim firmalarının, her mali yılın bitiminden sonar üç ay içerisinde web sitelerinde en azından aşağıdaki unsurları içeren bir yıllık şeffaflık raporu yayınlamalarını sağlar: (a) Hukuki yapı ve mülkiyet yapısının açıklaması; (b) denetim firmasının bir ağa ait olduğu durumlarda, ağ ile ilgili açıklama ve ağdaki hukuki ve yapısal düzenlemeler; (c) denetim firmasının yönetim yapısının açıklaması; (d) Denetim firmasının dahili kalite kontrol sisteminin bir açıklaması ve idari ve yönetim organının işleyişinin etkinliği ile ilgili bir açıklama; (e) Madde 29 hükümleri uyarınca yapılması gereken kalite güvencesi incelemesinin en son ne zaman yapıldığı; (f) denetim firmasınca bir önceki yılda yasal denetimi yapılan halka açık kuruluşların bir listesi; (g) denetim firmasının, aynı zamanda bağımsızlık esasına uyum ile ilgili dahili incelemenin yapıldığını da gösteren, bağımsızlık uygulamaları ile ilgili bir açıklama; (h) denetim firmasının Madde 13 hükümleri uyarınca yasal denetçilerin sürekli eğitimi ile ilgili olarak izlediği politika hakkında bir açıklama; (i) yıllık ve konsolide hesapların yasal denetiminden ücrete bölünen toplam ciro ve diğer güvence hizmetleri, vergi danışmanlığı hizmeti ve diğer denetim dışı hizmetler için alınan ücretler gibi denetim firmasının önemini gösteren mali bilgiler; (j) Ortak ücretleri için alınan baz alınan unsurlar hakkındaki bilgiler. İstisnai durumlarda, Üye Devletler herhangi bir kişinin kişisel güvenliğine yönelik yakın ve ciddi tehditleri ortadan kaldırmak amacıyla gerektiği ölçüye kadar (f) bendindeki yükümlülükleri uygulamayabilir. 2. Şeffaflık raporu ilgisine göre yasal denetçi veya denetim firması tarafından imzalanır. bu gereklilik örneğin Avrupa Parlamentosu ve Konseyin 1993/93/EC sayılı Direktifinin Madde 2(1) hükümleri kapsamında elektronik imza yoluyla yerine getirilebilir. Madde 39 Denetim komitesi 1. Halka açık şirketlerin denetim komitesi oluşturmaları zorunludur. Üye Devletler, bu komitenin denetlenen kuruluşun idare organının yönetimle ilgili görevleri olmayan üyelerden ve/veya denetlenen kuruluşun denetim kurulu üyelerinden ve/veya denetlene kuruluşun hissedarlarının genel kurulu tarafından atanan üyelerden mi oluşacağını belirler. Denetim komitesinin en az bir üyesi bağımsız olacaktır ve muhasebe ve/veya denetim konularında yetkin olacaktır. İdare veya denetleme organının küçük olduğu halka açık kuruluşlarda, denetim komitesine verilen görevler, denetim komitesinin oluşumu ile ilgili yükümlülüklerin karşılanması kaydıyla bir bütün olarak bu organ tarafından yerine getirilir. 2. İdare, yönetim veya denetleme organı üyeleri ile denetlenen kuruluşun hissedarlarının genel kurulu tarafından atanan diğer üyeler in sorumlulukları saklı kalmak kaydıyla, denetim komitesinin görevleri, bunlarla sınırlı olmamak kaydıyla, şunlardır: (a) finansal raporlama sürecinin izlenmesi; (b) şirketin iç kontrol, iç denetim ve eğer varsa risk yönetim sistemlerinin etkinliğinin izlenmesi; (c) yıllık ve konsolide hesapların yasal denetiminin izlenmesi; (d) yasal denetçi veya denetim firmasının bağımsızlığının ve özellikle denetlene kuruluşa sağlanan ilave hizmetlerin izlenmesi ve incelenmesi. 3. Halka açık kuruluşlarda idare organının veya denetleme organının, bir yasal denetçinin veya denetim firmasının atanması ile ilgili önerileri denetim komitesi tarafından yapılan bir tavsiyeye dayalı olmalıdır. 4. Yasal denetçi veya denetim firması, özellikle finansal raporlama süreci ile ilgili iç kontrol faaliyetlerindeki ciddi zafiyetler olmak üzere, yasal denetimle ilgili olarak ortaya çıkan önemli konularda denetim komitesine rapor vermelidir. 5. Üye devletler, aşağıdaki kuruluşları denetim komitesine sahip olma yükümlülüğünden muaf tutabilir: a) 83/349/EEC sayılı Direktif’in 1. Maddesinde açıklanan bağlı ortaklık konumunda olan ve grup seviyesinde 1-4. fıkrada belirtilen koşulları yerine getiren halka açık kuruluşlar; b) 85/611/EEC sayılı Direktifin Madde 1(2) hükümleri bağlamında toplu yatırım girişimi olan halka açık kuruluşlar. Üye devletler, tek amacı halk tarafından sağlanan sermaye ile toplu yatırım yapmak olan, risk dağıtımı esasına göre faaliyet gösteren ve temel yatırımlarının kaynakları üzerinde hukuki veya yönetimsel kontrolünü ele geçirmeyi amaçlamayan halka açık şirketleri, bu toplu yatırım girişimlerinin yetkilendirilmiş olması, yetkili mercilerin denetimine tabi olması ve 85/611/EEC sayılı Direktif bağlamında emanetçi uygulama işlevinin olması koşuluyla, denetim komitesine sahip olma zorunluluğundan muaf tutabilir.
1. Madde 22 ve 24’te yer alan hükümlere ek olarak, Üye Devletler halka açık kuruluşların yasal denetimini gerçekleştiren yasal denetçilerin veya denetim firmalarının aşağıdaki koşulları karşılamasını sağlar: (a) denetlenen halka açık kuruluştan bağımsızlığın her yıl denetim komitesine yazılı olarak teyit edilmesi; (b) denetlenen kuruluşa sağlanan ilave hizmetlerin denetim komitesine her yıl açıklanması; ve (c) yasal denetçinin veya denetim firmasının bağımsızlığına yönelik tehditlerin ve Madde 22(2) hükümleri uyarınca bu tehditlerin ortadan kaldırılması için alınan önlemlerin yasal denetçi veya denetim firması tarafından dokümante edildiği şekliyle denetim komitesiyle tartışılması. (2) Üye Devletler, temel denetim ortaklarının bir yasal denetim görevine atandıktan sonra en fazla yedi yıl içinde rotasyona tabi tutulmasını ve denetlenen kuruluşun denetimine tekrar minimum iki yıl sonra atanabilmesini, ya da alternatif olarak, denetim firmasının maksimum yedi yıl içerisinde en az iki yıllığına rotasyona tabi tutulmasını sağlar. Ancak bunun için, denetim firması rotasyona uğradığında, denetim firması adına yasal denetimi gerçekleştirmekle sorumlu yasal denetçinin veya temel denetim ortağının da yasal denetim görevinde rotasyona tabi olması şarttır. (3) Denetim firması adına yasal denetimi gerçekleştiren yasal denetçinin veya temel denetim ortağının, bir denetim görevinde yasal denetçilikten istifa ettikten sonra en az iki yıl geçmeden, denetlenen kuruluşta kilit bir yönetim pozisyonuna gelmesine izin verilmez.
Madde 29’da belirtilen kalite incelemesi, halka açık kuruluşların yasal denetimini gerçekleştiren yasal denetçiler ve denetim firmaları için her üç yılda bir gerçekleştirilmelidir. Madde 42 Kamu gözetimi Silinmiştir Madde 43 Yasal denetçinin veya denetim firmasının atanması Silinmiştir Bölüm XII Uluslararası hususlar Madde 44 Üçüncü ülke denetçilerinin onaylanması 1. Karşılıklılık esasına uygun olması kaydıyla ve ilgili kişinin Madde 4, 6-13 hükümlerinde yer verilenlere eşdeğer gereklilikleri karşıladığını gösterir kanıları sunması halinde, bir Üye Devletin yetkili mercileri bir üçüncü ülke denetçisini yasal denetçi olarak onaylayabilir. 2. Bir Üye Devletin yetkili mercileri, birinci fıkradaki gereklilikleri karşılayan bir üçüncü ülke denetçisini onaylamadan önce Madde 14’te belirtilen gereklilikleri uygular.
1. Bir Üye Devletin yetkili mercileri, Madde 15-17 hükümleri uyarınca aşağıdaki konularda denetim raporu sağlayan tüm üçüncü ülke denetçilerini ve denetim kuruluşlarını tescil ederler: (a) Topluluk dışında kurulmuş olan ve 2004/39/EC sayılı Direktifin Madde 4(1) hükümleri bağlamında devredilebilen hisse senetleri ilgili Üye Devletin düzenlemeye tabi piyasasında işlem gören bir şirketin yıllık ve konsolide hesapları (ancak şirketin sadece 2004/Transparency/EC18 sayılı Direktifin Madde 2(1)b hükümleri bağlamında birim değeri en az 50.000 Euro olan veya bir başka döviz cinsinden olması durumunda ihraç tarihi itibariyle birim değeri asgari 50.000 Euro eşdeğeri olan borç senedi çıkaran bir şirket olması durumu hariç); (b) Silinmiştir 2. Madde 18 ve 19 hükümleri geçerlidir. 3. Üye Devletler, tescil edilen üçüncü ülke denetçilerini veya denetim kuruluşlarını kendi gözetim, kalite güvencesi, soruşturma ve yaptırım sistemlerine tabi tutarlar. Üye Devletler, bir başka Üye Devlet veya Madde 46 hükümleri uyarınca denk olarak değerlendirilmiş bir üçüncü ülke kalite güvencesi sistemi tarafından son üç yıl içerisinde üçüncü ülke denetçisinin veya denetim kuruluşunun kalite incelemesinin gerçekleştirilmiş olması durumunda tescil edilen üçüncü ülke denetçisini veya denetim kuruluşunu kendi kalite güvencesi sistemine tabi olmaktan muaf tutabilir. 4. Madde 46 hükümleri saklı kalmak kaydıyla, birinci fıkrada belirtilen yıllık veya konsolide hesaplar ile ilgili olarak bir Üye Devlette tescil edilmemiş üçüncü ülke denetçileri veya denetim kuruluşları tarafından hazırlanan denetim raporlarının o Üye Devlette hukuki geçerliliği olmaz. 5. Üçüncü ülke denetim kuruluşlarının bir Üye Devlette tescil edilebilmesi için aşağıdaki koşulları karşılaması gerekir: (a) Madde 3(4)’te belirtilenlere denk gereklilikleri karşılamaları; (b) üçüncü ülke denetim kuruluşunun idare veya yönetim organı üyelerinin çoğunluğunun 4 ile 10. maddeler arasındaki maddelerde belirtilen yükümlülüklere eşdeğer yükümlülükleri karşılaması; (c) üçüncü ülke denetim kuruluşu adına denetimi gerçekleştiren üçüncü ülke denetçisinin 4 ile 10. maddeler arasındaki maddelerde belirtilen yükümlülüklere eşdeğer yükümlülükleri karşılaması; (d) birinci fıkrada belirtilen yıllık veya konsolide hesapların denetiminin Madde 26’da belirtilen uluslararası denetim standartlarına ve Madde 22, 24 ve 25’te belirtilen gerekliliklere veya bunlara eşdeğer standart ve gerekliliklere uygun olarak gerçekleştirilmesi; (e) Madde 38’de belirtilen bilgileri içeren bir yıllık şeffaflık raporunu web sitelerinde yayınlamaları veya eşdeğer açıklama gerekliliklerini yerine getirmeleri. 6. 5(d) numaralı fıkranın uygulanmasında birliği sağlamak amacıyla, 5(d) numaralı fıkrada belirtilen eşdeğerlik Komisyon tarafından Üye Devletler ile birlikte değerlendirilir ve Madde 49(2)’de belirtilen prosedür uygulanarak Komisyon tarafından kararlaştırılır. Bu karar Komisyon tarafından alınmakla birlikte, Üye devletler Komisyon herhangi bir karar almadığı sürece, 5(d) numaralı fıkrada belirtilen eşdeğerliği kendileri değerlendirebilir. Madde 46 Eşdeğerlik durumu ile ilgili derogasyonlar 1. Üye devletler, üçüncü ülke denetim kuruluşlarının veya üçüncü ülke denetçilerinin Madde 29, 30 ve 31’de belirtilenlere eşdeğer gereklilikleri karşılayan üçüncü ülkedeki kamu gözetimi, kalite güvencesi, soruşturma ve yaptırım sistemlerine tabi olmaları halinde, Madde 45(1) ve (3)’te belirtilen yükümlülükleri uygulamayabilir veya değiştirebilir.
bildirir. Madde 47 Üçüncü ülke yetkili mercileri ile işbirliği 1. Üye Devletler, aşağıdaki koşulların karşılanması halinde, kendileri tarafından onaylanmış yasal denetçiler veya denetim firmalarının elinde bulunan denetim çalışma kağıtlarının veya diğer belgelerin üçüncü bir ülkenin yetkili mercilerine aktarılmasına izin verebilir: (a) bu denetim belgelerinin veya diğer belgelerin söz konusu üçüncü ülkede hisse senetlerini ihraç eden veya söz konusu üçüncü ülkede yasal konsolide hesaplarını çıkaran bir grubun parçası olan şirketlerin denetimleri ile ilgili olması; (b) bu belgelerin aktarımının söz konusu Üye Devlet yetkili mercileri ile talepleri üzerine ilgili üçüncü ülke yetkili mercileri arasında gerçekleşmesi; (c) ilgili üçüncü ülke yetkili mercilerinin üçüncü fıkra hükümlerine göre yeterli olarak açıklanmış gereklilikleri karşılaması; (d) ilgili yetkili mercileri arasında karşılıklılık esasına göre anlaşmaya varılmış çalışma düzenlemelerinin bulunması. 2. Birinci paragrafın d bendinde belirtilen çalışma düzenlemeleri aşağıdaki koşulları sağlar: (a) yetkili merciler tarafından denetim çalışma kağıtlarının veya diğer belgelerin neden talep edildiğinin bildirilmesi; (b) bilgileri alan üçüncü ülke yetkili mercileri tarafından istihdam edilen veya edilmiş kişilerin mesleki sır yükümlülüklerine tabi olması;
3. Birinci fıkranın c bendinde belirtilen yeterlilik, yetkili merciler arasında işbirliğinin sağlanmasına yönelik olarak Madde 49(2)’de belirtilen prosedüre uygun olarak Komisyon tarafından kararlaştırılır. Yeterlilik değerlendirmesi Üye Devletlerle işbirliği içerisinde gerçekleştirilir ve Madde 34’d belirtilen gerekliliklere veya temel olarak eşdeğer gerekliliklere dayalı olur. Üye Devletler Komisyon’un kararlarını uygulamak için gerekli önlemleri alır. 4. İstisnai durumlarda ve birinci fıkra ile ilgili derogasyon yoluyla, Üye Devletler kendileri tarafından onaylanmış yasal denetçilerin ve denetim firmalarının, aşağıdaki koşulların sağlanması kaydıyla, denetim çalışma kağıtlarını ve belgelerini doğrudan üçüncü bir ülkenin yetkili merciine sağlamasına izin verebilir: (a) söz konusu üçüncü ülkenin yetkili mercilerince soruşturmanın başlatılmış olması; (b) bu kağıt ve belgelerin aktarılmasının, yasal denetçilerin ve denetim firmalarının denetim çalışma kağıtlarının ve belgelerinin ilgili ülke yetkili mercilerine aktarılması ile ilgili olarak tabi oldukları yükümlülüklerle çelişmemesi; (c) söz konusu üçüncü ülke yetkili mercileri ile, Üye Devlet yetkili mercilerinin karşılıklı olarak denetim firmalarının denetim çalışma kağıtlarına ve belgelerine doğrudan erişimini mümkün kılan çalışma düzenlemelerinin bulunması; (d) talepte bulunan üçüncü ülke yetkili merciinin, yasal denetçi veya denetim firmasının kendi yetkili merciine doğrudan erişim talebini ve gerekçelerini önceden bilgi amaçlı olarak bildirmesi; (e) ikinci fıkrada belirtilen koşulların yerine getirilmesi. 5. Komisyon, yetkili merciler arasında işbirliğinin sağlanması ve dördüncü fıkra hükümlerinin uygulanmasında birliğin sağlanması amacıyla, Madde 49(b)’d belirtilen prosedüre uygun olarak dördüncü fıkrada belirtilen istisnai durumları belirleyebilir. 6. Üye Devletler, birinci ve dördüncü fıkralarda belirtilen çalışma düzenlemelerini Komisyon’a bildirir.
Yüklə 174,36 Kb. Dostları ilə paylaş:
|